Jean 19
1 Alors donc Pilate prit Jésus et le fit fouetter.
പീലാതോ യീശുമ് ആനീയ കശയാ പ്രാഹാരയത്|
2 Et les soldats, ayant tressé une couronne d’épines, la mirent sur sa tête, et le vêtirent d’un vêtement de pourpre,
പശ്ചാത് സേനാഗണഃ കണ്ടകനിർമ്മിതം മുകുടം തസ്യ മസ്തകേ സമർപ്യ വാർത്താകീവർണം രാജപരിച്ഛദം പരിധാപ്യ,
3 et vinrent à lui et dirent: Salut, roi des Juifs! Et ils lui donnaient des soufflets.
ഹേ യിഹൂദീയാനാം രാജൻ നമസ്കാര ഇത്യുക്ത്വാ തം ചപേടേനാഹന്തുമ് ആരഭത|
4 Et Pilate sortit encore et leur dit: Voici, je vous l’amène dehors, afin que vous sachiez que je ne trouve en lui aucun crime.
തദാ പീലാതഃ പുനരപി ബഹിർഗത്വാ ലോകാൻ അവദത്, അസ്യ കമപ്യപരാധം ന ലഭേഽഹം, പശ്യത തദ് യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയിതും യുഷ്മാകം സന്നിധൗ ബഹിരേനമ് ആനയാമി|
5 Jésus donc sortit dehors, portant la couronne d’épines et le vêtement de pourpre. Et il leur dit: Voici l’homme!
തതഃ പരം യീശുഃ കണ്ടകമുകുടവാൻ വാർത്താകീവർണവസനവാംശ്ച ബഹിരാഗച്ഛത്| തതഃ പീലാത ഉക്തവാൻ ഏനം മനുഷ്യം പശ്യത|
6 Quand donc les principaux sacrificateurs et les huissiers le virent, ils s’écrièrent, disant: Crucifie, crucifie-le! Pilate leur dit: Prenez-le, vous, et crucifiez-le; car moi, je ne trouve pas de crime en lui.
തദാ പ്രധാനയാജകാഃ പദാതയശ്ച തം ദൃഷ്ട്വാ, ഏനം ക്രുശേ വിധ, ഏനം ക്രുശേ വിധ, ഇത്യുക്ത്വാ രവിതും ആരഭന്ത| തതഃ പീലാതഃ കഥിതവാൻ യൂയം സ്വയമ് ഏനം നീത്വാ ക്രുശേ വിധത, അഹമ് ഏതസ്യ കമപ്യപരാധം ന പ്രാപ്തവാൻ|
7 Les Juifs lui répondirent: Nous avons une loi, et selon notre loi il doit mourir, car il s’est fait Fils de Dieu.
യിഹൂദീയാഃ പ്രത്യവദൻ അസ്മാകം യാ വ്യവസ്ഥാസ്തേ തദനുസാരേണാസ്യ പ്രാണഹനനമ് ഉചിതം യതോയം സ്വമ് ഈശ്വരസ്യ പുത്രമവദത്|
8 Quand donc Pilate entendit cette parole, il craignit davantage,
പീലാത ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ മഹാത്രാസയുക്തഃ
9 et il entra de nouveau dans le prétoire, et dit à Jésus: D’où es-tu? Et Jésus ne lui donna pas de réponse.
സൻ പുനരപി രാജഗൃഹ ആഗത്യ യീശും പൃഷ്ടവാൻ ത്വം കുത്രത്യോ ലോകഃ? കിന്തു യീശസ്തസ്യ കിമപി പ്രത്യുത്തരം നാവദത്|
10 Pilate donc lui dit: Ne me parles-tu pas? Ne sais-tu pas que j’ai le pouvoir de te relâcher, et que j’ai le pouvoir de te crucifier?
തതഃ പീലാത് കഥിതവാന ത്വം കിം മയാ സാർദ്ധം ന സംലപിഷ്യസി? ത്വാം ക്രുശേ വേധിതും വാ മോചയിതും ശക്തി ർമമാസ്തേ ഇതി കിം ത്വം ന ജാനാസി? തദാ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് ഈശ്വരേണാദം മമോപരി തവ കിമപ്യധിപതിത്വം ന വിദ്യതേ, തഥാപി യോ ജനോ മാം തവ ഹസ്തേ സമാർപയത് തസ്യ മഹാപാതകം ജാതമ്|
11 Jésus répondit: Tu n’aurais aucun pouvoir contre moi, s’il ne t’était donné d’en haut; c’est pourquoi celui qui m’a livré à toi a plus de péché.
തദാ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് ഈശ്വരേണാദത്തം മമോപരി തവ കിമപ്യധിപതിത്വം ന വിദ്യതേ, തഥാപി യോ ജനോ മാം തവ ഹസ്തേ സമാർപയത് തസ്യ മഹാപാതകം ജാതമ്|
12 Dès lors Pilate cherchait à le relâcher; mais les Juifs criaient, disant: Si tu relâches celui-ci, tu n’es pas ami de César; quiconque se fait roi, s’oppose à César.
തദാരഭ്യ പീലാതസ്തം മോചയിതും ചേഷ്ടിതവാൻ കിന്തു യിഹൂദീയാ രുവന്തോ വ്യാഹരൻ യദീമം മാനവം ത്യജസി തർഹി ത്വം കൈസരസ്യ മിത്രം ന ഭവസി, യോ ജനഃ സ്വം രാജാനം വക്തി സഏവ കൈമരസ്യ വിരുദ്ധാം കഥാം കഥയതി|
13 Pilate donc, ayant entendu ces paroles, amena Jésus dehors, et s’assit sur le tribunal, dans le lieu appelé le Pavé, et en hébreu Gabbatha;
ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാ പീലാതോ യീശും ബഹിരാനീയ നിസ്താരോത്സവസ്യ ആസാദനദിനസ്യ ദ്വിതീയപ്രഹരാത് പൂർവ്വം പ്രസ്തരബന്ധനനാമ്നി സ്ഥാനേ ഽർഥാത് ഇബ്രീയഭാഷയാ യദ് ഗബ്ബിഥാ കഥ്യതേ തസ്മിൻ സ്ഥാനേ വിചാരാസന ഉപാവിശത്|
14 (or c’était la Préparation de la Pâque, c’était environ la sixième heure; ) et il dit aux Juifs: Voici votre roi!
അനന്തരം പീലാതോ യിഹൂദീയാൻ അവദത്, യുഷ്മാകം രാജാനം പശ്യത|
15 Mais ils crièrent: Ôte, ôte! crucifie-le! Pilate leur dit: Crucifierai-je votre roi? Les principaux sacrificateurs répondirent: Nous n’avons pas d’autre roi que César.
കിന്തു ഏനം ദൂരീകുരു, ഏനം ദൂരീകുരു, ഏനം ക്രുശേ വിധ, ഇതി കഥാം കഥയിത്വാ തേ രവിതുമ് ആരഭന്ത; തദാ പീലാതഃ കഥിതവാൻ യുഷ്മാകം രാജാനം കിം ക്രുശേ വേധിഷ്യാമി? പ്രധാനയാജകാ ഉത്തരമ് അവദൻ കൈസരം വിനാ കോപി രാജാസ്മാകം നാസ്തി|
16 Alors donc il le leur livra pour être crucifié; et ils prirent Jésus, et l’emmenèrent.
തതഃ പീലാതോ യീശും ക്രുശേ വേധിതും തേഷാം ഹസ്തേഷു സമാർപയത്, തതസ്തേ തം ധൃത്വാ നീതവന്തഃ|
17 Et il sortit portant sa croix, [et s’en alla] au lieu appelé [lieu] du crâne, qui est appelé en hébreu Golgotha,
തതഃ പരം യീശുഃ ക്രുശം വഹൻ ശിരഃകപാലമ് അർഥാദ് യദ് ഇബ്രീയഭാഷയാ ഗുൽഗൽതാം വദന്തി തസ്മിൻ സ്ഥാന ഉപസ്ഥിതഃ|
18 où ils le crucifièrent, et deux autres avec lui, un de chaque côté, et Jésus au milieu.
തതസ്തേ മധ്യസ്ഥാനേ തം തസ്യോഭയപാർശ്വേ ദ്വാവപരൗ ക്രുശേഽവിധൻ|
19 Et Pilate fit aussi un écriteau, et le plaça sur la croix; et il y était écrit: Jésus le Nazaréen, le roi des Juifs.
അപരമ് ഏഷ യിഹൂദീയാനാം രാജാ നാസരതീയയീശുഃ, ഇതി വിജ്ഞാപനം ലിഖിത്വാ പീലാതസ്തസ്യ ക്രുശോപരി സമയോജയത്|
20 Plusieurs des Juifs donc lurent cet écriteau, parce que le lieu où Jésus fut crucifié était près de la ville; et il était écrit en hébreu, en grec, en latin.
സാ ലിപിഃ ഇബ്രീയയൂനാനീയരോമീയഭാഷാഭി ർലിഖിതാ; യീശോഃ ക്രുശവേധനസ്ഥാനം നഗരസ്യ സമീപം, തസ്മാദ് ബഹവോ യിഹൂദീയാസ്താം പഠിതുമ് ആരഭന്ത|
21 Les principaux sacrificateurs des Juifs donc dirent à Pilate: N’écris pas: Le roi des Juifs; mais que lui a dit: Je suis le roi des Juifs.
യിഹൂദീയാനാം പ്രധാനയാജകാഃ പീലാതമിതി ന്യവേദയൻ യിഹൂദീയാനാം രാജേതി വാക്യം ന കിന്തു ഏഷ സ്വം യിഹൂദീയാനാം രാജാനമ് അവദദ് ഇത്ഥം ലിഖതു|
22 Pilate répondit: Ce que j’ai écrit, je l’ai écrit.
തതഃ പീലാത ഉത്തരം ദത്തവാൻ യല്ലേഖനീയം തല്ലിഖിതവാൻ|
23 Les soldats donc, quand ils eurent crucifié Jésus, prirent ses vêtements et en firent quatre parts, une part pour chaque soldat. [Ils prirent] aussi la tunique. Or la tunique était sans couture, tissée tout d’une pièce depuis le haut [jusqu’en bas].
ഇത്ഥം സേനാഗണോ യീശും ക്രുശേ വിധിത്വാ തസ്യ പരിധേയവസ്ത്രം ചതുരോ ഭാഗാൻ കൃത്വാ ഏകൈകസേനാ ഏകൈകഭാഗമ് അഗൃഹ്ലത് തസ്യോത്തരീയവസ്ത്രഞ്ചാഗൃഹ്ലത്| കിന്തൂത്തരീയവസ്ത്രം സൂചിസേവനം വിനാ സർവ്വമ് ഊതം|
24 Ils dirent donc entre eux: Ne la déchirons pas, mais jetons-la au sort, à qui elle sera, – afin que l’écriture fût accomplie, qui dit: « Ils ont partagé entre eux mes vêtements, et ils ont jeté le sort sur ma robe ». Les soldats donc firent ces choses.
തസ്മാത്തേ വ്യാഹരൻ ഏതത് കഃ പ്രാപ്സ്യതി? തന്ന ഖണ്ഡയിത്വാ തത്ര ഗുടികാപാതം കരവാമ| വിഭജന്തേഽധരീയം മേ വസനം തേ പരസ്പരം| മമോത്തരീയവസ്ത്രാർഥം ഗുടികാം പാതയന്തി ച| ഇതി യദ്വാക്യം ധർമ്മപുസ്തകേ ലിഖിതമാസ്തേ തത് സേനാഗണേനേത്ഥം വ്യവഹരണാത് സിദ്ധമഭവത്|
25 Or, près de la croix de Jésus, se tenaient sa mère, et la sœur de sa mère, Marie, [femme] de Clopas, et Marie de Magdala.
തദാനീം യീശോ ർമാതാ മാതു ർഭഗിനീ ച യാ ക്ലിയപാ ഭാര്യ്യാ മരിയമ് മഗ്ദലീനീ മരിയമ് ച ഏതാസ്തസ്യ ക്രുശസ്യ സന്നിധൗ സമതിഷ്ഠൻ|
26 Jésus donc voyant sa mère, et le disciple qu’il aimait se tenant là, dit à sa mère: Femme, voilà ton fils.
തതോ യീശുഃ സ്വമാതരം പ്രിയതമശിഷ്യഞ്ച സമീപേ ദണ്ഡായമാനൗ വിലോക്യ മാതരമ് അവദത്, ഹേ യോഷിദ് ഏനം തവ പുത്രം പശ്യ,
27 Puis il dit au disciple: Voilà ta mère. Et dès cette heure-là, le disciple la prit chez lui.
ശിഷ്യന്ത്വവദത്, ഏനാം തവ മാതരം പശ്യ| തതഃ സ ശിഷ്യസ്തദ്ഘടികായാം താം നിജഗൃഹം നീതവാൻ|
28 Après cela Jésus, sachant que toutes choses étaient déjà accomplies, dit, afin que l’écriture fût accomplie: J’ai soif.
അനന്തരം സർവ്വം കർമ്മാധുനാ സമ്പന്നമഭൂത് യീശുരിതി ജ്ഞാത്വാ ധർമ്മപുസ്തകസ്യ വചനം യഥാ സിദ്ധം ഭവതി തദർഥമ് അകഥയത് മമ പിപാസാ ജാതാ|
29 Il y avait donc là un vase plein de vinaigre. Et ils emplirent de vinaigre une éponge, et, l’ayant mise sur de l’hysope, ils la lui présentèrent à la bouche.
തതസ്തസ്മിൻ സ്ഥാനേ അമ്ലരസേന പൂർണപാത്രസ്ഥിത്യാ തേ സ്പഞ്ജമേകം തദമ്ലരസേനാർദ്രീകൃത്യ ഏസോബ്നലേ തദ് യോജയിത്വാ തസ്യ മുഖസ്യ സന്നിധാവസ്ഥാപയൻ|
30 Quand donc Jésus eut pris le vinaigre, il dit: C’est accompli. Et ayant baissé la tête, il remit son esprit.
തദാ യീശുരമ്ലരസം ഗൃഹീത്വാ സർവ്വം സിദ്ധമ് ഇതി കഥാം കഥയിത്വാ മസ്തകം നമയൻ പ്രാണാൻ പര്യ്യത്യജത്|
31 Les Juifs donc, afin que les corps ne demeurent pas sur la croix en un jour de sabbat, puisque c’était la Préparation (car le jour de ce sabbat-là était grand), firent à Pilate la demande qu’on leur rompe les jambes, et qu’on les ôte.
തദ്വിനമ് ആസാദനദിനം തസ്മാത് പരേഽഹനി വിശ്രാമവാരേ ദേഹാ യഥാ ക്രുശോപരി ന തിഷ്ഠന്തി, യതഃ സ വിശ്രാമവാരോ മഹാദിനമാസീത്, തസ്മാദ് യിഹൂദീയാഃ പീലാതനികടം ഗത്വാ തേഷാം പാദഭഞ്ജനസ്യ സ്ഥാനാന്തരനയനസ്യ ചാനുമതിം പ്രാർഥയന്ത|
32 Les soldats donc vinrent et rompirent les jambes du premier, et de l’autre qui était crucifié avec lui.
അതഃ സേനാ ആഗത്യ യീശുനാ സഹ ക്രുശേ ഹതയോഃ പ്രഥമദ്വിതീയചോരയോഃ പാദാൻ അഭഞ്ജൻ;
33 Mais étant venus à Jésus, comme ils virent qu’il était déjà mort, ils ne lui rompirent pas les jambes;
കിന്തു യീശോഃ സന്നിധിം ഗത്വാ സ മൃത ഇതി ദൃഷ്ട്വാ തസ്യ പാദൗ നാഭഞ്ജൻ|
34 mais l’un des soldats lui perça le côté avec une lance; et aussitôt il en sortit du sang et de l’eau.
പശ്ചാദ് ഏകോ യോദ്ധാ ശൂലാഘാതേന തസ്യ കുക്ഷിമ് അവിധത് തത്ക്ഷണാത് തസ്മാദ് രക്തം ജലഞ്ച നിരഗച്ഛത്|
35 Et celui qui l’a vu rend témoignage; et son témoignage est véritable; et lui sait qu’il dit vrai, afin que vous aussi vous croyiez.
യോ ജനോഽസ്യ സാക്ഷ്യം ദദാതി സ സ്വയം ദൃഷ്ടവാൻ തസ്യേദം സാക്ഷ്യം സത്യം തസ്യ കഥാ യുഷ്മാകം വിശ്വാസം ജനയിതും യോഗ്യാ തത് സ ജാനാതി|
36 Car ces choses sont arrivées afin que l’écriture fût accomplie: « Pas un de ses os ne sera cassé ».
തസ്യൈകമ് അസ്ധ്യപി ന ഭംക്ഷ്യതേ,
37 Et encore une autre écriture dit: « Ils regarderont vers celui qu’ils ont percé ».
തദ്വദ് അന്യശാസ്ത്രേപി ലിഖ്യതേ, യഥാ, "ദൃഷ്ടിപാതം കരിഷ്യന്തി തേഽവിധൻ യന്തു തമ്പ്രതി| "
38 Or, après ces choses, Joseph d’Arimathée, qui était disciple de Jésus, en secret toutefois par crainte des Juifs, fit à Pilate la demande d’ôter le corps de Jésus; et Pilate le permit. Il vint donc et ôta le corps de Jésus.
അരിമഥീയനഗരസ്യ യൂഷഫ്നാമാ ശിഷ്യ ഏക ആസീത് കിന്തു യിഹൂദീയേഭ്യോ ഭയാത് പ്രകാശിതോ ന ഭവതി; സ യീശോ ർദേഹം നേതും പീലാതസ്യാനുമതിം പ്രാർഥയത, തതഃ പീലാതേനാനുമതേ സതി സ ഗത്വാ യീശോ ർദേഹമ് അനയത്|
39 Et Nicodème aussi, celui qui au commencement était allé de nuit à Jésus, vint, apportant une mixtion de myrrhe et d’aloès, d’environ 100 livres.
അപരം യോ നികദീമോ രാത്രൗ യീശോഃ സമീപമ് അഗച്ഛത് സോപി ഗന്ധരസേന മിശ്രിതം പ്രായേണ പഞ്ചാശത്സേടകമഗുരും ഗൃഹീത്വാഗച്ഛത്|
40 Ils prirent donc le corps de Jésus, et l’enveloppèrent de linges, avec les aromates, comme les Juifs ont coutume d’ensevelir.
തതസ്തേ യിഹൂദീയാനാം ശ്മശാനേ സ്ഥാപനരീത്യനുസാരേണ തത്സുഗന്ധിദ്രവ്യേണ സഹിതം തസ്യ ദേഹം വസ്ത്രേണാവേഷ്ടയൻ|
41 Or il y avait, au lieu où il avait été crucifié, un jardin, et dans le jardin un sépulcre neuf, dans lequel personne n’avait jamais été mis.
അപരഞ്ച യത്ര സ്ഥാനേ തം ക്രുശേഽവിധൻ തസ്യ നികടസ്ഥോദ്യാനേ യത്ര കിമപി മൃതദേഹം കദാപി നാസ്ഥാപ്യത താദൃശമ് ഏകം നൂതനം ശ്മശാനമ് ആസീത്|
42 Ils mirent donc Jésus là, à cause de la Préparation des Juifs, parce que le sépulcre était proche.
യിഹൂദീയാനാമ് ആസാദനദിനാഗമനാത് തേ തസ്മിൻ സമീപസ്ഥശ്മശാനേ യീശുമ് അശായയൻ|
