Psaumes 109
1 Au chef de musique. De David. Psaume. Ô Dieu de ma louange! ne te tais point.
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;
2 Car la bouche du méchant et la bouche de la fraude se sont ouvertes contre moi: ils parlent contre moi avec une langue menteuse,
Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;
3 Et ils m’ont entouré de paroles de haine, et ils me font la guerre sans cause.
Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.
4 Pour mon amour, ils ont été mes adversaires; mais moi [je me suis adonné à la] prière.
Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.
5 Et ils m’ont rendu le mal pour le bien, et la haine pour mon amour.
Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
6 Prépose sur lui un méchant, et que l’adversaire se tienne à sa droite;
Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.
7 Quand il sera jugé, qu’il soit déclaré méchant, et que sa prière lui soit [comptée] comme un péché;
Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.
8 Que ses jours soient peu nombreux, qu’un autre prenne sa charge;
Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
9 Que ses fils soient orphelins, et sa femme veuve;
Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
10 Que ses fils soient vagabonds, et qu’ils mendient, et qu’ils aillent quêtant loin de leurs [demeures en] ruines.
Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.
11 Que l’usurier jette le filet sur tout ce qui est à lui, et que les étrangers pillent [le fruit de] son travail;
Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.
12 Qu’il n’y ait personne qui étende sa bonté sur lui, et qu’il n’y ait personne qui use de grâce envers ses orphelins;
Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
13 Que sa postérité soit retranchée; que, dans la génération qui suivra, leur nom soit effacé;
Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
14 Que l’iniquité de ses pères revienne en mémoire devant l’Éternel, et que le péché de sa mère ne soit point effacé;
Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
15 Qu’ils soient continuellement devant l’Éternel, et qu’il retranche leur mémoire de la terre;
Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
16 Parce qu’il ne s’est point souvenu d’user de bonté, et qu’il a persécuté l’affligé et le pauvre, et celui qui a le cœur brisé, pour le faire mourir.
Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
17 Et il a aimé la malédiction: – qu’elle vienne sur lui! Et il n’a pas pris plaisir à la bénédiction: – qu’elle soit loin de lui!
Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
18 Et qu’il soit revêtu de la malédiction comme de sa robe; et qu’elle entre au-dedans de lui comme de l’eau, et dans ses os comme de l’huile;
Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
19 Qu’elle lui soit comme un vêtement dont il se couvre, et comme une ceinture qui le ceigne continuellement.
Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
20 Telle soit, de par l’Éternel, la récompense de mes adversaires et de ceux qui parlent en mal contre mon âme.
Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
21 Mais toi, Éternel! Seigneur! agis pour moi à cause de ton nom; car ta gratuité est bonne; délivre-moi;
Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
22 Car je suis affligé et pauvre, et mon cœur est blessé au-dedans de moi.
[Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
23 Je m’en vais comme l’ombre quand elle s’allonge; je suis jeté çà et là comme la sauterelle;
Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.
24 Mes genoux chancellent par le jeûne, et ma chair s’est amaigrie et n’a plus sa graisse.
Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.
25 Et moi, je leur suis en opprobre; quand ils me voient, ils hochent la tête.
Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.
26 Aide-moi, Éternel, mon Dieu! Sauve-moi selon ta bonté!
Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;
27 Et qu’on sache que c’est ici ta main, – que toi, ô Éternel! tu l’as fait.
Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.
28 Qu’eux, ils maudissent; mais toi, bénis. S’ils s’élèvent, qu’ils soient honteux, et que ton serviteur se réjouisse.
Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.
29 Que mes adversaires soient revêtus de confusion, et qu’ils se couvrent de leur honte comme d’un manteau.
Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.
30 [Alors] de ma bouche je célébrerai hautement l’Éternel, et je le louerai au milieu de la multitude;
Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;
31 Car il s’est tenu à la droite du pauvre, pour le sauver de ceux qui jugeaient son âme.
Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.
