Luc 17

1 Or il dit à ses disciples: Il est impossible qu’il n’arrive pas des scandales; mais malheur à celui par qui ils arrivent!

I rzekł do uczniów: Nie można, aby zgorszenia przyjść nie miały; ale biada temu, przez którego przychodzą!

2 Mieux lui vaudrait qu’on lui mette au cou une meule d’âne, et qu’il soit jeté dans la mer, que de scandaliser un de ces petits.

Lepiej by mu było, aby młyński kamień zawieszony był na szyi jego, i wrzucony był w morze, niżby jednego z tych małych zgorszyć miał.

3 Prenez garde à vous-mêmes. Si ton frère pèche, reprends-le, et s’il se repent, pardonne-lui;

Miejcież się na pieczy. A jeźliby zgrzeszył przeciwko tobie brat twój, strofuj go, a jeźliby się upamiętał, odpuść mu.

4 et si sept fois le jour il pèche contre toi, et que sept fois il retourne à toi, disant: Je me repens, tu lui pardonneras.

A choćby siedmkroć na dzień zgrzeszył przeciwko tobie, i siedmkroć przez dzień się do ciebie nawrócił, mówiąc: Żal mi tego; odpuść mu.

5 Et les apôtres dirent au Seigneur: Augmente-nous la foi.

I rzekli Apostołowie Panu: Przymnóż nam wiary.

6 Et le Seigneur dit: Si vous avez de la foi comme un grain de moutarde, vous diriez à ce mûrier: Déracine-toi, et plante-toi dans la mer; et il vous obéirait.

A Pan rzekł: Jeźlibyście mieli wiarę jako ziarno gorczyczne, a rzeklibyście temu drzewu leśnej figi: Wyrwij się z korzenia, a wsadź się w morzu, usłuchałoby was.

7 Mais qui est celui d’entre vous, qui, ayant un esclave labourant ou paissant [le bétail], quand il revient des champs, dise: Avance-toi de suite et mets-toi à table?

I któż z was jest, co by miał sługę orzącego albo pasącego, który gdyby się wrócił, zaraz by mu rzekł: Pójdź, a usiądź za stół?

8 Ne lui dira-t-il pas au contraire: Apprête-moi à souper et ceins-toi, et me sers jusqu’à ce que j’aie mangé et bu; et après cela, tu mangeras et tu boiras, toi?

I owszem, izali mu nie rzecze: Nagotuj, co bym wieczerzał, a przepasawszy się, służ mi, aż się najem i napiję, a potem i ty jedz i pij?

9 Est-il obligé à l’esclave de ce qu’il a fait ce qui avait été commandé? Je ne le pense pas.

Izali dziękuje słudze onemu, iż uczynił to, co mu było rozkazano? Nie zda mi się.

10 Ainsi, vous aussi, quand vous aurez fait toutes les choses qui vous ont été commandées, dites: Nous sommes des esclaves inutiles; ce que nous étions obligés de faire, nous l’avons fait.

Także i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam rozkazano, mówcie: Słudzy nieużyteczni jesteśmy, bo cośmy byli powinni uczynić, uczyniliśmy.

11 Et il arriva qu’en allant à Jérusalem, il traversait la Samarie et la Galilée.

I stało się, gdy szedł do Jeruzalemu, że szedł pośrodkiem Samaryi i Galilei.

12 Et comme il entrait dans un village, dix hommes lépreux le rencontrèrent; et ils s’arrêtèrent de loin;

A gdy wchodził do niektórego miasteczka, zabieżało mu dziesięć mężów trędowatych, którzy stanęli z daleka.

13 et ils élevèrent la voix, disant: Jésus, maître, aie pitié de nous!

A ci podniósłszy głos swój, rzekli: Jezusie, Nauczycielu! zmiłuj się nad nami.

14 Et les voyant, il leur dit: Allez, montrez-vous aux sacrificateurs. Et il arriva qu’en s’en allant ils furent rendus nets.

Które on ujrzawszy, rzekł im: Szedłszy okażcie się kapłanom. I stało się, gdy szli, że oczyszczeni są.

15 Or l’un d’entre eux, voyant qu’il était guéri, revint sur ses pas, glorifiant Dieu à haute voix;

Ale jeden z nich ujrzawszy, że jest uzdrowiony, wrócił się, wielkim głosem chwaląc Boga;

16 et il se jeta sur sa face aux pieds de Jésus, lui rendant grâces. Et c’était un Samaritain.

I padł na oblicze swoje u nóg jego, dziękując mu; a ten był Samarytanin.

17 Et Jésus, répondant, dit: Les dix n’ont-ils pas été rendus nets? Et les neuf, où sont-ils?

A Jezus odpowiadając, rzekł: Zaż nie dziesięć jest oczyszczonych, a dziewięć kędy?

18 Il ne s’en est point trouvé qui soient revenus pour donner gloire à Dieu, si ce n’est cet étranger.

Nie znaleźli się, aby się wrócili, i dali chwałę Bogu, jedno ten cudzoziemiec?

19 Et il lui dit: Lève-toi, et t’en va; ta foi t’a guéri.

I rzekł mu: Wstań, idź, wiara twoja ciebie uzdrowiła.

20 Or, étant interrogé par les pharisiens quand viendrait le royaume de Dieu, il leur répondit et dit: Le royaume de Dieu ne vient pas de manière à attirer l’attention;

A będąc pytany od Faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im i rzekł: Nie przyjdzieć królestwo Boże z postrzeżeniem;

21 et on ne dira pas: Voici, il est ici; ou, voilà, il est là. Car voici, le royaume de Dieu est au milieu de vous.

Ani rzeką: Oto tu, albo oto tam jest: albowiem oto królestwo Boże wewnątrz was jest.

22 Et il dit aux disciples: Les jours viendront où vous désirerez de voir l’un des jours du fils de l’homme, et vous ne le verrez pas.

I rzekł do uczniów: Przyjdą dni, że będziecie żądać, abyście widzieli jeden dzień ze dni Syna człowieczego, ale nie oglądacie.

23 Et on vous dira: Voici, il est ici; ou, voilà, il est là. N’y allez pas, et ne les suivez pas.

I rzeką wam: Oto tu, albo oto tam jest; ale nie chodźcie, ani się za nimi udawajcie.

24 Car comme l’éclair qui brille, luit de l’un des côtés de dessous le ciel jusqu’à l’autre côté de dessous le ciel, ainsi sera le fils de l’homme en son jour.

Albowiem jako błyskawica, błyskając się od jednej strony, która jest pod niebem, aż do drugiej, która jest pod niebem, świeci: tak będzie i Syn człowieczy w dzień swój.

25 Mais auparavant il faut qu’il souffre beaucoup, et qu’il soit rejeté par cette génération.

Ale pierwej musi wiele ucierpieć, i być odrzuconym od narodu tego.

26 Et comme il arriva aux jours de Noé, ainsi en sera-t-il aux jours du fils de l’homme aussi:

A jako było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna człowieczego.

27 on mangeait, on buvait, on se mariait, on donnait en mariage, jusqu’au jour où Noé entra dans l’arche; et le déluge vint, et les fit tous périr.

Jedli, pili, żenili się i za mąż wydawali aż do onego dnia, którego wszedł Noe do korabia, i przyszedł potop, a wytracił wszystkie.

28 De même aussi, comme il arriva aux jours de Lot: on mangeait, on buvait, on achetait, on vendait, on plantait, on bâtissait;

Także też jako się działo za dni Lotowych, jedli, pili, kupowali, sprzedawali, szczepili, budowali.

29 mais, au jour où Lot sortit de Sodome, il plut du feu et du soufre du ciel, qui les fit tous périr;

Ale dnia tego, gdy wyszedł Lot z Sodomy, spadł jako deszcz ogień z siarką z nieba, i wytracił wszystkie.

30 il en sera de même au jour où le fils de l’homme sera manifesté.

Takci też będzie w on dzień, którego się Syn człowieczy objawi.

31 En ce jour-là, que celui qui sera sur le toit et qui aura ses effets dans la maison, ne descende pas pour les emporter; et pareillement que celui qui sera aux champs ne retourne pas en arrière.

Onegoż dnia, byłliby kto na dachu, a naczynia jego w domu, niech nie zstępuje, aby je pobrał; a kto na roli, niech się także nie wraca do tego, co jest pozad.

32 Souvenez-vous de la femme de Lot.

Pamiętajcie na żonę Lotową.

33 Quiconque cherchera à sauver sa vie, la perdra; et quiconque la perdra, la gagnera.

Ktobykolwiek chciał zachować duszę swoję, straci ją; a kto by ją kolwiek stracił, ożywi ją.

34 Je vous dis qu’en cette nuit-là deux seront sur un même lit, l’un sera pris et l’autre laissé;

Powiadam wam: Onej nocy będą dwaj na jednem łożu; jeden wzięty będzie, a drugi zostawiony.

35 deux femmes moudront ensemble, l’une sera prise et l’autre laissée;

Dwie będą mleć z sobą; jedna wzięta będzie, a druga zostawiona.

36 [deux seront aux champs, l’un sera pris et l’autre laissé].

Dwaj będą na roli; jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.

37 Et répondant, ils lui disent: Où, Seigneur? Et il leur dit: Là où est le corps, là aussi s’assembleront les aigles.

A odpowiadając rzekli mu: Gdzież Panie? A on im rzekł: Gdzie będzie ścierw, tam się zgromadzą i orły.