Job 37
1 À cause de cela aussi mon cœur tremble, et tressaille comme s’il sortait de sa place.
I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca.
2 Écoutez donc le bruit éclatant de sa voix et le grondement qui sort de sa bouche!
Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust.
3 Il le dirige sous tous les cieux, et son éclair, jusqu’aux extrémités de la terre:
Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi.
4 Après lui une voix rugit. Il tonne de sa voix majestueuse, et il ne retient pas ses éclairs quand il fait entendre sa voix.
Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos.
5 Dieu tonne merveilleusement de sa voix, faisant de grandes choses que nous ne comprenons pas.
Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć.
6 Car il dit à la neige: Tombe sur la terre! et aussi aux averses de pluie, et aux averses des pluies de sa force.
Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi.
7 Il met un sceau sur la main de tout homme, afin que tous les hommes connaissent son œuvre.
Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło.
8 Les bêtes sauvages rentrent dans leurs gîtes, et demeurent dans leurs repaires.
Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach.
9 Des chambres [du midi] vient le tourbillon, et des vents du nord, le froid.
Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych.
10 Au souffle de Dieu se forme la glace, et la largeur des eaux se resserre.
Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody.
11 Il charge d’eau le nuage; sa lumière dissipe les nuées;
Także wilgocią [ziemi] obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem.
12 Et sous sa conduite elles tournoient en tout sens, pour accomplir leur œuvre, tout ce qu’il leur commande sur la face du cercle de la terre,
One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi.
13 Soit qu’il les fasse venir comme verge, ou pour sa terre, ou en bonté.
A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla [okazywania] miłosierdzia.
14 Écoute ceci, Job; tiens-toi là, et discerne les œuvres merveilleuses de Dieu.
Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga.
15 Sais-tu comment Dieu les a disposées et comment il fait briller l’éclair de sa nuée?
Czy wiesz, kiedy i [co] postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury?
16 Comprends-tu le balancement des nuages, les œuvres merveilleuses de celui qui est parfait en connaissance, –
Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy?
17 Pourquoi tes vêtements sont chauds quand il donne du repos à la terre par le vent du midi?
[Czy wiesz], jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym?
18 As-tu étendu avec lui la voûte céleste, aussi ferme qu’un miroir de fonte?
Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, [które są] trwałe i podobne do zwierciadła odlanego?
19 Fais-nous savoir ce que nous lui dirons! Nous ne savons préparer [des paroles], à cause de [nos] ténèbres.
Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, [bo] nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności.
20 Lui racontera-t-on que je parle? Si quelqu’un lui parle, il sera sûrement englouti.
Czy należy go powiadomić, że przemawiam? [Przecież] jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty.
21 Et maintenant on ne voit pas la lumière brillante, elle est [cachée] dans les nues; mais le vent passe et les [chasse, et] produit un ciel clair.
Teraz jednak [ludzie] nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi [i] rozprasza je.
22 L’or vient du nord; – par-devers Dieu est la majesté terrible.
Od północy przychodzi [jakby] złoty [blask, ale] w Bogu jest straszliwy majestat.
23 Le Tout-puissant, nous ne le trouvons pas; grand en force, en jugement et en beaucoup de justice, il n’opprime pas.
On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska [nikogo].
24 C’est pourquoi les hommes le craindront; aucun des sages de cœur ne le contemplera.
Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu.
