Job 11

1 Et Tsophar, le Naamathite, répondit et dit:

Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:

2 La multitude des paroles ne recevrait-elle pas de réponse, et un grand parleur serait-il justifié?

Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?

3 Tes mensonges doivent-ils faire taire les gens? Te moqueras-tu, sans que personne te fasse honte?

Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?

4 Car tu as dit: Ma doctrine est pure, et je suis sans tache à tes yeux!

Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.

5 Oh! qu’il plût à Dieu de parler et d’ouvrir ses lèvres contre toi,

O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;

6 Et de te raconter les secrets de la sagesse, comment ils sont le double de ce qu’on réalise! Et sache que Dieu laisse dans l’oubli [beaucoup] de ton iniquité.

Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.

7 Peux-tu, en sondant, découvrir ce qui est en Dieu, ou découvriras-tu parfaitement le Tout-puissant?

Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?

8 Ce sont les hauteurs des cieux, – que feras-tu? C’est plus profond que le shéol, qu’en sauras-tu? (Sheol h7585)

Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol h7585)

9 Plus longue que la terre est sa mesure, plus large que la mer.

Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.

10 S’il passe et enferme et fait comparaître, qui donc le détournera?

Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?

11 Car il connaît, lui, les hommes vains, et il voit l’iniquité sans que [l’homme] s’en aperçoive;

On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?

12 Et l’homme stupide s’enhardit, quoique l’homme naisse comme le poulain de l’âne sauvage.

Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.

13 Si tu prépares ton cœur et que tu étendes tes mains vers lui,

Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;

14 Si tu éloignes l’iniquité qui est dans ta main, et que tu ne laisses pas l’injustice demeurer dans tes tentes,

Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.

15 Alors tu lèveras ta face sans tache, tu seras ferme et tu ne craindras pas;

Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.

16 Car tu oublieras ta misère, tu t’en souviendras comme des eaux écoulées;

Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.

17 [Ta] vie se lèvera plus claire que le plein midi; si tu étais couvert de ténèbres, tu seras comme le matin;

I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.

18 Et tu auras de la confiance, parce qu’il y aura de l’espoir; tu examineras [tout], et tu dormiras en sûreté;

Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.

19 Tu te coucheras, et il n’y aura personne pour te faire peur, et beaucoup rechercheront ta faveur.

Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.

20 Mais les yeux des méchants seront consumés, et [tout] refuge périra pour eux, et leur espoir sera d’expirer.

Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.