Job 21
1 Et Job répondit et dit:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Écoutez, écoutez mon discours, et cela tiendra lieu de vos consolations.
Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
3 Supportez-moi, et moi je parlerai, et après mes paroles, moque-toi!
Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
4 Ma plainte s’adresse-t-elle à un homme? Et pourquoi mon esprit ne serait-il pas à bout de patience?
Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
5 Tournez-vous vers moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.
Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
6 Quand je m’en souviens, je suis terrifié, et le frisson saisit ma chair:
Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
7 Pourquoi les méchants vivent-ils, deviennent-ils âgés, et croissent-ils même en force?
Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
8 Leur postérité s’établit devant eux, auprès d’eux, et leurs descendants devant leurs yeux.
Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
9 Leurs maisons sont en paix, loin de la frayeur, et la verge de Dieu n’est pas sur eux.
Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
10 Leur taureau engendre sans manquer, leur vache vêle et n’avorte pas.
Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
11 Ils font sortir leurs jeunes enfants comme un troupeau, et leurs enfants s’ébattent.
Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
12 Ils chantent au son du tambourin et de la harpe, et se réjouissent au son du chalumeau.
Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)
14 Et ils disent à Dieu: Retire-toi de nous, nous ne prenons pas plaisir à la connaissance de tes voies.
Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
15 Qu’est-ce que le Tout-puissant pour que nous le servions, et que nous profitera-t-il de nous adresser à lui?
Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
16 Voici, leur bonheur n’est pas dans leur main. Loin de moi le conseil des méchants!
Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
17 Combien de fois la lampe des méchants s’éteint-elle, et leur calamité vient-elle sur eux, [et] leur distribue-t-Il des douleurs dans sa colère,
Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
18 [Et] sont-ils comme la paille devant le vent, et comme la balle chassée par la tempête?
Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
19 Dieu réserve à ses fils [la punition de] sa méchanceté: il la lui rend, et il le saura;
Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
20 Ses yeux verront sa calamité, et il boira de la fureur du Tout-puissant.
Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
21 Car quel plaisir [a-t-il] à sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?
Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
22 Est-ce à Dieu qu’on enseignera la connaissance, quand c’est lui qui juge ceux qui sont haut élevés?
Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
23 L’un meurt en pleine vigueur, entièrement tranquille et à l’aise;
Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
24 Ses flancs sont garnis de graisse, et la moelle de ses os est abreuvée.
Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
25 Et l’autre meurt dans l’amertume de son âme et n’a jamais goûté le bonheur.
Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
26 Ils gisent ensemble sur la poussière, et les vers les couvrent.
Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
27 Voici, je connais vos pensées, et vos plans contre moi pour me faire violence.
Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
28 Car vous dites: Où est la maison du noble, et où la tente des demeures des méchants?
Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
29 Ne l’avez-vous pas demandé à ceux qui passent par le chemin? Et n’avez-vous pas reconnu ce qui les distingue:
Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
30 Que le méchant est épargné pour le jour de la calamité, qu’ils sont emmenés au jour de la fureur?
Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
31 Qui lui dira en face sa voie? et ce qu’il a fait, qui le lui rendra?
Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
32 Il sera conduit dans un sépulcre, et sur le tertre il veillera.
Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
33 Les mottes de la vallée lui sont douces; et après lui tout homme suit à la file, et ceux qui l’ont précédé sont sans nombre.
Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
34 Et comment me consolez-vous avec de vaines [consolations]? Vos réponses restent perfides.
Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
