Matthieu 14
1 En ce temps-là, Hérode le Tétrarque apprit ce qui se publiait de Jésus.
ತದಾನೀಂ ರಾಜಾ ಹೇರೋದ್ ಯೀಶೋ ರ್ಯಶಃ ಶ್ರುತ್ವಾ ನಿಜದಾಸೇಯಾನ್ ಜಗಾದ್,
2 Et il dit à ses serviteurs: " C'est Jean-Baptiste! Il est ressuscité des morts: voilà pourquoi des miracles s'opèrent par lui. "
ಏಷ ಮಜ್ಜಯಿತಾ ಯೋಹನ್, ಪ್ರಮಿತೇಭಯಸ್ತಸ್ಯೋತ್ಥಾನಾತ್ ತೇನೇತ್ಥಮದ್ಭುತಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಪ್ರಕಾಶ್ಯತೇ|
3 Car Hérode ayant fait arrêter Jean, l'avait chargé de chaînes et jeté en prison, à cause d'Hérodiade, femme de son frère Philippe,
ಪುರಾ ಹೇರೋದ್ ನಿಜಭ್ರಾತು: ಫಿಲಿಪೋ ಜಾಯಾಯಾ ಹೇರೋದೀಯಾಯಾ ಅನುರೋಧಾದ್ ಯೋಹನಂ ಧಾರಯಿತ್ವಾ ಬದ್ಧಾ ಕಾರಾಯಾಂ ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್|
4 parce que Jean lui disait: " Il ne t'est pas permis de l'avoir pour femme. "
ಯತೋ ಯೋಹನ್ ಉಕ್ತವಾನ್, ಏತ್ಸಯಾಃ ಸಂಗ್ರಹೋ ಭವತೋ ನೋಚಿತಃ|
5 Volontiers il l'eût fait mourir, mais il craignait le peuple, qui regardait Jean comme un prophète.
ತಸ್ಮಾತ್ ನೃಪತಿಸ್ತಂ ಹನ್ತುಮಿಚ್ಛನ್ನಪಿ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ವಿಭಯಾಞ್ಚಕಾರ; ಯತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಯೋಹನಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಂ ಮೇನಿರೇ|
6 Or, comme on célébrait le jour de naissance d'Hérode, la fille d'Hérodiade dansa devant les convives et plut à Hérode,
ಕಿನ್ತು ಹೇರೋದೋ ಜನ್ಮಾಹೀಯಮಹ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಹೇರೋದೀಯಾಯಾ ದುಹಿತಾ ತೇಷಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ನೃತಿತ್ವಾ ಹೇರೋದಮಪ್ರೀಣ್ಯತ್|
7 de sorte qu'il promit avec serment de lui donner tout ce qu'elle demanderait.
ತಸ್ಮಾತ್ ಭೂಪತಿಃ ಶಪಥಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಇತಿ ಪ್ರತ್ಯಜ್ಞಾಸೀತ್, ತ್ವಯಾ ಯದ್ ಯಾಚ್ಯತೇ, ತದೇವಾಹಂ ದಾಸ್ಯಾಮಿ|
8 Elle, instruite d'abord par sa mère: " Donne-moi, dit-elle, ici sur un plateau, la tête de Jean-Baptiste. "
ಸಾ ಕುಮಾರೀ ಸ್ವೀಯಮಾತುಃ ಶಿಕ್ಷಾಂ ಲಬ್ಧಾ ಬಭಾಷೇ, ಮಜ್ಜಯಿತುರ್ಯೋಹನ ಉತ್ತಮಾಙ್ಗಂ ಭಾಜನೇ ಸಮಾನೀಯ ಮಹ್ಯಂ ವಿಶ್ರಾಣಯ|
9 Le roi fut contristé; mais à cause de son serment et de ses convives, il commanda qu'on la lui donnât,
ತತೋ ರಾಜಾ ಶುಶೋಚ, ಕಿನ್ತು ಭೋಜನಾಯೋಪವಿಶತಾಂ ಸಙ್ಗಿನಾಂ ಸ್ವಕೃತಶಪಥಸ್ಯ ಚಾನುರೋಧಾತ್ ತತ್ ಪ್ರದಾತುಮ ಆದಿದೇಶ|
10 et il envoya décapiter Jean dans sa prison.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಕಾರಾಂ ಪ್ರತಿ ನರಂ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ಯೋಹನ ಉತ್ತಮಾಙ್ಗಂ ಛಿತ್ತ್ವಾ
11 Et la tête, apportée sur un plateau, fut donnée à la jeune fille, qui la porta à sa mère.
ತತ್ ಭಾಜನ ಆನಾಯ್ಯ ತಸ್ಯೈ ಕುಮಾರ್ಯ್ಯೈ ವ್ಯಶ್ರಾಣಯತ್, ತತಃ ಸಾ ಸ್ವಜನನ್ಯಾಃ ಸಮೀಪಂ ತನ್ನಿನಾಯ|
12 Les disciples de Jean vinrent prendre le corps et lui donnèrent la sépulture; puis ils allèrent en informer Jésus.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಯೋಹನಃ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ಕಾಯಂ ನೀತ್ವಾ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸುಸ್ತತೋ ಯೀಶೋಃ ಸನ್ನಿಧಿಂ ವ್ರಜಿತ್ವಾ ತದ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಬಭಾಷಿರೇ|
13 Jésus l'ayant appris, partit de là dans une barque et se retira à l'écart, dans un lieu solitaire; mais le peuple le sut, et le suivit à pied des villes voisines.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುರಿತಿ ನಿಶಭ್ಯ ನಾವಾ ನಿರ್ಜನಸ್ಥಾನಮ್ ಏಕಾಕೀ ಗತವಾನ್, ಪಶ್ಚಾತ್ ಮಾನವಾಸ್ತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ನಾನಾನಗರೇಭ್ಯ ಆಗತ್ಯ ಪದೈಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಈಯುಃ|
14 Quand il débarqua, il vit une grande foule, et il en eut compassion, et il guérit leurs malades.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶು ರ್ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ಮಹಾನ್ತಂ ಜನನಿವಹಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ತೇಷು ಕಾರುಣಿಕಃ ಮನ್ ತೇಷಾಂ ಪೀಡಿತಜನಾನ್ ನಿರಾಮಯಾನ್ ಚಕಾರ|
15 Sur le soir, ses disciples s'approchèrent de lui en disant: " Ce lieu est désert, et déjà l'heure est avancée; renvoyez cette foule, afin qu'ils aillent dans les villages s'acheter des vivres. "
ತತಃ ಪರಂ ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತದನ್ತಿಕಮಾಗತ್ಯ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ, ಇದಂ ನಿರ್ಜನಸ್ಥಾನಂ ವೇಲಾಪ್ಯವಸನ್ನಾ; ತಸ್ಮಾತ್ ಮನುಜಾನ್ ಸ್ವಸ್ವಗ್ರಾಮಂ ಗನ್ತುಂ ಸ್ವಾರ್ಥಂ ಭಕ್ಷ್ಯಾಣಿ ಕ್ರೇತುಞ್ಚ ಭವಾನ್ ತಾನ್ ವಿಸೃಜತು|
16 Mais Jésus leur dit: " Ils n'ont pas besoin de s'en aller; donnez-leur vous-mêmes à manger. "
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾನವಾದೀತ್, ತೇಷಾಂ ಗಮನೇ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಾಸ್ತಿ, ಯೂಯಮೇವ ತಾನ್ ಭೋಜಯತ|
17 Ils lui répondirent: " Nous n'avons ici que cinq pains et deux poissons. "
ತದಾ ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ಅಸ್ಮಾಕಮತ್ರ ಪೂಪಪಞ್ಚಕಂ ಮೀನದ್ವಯಞ್ಚಾಸ್ತೇ|
18 " Apportez-les-moi ici, " leur dit-il.
ತದಾನೀಂ ತೇನೋಕ್ತಂ ತಾನಿ ಮದನ್ತಿಕಮಾನಯತ|
19 Après avoir fait asseoir cette multitude sur l'herbe, il prit les cinq pains et les deux poissons, et levant les yeux au ciel, il prononça une bénédiction; puis, rompant les pains, il les donna a ses disciples, et les disciples les donnèrent au peuple.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಮನುಜಾನ್ ಯವಸೋಪರ್ಯ್ಯುಪವೇಷ್ಟುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯಾಮಾಸ; ಅಪರ ತತ್ ಪೂಪಪಞ್ಚಕಂ ಮೀನದ್ವಯಞ್ಚ ಗೃಹ್ಲನ್ ಸ್ವರ್ಗಂ ಪ್ರತಿ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯೇಶ್ವರೀಯಗುಣಾನ್ ಅನೂದ್ಯ ಭಂಕ್ತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯೇಭ್ಯೋ ದತ್ತವಾನ್, ಶಿಷ್ಯಾಶ್ಚ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ದದುಃ|
20 Tous mangèrent et furent rassasiés, et l'on emporta douze corbeilles pleines des morceaux qui restaient.
ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಭುಕ್ತ್ವಾ ಪರಿತೃಪ್ತವನ್ತಃ, ತತಸ್ತದವಶಿಷ್ಟಭಕ್ಷ್ಯೈಃ ಪೂರ್ಣಾನ್ ದ್ವಾದಶಡಲಕಾನ್ ಗೃಹೀತವನ್ತಃ|
21 Or, le nombre de ceux qui avaient mangé était environ de cinq mille hommes, sans les femmes et les enfants.
ತೇ ಭೋಕ್ತಾರಃ ಸ್ತ್ರೀರ್ಬಾಲಕಾಂಶ್ಚ ವಿಹಾಯ ಪ್ರಾಯೇಣ ಪಞ್ಚ ಸಹಸ್ರಾಣಿ ಪುಮಾಂಸ ಆಸನ್|
22 Aussitôt après, Jésus obligea ses disciples à monter dans la barque et à passer avant lui sur le bord opposé du lac, pendant qu'il renverrait la foule.
ತದನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ಲೋಕಾನಾಂ ವಿಸರ್ಜನಕಾಲೇ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ತರಣಿಮಾರೋಢುಂ ಸ್ವಾಗ್ರೇ ಪಾರಂ ಯಾತುಞ್ಚ ಗಾಢಮಾದಿಷ್ಟವಾನ್|
23 Quand il l'eut renvoyée, il monta sur la montagne pour prier à l'écart; et, le soir étant venu, il était là seul.
ತತೋ ಲೋಕೇಷು ವಿಸೃಷ್ಟೇಷು ಸ ವಿವಿಕ್ತೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಗಿರಿಮೇಕಂ ಗತ್ವಾ ಸನ್ಧ್ಯಾಂ ಯಾವತ್ ತತ್ರೈಕಾಕೀ ಸ್ಥಿತವಾನ್|
24 Cependant la barque, déjà au milieu de la mer, était battue par les flots, car le vent était contraire.
ಕಿನ್ತು ತದಾನೀಂ ಸಮ್ಮುಖವಾತತ್ವಾತ್ ಸರಿತ್ಪತೇ ರ್ಮಧ್ಯೇ ತರಙ್ಗೈಸ್ತರಣಿರ್ದೋಲಾಯಮಾನಾಭವತ್|
25 A la quatrième veille de la nuit, Jésus alla vers ses disciples, en marchant sur la mer.
ತದಾ ಸ ಯಾಮಿನ್ಯಾಶ್ಚತುರ್ಥಪ್ರಹರೇ ಪದ್ಭ್ಯಾಂ ವ್ರಜನ್ ತೇಷಾಮನ್ತಿಕಂ ಗತವಾನ್|
26 Eux, le voyant marcher sur la mer, furent troublés, et dirent: " C'est un fantôme, " et ils poussèrent des cris de frayeur.
ಕಿನ್ತು ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಂ ಸಾಗರೋಪರಿ ವ್ರಜನ್ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸಮುದ್ವಿಗ್ನಾ ಜಗದುಃ, ಏಷ ಭೂತ ಇತಿ ಶಙ್ಕಮಾನಾ ಉಚ್ಚೈಃ ಶಬ್ದಾಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ ಚ|
27 Jésus leur parla aussitôt: " Ayez confiance, dit-il, c'est moi, ne craignez point. "
ತದೈವ ಯೀಶುಸ್ತಾನವದತ್, ಸುಸ್ಥಿರಾ ಭವತ, ಮಾ ಭೈಷ್ಟ, ಏಷೋಽಹಮ್|
28 Pierre prenant la parole: " Seigneur, dit-il, si c'est vous, ordonnez que j'aille à vous sur les eaux. "
ತತಃ ಪಿತರ ಇತ್ಯುಕ್ತವಾನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಯದಿ ಭವಾನೇವ, ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ಭವತ್ಸಮೀಪಂ ಯಾತುಮಾಜ್ಞಾಪಯತು|
29 Il lui dit: " Viens; " et Pierre étant sorti de la barque marchait sur les eaux pour aller à Jésus.
ತತಃ ತೇನಾದಿಷ್ಟಃ ಪಿತರಸ್ತರಣಿತೋಽವರುಹ್ಯ ಯೀಶೇರನ್ತಿಕಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತೋಯೋಪರಿ ವವ್ರಾಜ|
30 Mais voyant la violence du vent, il eut peur, et comme il commençait à enfoncer, il cria: " Seigneur, sauvez-moi! "
ಕಿನ್ತು ಪ್ರಚಣ್ಡಂ ಪವನಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಭಯಾತ್ ತೋಯೇ ಮಂಕ್ತುಮ್ ಆರೇಭೇ, ತಸ್ಮಾದ್ ಉಚ್ಚೈಃ ಶಬ್ದಾಯಮಾನಃ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಮಾಮವತು|
31 Aussitôt Jésus étendant la main le saisit et lui dit: " Homme de peu de foi, pourquoi as-tu douté? "
ಯೀಶುಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಕರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ತಂ ಧರನ್ ಉಕ್ತವಾನ್, ಹ ಸ್ತೋಕಪ್ರತ್ಯಯಿನ್ ತ್ವಂ ಕುತಃ ಸಮಶೇಥಾಃ?
32 Et lorsqu'ils furent montés dans la barque, le vent s'apaisa.
ಅನನ್ತರಂ ತಯೋಸ್ತರಣಿಮಾರೂಢಯೋಃ ಪವನೋ ನಿವವೃತೇ|
33 Alors ceux qui étaient dans la barque, vinrent se prosterner devant lui en disant: " Vous êtes vraiment le Fils de Dieu. "
ತದಾನೀಂ ಯೇ ತರಣ್ಯಾಮಾಸನ್, ತ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಪ್ರಣಭ್ಯ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ಯಥಾರ್ಥಸ್ತ್ವಮೇವೇಶ್ವರಸುತಃ|
34 Ayant traversé le lac, ils abordèrent à la terre de Génésareth.
ಅನನ್ತರಂ ಪಾರಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತೇ ಗಿನೇಷರನ್ನಾಮಕಂ ನಗರಮುಪತಸ್ಥುಃ,
35 Les gens de l'endroit, l'ayant reconnu, envoyèrent des messagers dans tous les environs, et on lui amena tous les malades.
ತದಾ ತತ್ರತ್ಯಾ ಜನಾ ಯೀಶುಂ ಪರಿಚೀಯ ತದ್ದೇಶ್ಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಶೋ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ಯತ್ರ ಯಾವನ್ತಃ ಪೀಡಿತಾ ಆಸನ್, ತಾವತಏವ ತದನ್ತಿಕಮಾನಯಾಮಾಸುಃ|
36 Et ils le priaient de leur laisser seulement toucher la houppe de son manteau, et tous ceux qui la touchèrent furent guéris.
ಅಪರಂ ತದೀಯವಸನಸ್ಯ ಗ್ರನ್ಥಿಮಾತ್ರಂ ಸ್ಪ್ರಷ್ಟುಂ ವಿನೀಯ ಯಾವನ್ತೋ ಜನಾಸ್ತತ್ ಸ್ಪರ್ಶಂ ಚಕ್ರಿರೇ, ತೇ ಸರ್ವ್ವಏವ ನಿರಾಮಯಾ ಬಭೂವುಃ|
