Job 13

1 Voici, tout cela, mon œil l’a vu, mon oreille l’a entendu et l’a compris.

Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

2 Ce que vous connaissez, moi aussi je le connais; je ne vous suis pas inférieur.

Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

3 Mais je parlerai au Tout-puissant, et mon plaisir sera de raisonner avec Dieu;

Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

4 Mais pour vous, vous êtes des forgeurs de mensonges, des médecins de néant, vous tous!

Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

5 Oh! si seulement vous demeuriez dans le silence! et ce serait votre sagesse.

Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

6 Écoutez donc mon plaidoyer, et prêtez attention aux arguments de mes lèvres.

Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

7 Est-ce pour Dieu que vous direz des choses iniques? Et pour lui, direz-vous ce qui est faux?

Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

8 Ferez-vous acception de sa personne? Plaiderez-vous pour Dieu?

Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

9 Vous est-il agréable qu’il vous sonde? Vous moquerez-vous de lui comme on se moque d’un mortel?

Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

10 Certainement il vous reprendra, si en secret vous faites acception de personnes.

Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

11 Sa majesté ne vous troublera-t-elle pas? Et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?

Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

12 Vos discours sentencieux sont des proverbes de cendre, vos retranchements sont des défenses de boue.

Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

13 Gardez le silence, laissez-moi, et moi je parlerai, quoi qu’il m’arrive.

Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

14 Pourquoi prendrais-je ma chair entre mes dents, et mettrais-je ma vie dans ma main?

Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

15 Voici, qu’il me tue, j’espérerai en lui; seulement, je défendrai mes voies devant lui.

Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

16 Ce sera même ma délivrance, qu’un impie n’entre pas devant sa face.

On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

17 Écoutez, écoutez mon discours, et que ma déclaration [pénètre] dans vos oreilles!

Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

18 Voyez, j’exposerai [ma] juste cause: je sais que je serai justifié.

Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

19 Qui est celui qui contestera avec moi? Car maintenant, si je me taisais, j’expirerais.

Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

20 Seulement ne fais pas deux choses à mon égard; alors je ne me cacherai pas loin de ta face:

Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

21 Éloigne ta main de dessus moi, et que ta terreur ne me trouble pas.

Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

22 Et appelle, et moi je répondrai, ou bien je parlerai, et toi, réponds-moi!

Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

23 Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché!

Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

24 Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?

Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

25 Veux-tu épouvanter une feuille chassée [par le vent], et poursuivre du chaume sec?

Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

26 Car tu écris des choses amères contre moi, et tu me fais hériter des iniquités de ma jeunesse;

Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

27 Et tu mets mes pieds dans les ceps, et tu observes tous mes sentiers; tu as tracé une ligne autour des plantes de mes pieds;

Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

28 Et celui [que tu poursuis] dépérit comme une chose pourrie, comme un vêtement que la teigne a rongé.

Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.