Psaumes 114

1 Quand Israël sortit d’Égypte, [et] la maison de Jacob d’avec un peuple qui parle une langue étrangère,

Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;

2 Juda fut son sanctuaire, Israël la sphère de sa domination.

Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.

3 La mer le vit, et s’enfuit; le Jourdain retourna en arrière;

Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.

4 Les montagnes sautèrent comme des béliers, les collines comme des agneaux.

Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.

5 Qu’avais-tu, mer, pour t’enfuir; toi, Jourdain, pour retourner en arrière?

Morze, cóż ci [się stało], żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?

6 Vous, montagnes, pour sauter comme des béliers; vous, collines, comme des agneaux?

Góry, [że] skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?

7 Devant la face du Seigneur, tremble, ô terre! devant la face du Dieu de Jacob,

Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;

8 Qui a changé le rocher en un étang d’eau, la pierre dure en une source d’eaux.

Który zamienia skałę w jezioro, [a] krzemień w źródło wód.