Proverbes 31

1 Paroles du roi Lemuel, l’oracle que sa mère lui enseigna:

Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.

2 Quoi, mon fils? et quoi, fils de mon ventre? et quoi, fils de mes vœux?

Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów?

3 Ne donne point ta force aux femmes, ni tes voies à celles qui perdent les rois.

Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co [prowadzi] do zguby królów.

4 Ce n’est point aux rois, Lemuel, ce n’est point aux rois de boire du vin, ni aux grands [de dire]: Où sont les boissons fortes?

Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem;

5 de peur qu’ils ne boivent, et n’oublient le statut, et ne fassent fléchir le jugement de tous les fils de l’affliction.

By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych.

6 Donnez de la boisson forte à celui qui va périr, et du vin à ceux qui ont l’amertume dans le cœur:

Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu.

7 qu’il boive et qu’il oublie sa pauvreté, et ne se souvienne plus de ses peines.

Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.

8 Ouvre ta bouche pour le muet, pour la cause de tous les délaissés.

Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.

9 Ouvre ta bouche, juge avec justice, et fais droit à l’affligé et au pauvre.

Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.

10 Une femme vertueuse! Qui la trouvera? Car son prix est bien au-delà des rubis.

Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły.

11 Le cœur de son mari se confie en elle, et il ne manquera point de butin.

Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie.

12 Elle lui fait du bien et non du mal, tous les jours de sa vie.

Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.

13 Elle cherche de la laine et du lin, et travaille de ses mains avec joie.

Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.

14 Elle est comme les navires d’un marchand, elle amène son pain de loin.

Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.

15 Elle se lève quand il est encore nuit, et elle donne la nourriture à sa maison, et la tâche à ses servantes.

Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.

16 Elle pense à un champ, et elle l’acquiert; du fruit de ses mains elle plante une vigne.

Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.

17 Elle ceint ses reins de force, et fortifie ses bras.

Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.

18 Elle éprouve que son trafic est bon; de nuit sa lampe ne s’éteint pas.

Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.

19 Elle met la main à la quenouille, et ses doigts tiennent le fuseau.

Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.

20 Elle étend sa main vers l’affligé, et tend ses mains au nécessiteux.

Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.

21 Elle ne craint pas la neige pour sa maison, car toute sa maison est vêtue d’écarlate.

Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.

22 Elle se fait des tapis; le fin coton et la pourpre sont ses vêtements.

Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.

23 Son mari est connu dans les portes quand il s’assied avec les anciens du pays.

Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.

24 Elle fait des chemises, et les vend; et elle livre des ceintures au marchand.

Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.

25 Elle est vêtue de force et de dignité, et elle se rit du jour à venir.

Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.

26 Elle ouvre sa bouche avec sagesse, et la loi de la bonté est sur sa langue.

Otwiera swe usta mądrze i na jej języku [jest] prawo miłosierdzia.

27 Elle surveille les voies de sa maison, et ne mange pas le pain de paresse.

Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.

28 Ses fils se lèvent et la disent bienheureuse, son mari [aussi], et il la loue:

Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:

29 Plusieurs filles ont agi vertueusement; mais toi, tu les surpasses toutes!

Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.

30 La grâce est trompeuse, et la beauté est vanité; la femme qui craint l’Éternel, c’est elle qui sera louée.

Wdzięk [jest] zwodniczy i piękność próżna, [lecz] kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały.

31 Donnez-lui du fruit de ses mains, et qu’aux portes ses œuvres la louent.

Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.