Lamentations 3

1 Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.

Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.

2 Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.

Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.

3 Certes c’est contre moi qu’il a tout le jour tourné et retourné sa main.

Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.

4 Il a fait vieillir ma chair et ma peau; il a brisé mes os.

Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.

5 Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de peine.

Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;

6 Il m’a fait habiter dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts depuis longtemps.

Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.

7 Il a fait une clôture autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes chaînes.

Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.

8 Même quand je crie et que j’élève ma voix, il ferme l’accès à ma prière.

A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.

9 Il a barré mes chemins avec des pierres de taille; il a bouleversé mes sentiers.

Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.

10 Il a été pour moi un ours aux embûches, un lion dans les lieux cachés.

Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.

11 Il a fait dévier mes chemins et m’a déchiré; il m’a rendu désolé.

Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.

12 Il a bandé son arc, et m’a placé comme un but pour la flèche.

Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.

13 Il a fait entrer dans mes reins les flèches de son carquois.

Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.

14 Je suis la risée de tout mon peuple, leur chanson tout le jour.

Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.

15 Il m’a rassasié d’amertumes, il m’a abreuvé d’absinthe.

Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.

16 Il m’a brisé les dents avec du gravier; il m’a couvert de cendre.

Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.

17 Et tu as rejeté mon âme loin de la paix, j’ai oublié le bonheur;

Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.

18 et j’ai dit: Ma confiance est périe, et mon espérance en l’Éternel.

I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.

19 Souviens-toi de mon affliction, et de mon bannissement, de l’absinthe et du fiel.

Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.

20 Mon âme s’en souvient sans cesse, et elle est abattue au-dedans de moi. –

Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.

21 Je rappelle ceci à mon cœur, c’est pourquoi j’ai espérance:

Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.

22 Ce sont les bontés de l’Éternel que nous ne sommes pas consumés, car ses compassions ne cessent pas;

To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.

23 elles sont nouvelles chaque matin; grande est ta fidélité!

Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.

24 L’Éternel est ma portion, dit mon âme; c’est pourquoi j’espérerai en lui.

PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.

25 L’Éternel est bon pour ceux qui s’attendent à lui, pour l’âme qui le cherche.

Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.

26 C’est une chose bonne qu’on attende, et dans le silence, le salut de l’Éternel.

Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.

27 Il est bon à l’homme de porter le joug dans sa jeunesse:

Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.

28 Il est assis solitaire, et se tait, parce qu’il l’a pris sur lui;

Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.

29 il met sa bouche dans la poussière: peut-être y aura-t-il quelque espoir.

Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.

30 Il présente la joue à celui qui le frappe, il est rassasié d’opprobres.

Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.

31 Car le Seigneur ne rejette pas pour toujours;

Pan bowiem nie odrzuca na wieki;

32 mais, s’il afflige, il a aussi compassion, selon la grandeur de ses bontés;

A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;

33 car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.

Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.

34 Qu’on écrase sous les pieds tous les prisonniers de la terre,

Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;

35 qu’on fasse fléchir le droit d’un homme devant la face du Très-haut,

Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;

36 qu’on fasse tort à un homme dans sa cause, le Seigneur ne le voit-il point?

Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.

37 Qui est-ce qui dit une chose, et elle arrive, quand le Seigneur ne l’a point commandée?

Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?

38 N’est-ce pas de la bouche du Très-haut que viennent les maux et les biens?

Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?

39 Pourquoi un homme vivant se plaindrait-il, un homme, à cause de la peine de ses péchés?

Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?

40 Recherchons nos voies, et scrutons-les, et retournons jusqu’à l’Éternel.

Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.

41 Élevons nos cœurs avec nos mains vers Dieu dans les cieux.

Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.

42 Nous avons désobéi et nous avons été rebelles; tu n’as pas pardonné.

Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.

43 Tu t’es enveloppé de colère et tu nous as poursuivis; tu as tué, tu n’as point épargné.

Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.

44 Tu t’es enveloppé d’un nuage, de manière à ce que la prière ne passe point.

Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.

45 Tu nous as faits la balayure et le rebut au milieu des peuples.

Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.

46 Tous nos ennemis ont ouvert la bouche sur nous.

Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.

47 La frayeur et la fosse sont venues sur nous, la destruction et la ruine.

Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.

48 Des ruisseaux d’eaux coulent de mes yeux à cause de la ruine de la fille de mon peuple.

Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.

49 Mon œil se fond en eau, il ne cesse pas et n’a point de relâche,

Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;

50 jusqu’à ce que l’Éternel regarde et voie des cieux.

Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.

51 Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.

Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.

52 Ceux qui sont mes ennemis sans cause m’ont donné la chasse comme à l’oiseau.

Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.

53 Ils m’ont ôté la vie dans une fosse, et ont jeté des pierres sur moi.

Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.

54 Les eaux ont coulé par-dessus ma tête; j’ai dit: Je suis retranché!

Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!

55 J’ai invoqué ton nom, ô Éternel! de la fosse des abîmes.

Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.

56 Tu as entendu ma voix; ne cache point ton oreille à mon soupir, à mon cri.

Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.

57 Tu t’es approché au jour où je t’ai invoqué; tu as dit: Ne crains pas.

Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.

58 Seigneur, tu as pris en main la cause de mon âme, tu as racheté ma vie.

Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.

59 Tu as vu, Éternel, le tort qu’on me fait; juge ma cause.

PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.

60 Tu as vu toute leur vengeance, toutes leurs machinations contre moi.

Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.

61 Tu as entendu leurs outrages, ô Éternel! toutes leurs machinations contre moi,

Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;

62 les lèvres de ceux qui s’élèvent contre moi, et ce qu’ils se proposent contre moi tout le jour.

[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.

63 Regarde quand ils s’asseyent et quand ils se lèvent: je suis leur chanson.

Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.

64 Rends-leur une récompense, ô Éternel! selon l’ouvrage de leurs mains.

Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.

65 Donne-leur un cœur cuirassé; ta malédiction soit sur eux!

Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;

66 Poursuis-les dans ta colère et détruis-les de dessous les cieux de l’Éternel.

Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!