Proverbes 11

1 La fausse balance est en abomination à l’Éternel, mais le poids juste lui est agréable.

Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.

2 [Quand] vient l’orgueil, la honte vient aussi; mais la sagesse est avec les hommes modestes.

Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.

3 L’intégrité des hommes droits les guide, mais la perversité des perfides les détruit.

Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.

4 Les richesses ne profitent de rien au jour de la colère, mais la justice délivre de la mort.

Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.

5 La justice de l’homme intègre rend droite sa voie, mais le méchant tombe par sa méchanceté.

Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.

6 La justice des hommes droits les délivre, mais les perfides sont pris dans leur avidité.

Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.

7 Quand l’homme méchant meurt, son espérance périt, et l’attente des iniques périt.

Gdy umiera niegodziwy, ginie [jego] nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.

8 Le juste est délivré de la détresse, et le méchant [y] entre à sa place.

Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.

9 Par sa bouche l’impie perd son prochain; mais les justes sont délivrés par la connaissance.

Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.

10 La ville se réjouit du bien-être des justes; et quand les méchants périssent il y a des cris de joie.

Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.

11 La ville s’élève par la bénédiction des hommes droits, mais elle est renversée par la bouche des méchants.

Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.

12 Qui méprise son prochain est dépourvu de sens, mais l’homme intelligent se tait.

Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.

13 Celui qui va rapportant révèle le secret, mais celui qui est d’un esprit fidèle couvre la chose.

Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa [powierzoną] sprawę.

14 Quand il n’y a pas de direction le peuple tombe, mais il y a salut dans le grand nombre des conseillers.

Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.

15 On se trouve mal de cautionner un étranger, mais celui qui hait ceux qui frappent [dans la main] est en sûreté.

Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.

16 Une femme gracieuse obtient l’honneur, et les hommes forts obtiennent la richesse.

Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.

17 L’homme bon fait du bien à son âme, mais le cruel trouble sa chair.

Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.

18 Le méchant fait une œuvre trompeuse, mais celui qui sème la justice a un vrai salaire.

Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, [ma] zapłatę pewną.

19 Comme la justice [tend] à la vie, celui qui poursuit le mal [tend] à sa mort.

Jak sprawiedliwość [prowadzi] do życia, tak do śmierci [zmierza] ten, kto naśladuje zło.

20 Ceux qui sont pervers de cœur sont en abomination à l’Éternel, mais ceux qui sont intègres dans leurs voies lui sont agréables.

Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.

21 Certainement l’inique ne sera point tenu pour innocent; mais la semence des justes sera délivrée.

Zły nie uniknie kary, choćby [innych] wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.

22 Une femme belle et dépourvue de sens, c’est un anneau d’or au nez d’un pourceau.

[Czym] złoty kolczyk w ryju świni, [tym] piękna kobieta pozbawiona roztropności.

23 Le désir des justes n’est que le bien; l’attente des méchants, c’est la fureur.

Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.

24 Tel disperse, et augmente encore; et tel retient plus qu’il ne faut, mais n’en a que disette.

Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, [drugi] nad miarę skąpi, a ubożeje.

25 L’âme qui bénit sera engraissée, et celui qui arrose sera lui-même arrosé.

Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto [innych] syci, sam też będzie nasycony.

26 Celui qui retient le blé, le peuple le maudit; mais la bénédiction sera sur la tête de celui qui le vend.

Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo [będzie] nad głową tego, który je sprzedaje.

27 Qui recherche le bien cherche la faveur, mais le mal arrive à qui le recherche.

Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.

28 Celui-là tombe qui se confie en ses richesses; mais les justes verdissent comme la feuille.

Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.

29 Celui qui trouble sa maison héritera le vent, et le fou deviendra serviteur de celui qui est sage de cœur.

Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.

30 Le fruit du juste est un arbre de vie, et le sage gagne les âmes.

Owoc sprawiedliwego [jest] drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.

31 Voici, le juste est rétribué sur la terre, combien plus le méchant et le pécheur!

[Jeśli] sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.