Proverbes 9
1 La sagesse a bâti sa maison, elle a taillé ses sept colonnes;
Mądrość zbudowała sobie dom [i] wyciosała siedem słupów;
2 elle a tué ses bêtes, elle a mixtionné son vin, elle a aussi dressé sa table;
Zabiła swoje bydło, zmieszała wino i zastawiła stół;
3 elle a envoyé ses servantes; elle crie sur les sommets des hauteurs de la ville:
Rozesłała swoje służące, woła na szczytach najwyższych miejsc miasta:
4 Qui est simple? qu’il se retire ici. À celui qui est dépourvu de sens, elle dit:
Ktokolwiek jest prostym, niech wstąpi; [a] do nierozumnego mówi:
5 Venez, mangez de mon pain, et buvez du vin que j’ai mixtionné.
Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam.
6 Laissez la sottise, et vivez, et marchez dans la voie de l’intelligence.
Porzućcie głupotę, a będziecie żyli, i chodźcie drogą roztropności.
7 Qui instruit un moqueur reçoit pour lui-même de la confusion; et qui reprend un méchant [reçoit] pour lui-même une tache.
Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje niegodziwego, ten się plami.
8 Ne reprends pas le moqueur, de peur qu’il ne te haïsse; reprends le sage, et il t’aimera.
Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Donne au sage, et il deviendra encore plus sage; enseigne le juste, et il croîtra en science.
Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę.
10 La crainte de l’Éternel est le commencement de la sagesse, et la connaissance du Saint est l’intelligence.
Początkiem mądrości [jest] bojaźń PANA, a wiedza o tym, co święte, to rozum.
11 Car par moi tes jours seront multipliés, et des années de vie te seront ajoutées.
Bo dzięki mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata [twojego] życia.
12 Si tu es sage, tu seras sage pour toi-même; et si tu es moqueur, tu en porteras seul la peine.
Jeśli będziesz mądry, tobie samemu będzie [służyła] twoja mądrość; a jeśli szydercą, sam poniesiesz szkodę.
13 La femme folle est bruyante, elle est sotte, il n’y a pas de connaissance en elle.
Głupia kobieta [jest] wrzaskliwa, prosta i nic nie rozumie;
14 Et elle s’assied à l’entrée de sa maison sur un trône, dans les lieux élevés de la ville,
Siedzi u drzwi swego domu, na krześle, na wysokich miejscach w mieście;
15 pour appeler ceux qui passent sur la route, qui vont droit leur chemin:
Aby wołać na przechodzących, którzy idą prosto swoimi ścieżkami:
16 Qui est simple? qu’il se retire ici. Et à celui qui est dépourvu de sens, elle dit:
Ktokolwiek jest prosty, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:
17 Les eaux dérobées sont douces, et le pain [mangé] en secret est agréable!
Kradzione wody są słodkie, a chleb jedzony pokątnie smaczny.
