Job 24

1 Pourquoi n'y a-t-il pas de temps réservés par le Tout-Puissant, et ceux qui le servent ne voient-ils pas son jour?

Czemu, [skoro] od Wszechmocnego nie są zakryte czasy, ci, którzy go znają, nie widzą jego dni?

2 On voit des hommes qui déplacent les bornes, qui font paître le troupeau qu'ils ont volé.

[Niektórzy] przesuwają granice, zabierają trzody i pasą je.

3 Ils poussent devant eux l'âne de l'orphelin, et retiennent en gage le bœuf de la veuve.

Osła sierot pędzą i wołu wdowy biorą w zastaw.

4 Ils forcent les pauvres à se détourner du chemin; tous les humbles du pays sont réduits à se cacher.

Spychają z drogi ubogich, biedni ziemi [muszą] się kryć razem.

5 Comme l'onagre dans la solitude, ils sortent pour leur travail, dès le matin, cherchant leur nourriture. Le désert leur fournit la subsistance de leurs enfants;

Oto jak dzikie osły na pustyni wychodzą oni do swojej pracy, wstając rano na łup. Pustynia [wydaje] chleb dla nich oraz ich dzieci.

6 ils coupent les épis dans les champs, ils maraudent dans la vigne de leur oppresseur.

Na polu żną zboże i zbierają [grona] w winnicy niegodziwych.

7 Nus, ils passent la nuit, faute de vêtements, sans couverture contre le froid.

Nagich zmuszają nocować bez ubrania, tak że nie mają czym się nakryć w czasie chłodów;

8 La pluie des montagnes les pénètre; à défaut d'abri, ils se blottissent contre le rocher.

Przemoczeni ulewą górską, bez schronienia przytulają się do skały.

9 Ils arrachent l'orphelin à la mamelle, ils prennent des gages sur les pauvres.

Odrywają od piersi sieroty, od ubogiego biorą zastaw.

10 Ceux-ci, tout nus, sans vêtements, portent, affamés, les gerbes du maître;

Nagiego zmuszają do chodzenia bez ubrania, a głodnym zabierają snopy.

11 Ils expriment l'huile dans ses celliers; ils foulent la vendange, et ils ont soif.

[A ci, którzy] pośród ich murów wyciskają oliwę i tłoczą w prasach, są spragnieni.

12 Du sein des villes s'élèvent les gémissements des hommes, et l'âme des blessés crie; et Dieu ne prend pas garde à ces forfaits!

Ludzie w mieście wzdychają, dusze śmiertelnie rannych wołają, a Bóg im w tym nie przeszkadza.

13 D'autres sont parmi les ennemis de la lumière, ils n'en connaissent pas les voies, ils ne se tiennent pas dans ses sentiers.

To są ci, którzy się sprzeciwiają światłości, nie znają jej dróg ani nie trwają na jej ścieżkach.

14 L'assassin se lève au point du jour; il tue le pauvre et l'indigent, il rôde la nuit comme un voleur.

Morderca wstaje przed świtem i zabija ubogiego i potrzebującego, a w nocy jest jak złodziej.

15 L'œil de l'adultère épie le crépuscule; « Personne ne me voit, » dit-il, et il jette un voile sur son visage.

Oko cudzołożnika czeka na zmierzch, mówiąc: Nikt mnie nie zobaczy, i zakrywa on [swoje] oblicze.

16 La nuit, d'autres forcent les maisons, le jour, ils se tiennent cachés: ils ne connaissent pas la lumière.

W ciemności podkopują domy, które sobie za dnia oznaczyli, nie znają światła.

17 Pour eux, le matin est comme l'ombre de la mort, car les horreurs de la nuit leur sont familières.

Dla nich bowiem poranek jest jak cień śmierci. Jeśli ktoś ich rozpozna, ogarnia ich strach cienia śmierci.

18 Ah! l'impie glisse comme un corps léger sur la face des eaux, il n'a sur la terre qu'une part maudite, il ne se dirige pas sur le chemin des vignes!

Lekko unoszą się na wodach, przeklęty jest ich dział na ziemi, nie patrzą na drogę [do] winnic.

19 Comme la sécheresse et la chaleur absorbent l'eau des neiges, ainsi le schéol engloutit les pécheurs! (Sheol h7585)

[Jak] susza i upał trawią wody śniegu, [tak] grób [trawi] grzeszników. (Sheol h7585)

20 Ah! Le sein maternel l'oublie, les vers en font leurs délices; on ne se souvient plus de lui, et l'iniquité est brisée comme un arbre.

Zapomni o nim łono [jego] matki, a robak będzie się nim karmić jak słodycz; nikt go więcej nie wspomni, a nieprawość zostanie połamana jak drzewo.

21 Il dévorait la femme stérile et sans enfants, il ne faisait pas de bien à la veuve!...

Dręczy niepłodną, która nie rodziła, a wdowie nie czyni dobra.

22 Mais Dieu par sa force ébranle les puissants, il se lève, et ils ne comptent plus sur la vie;

Pociąga też mocarzy swoją siłą; [gdy] powstaje, nikt nie jest pewien swego życia.

23 il leur donne la sécurité et la confiance, et ses yeux veillent sur leurs voies.

Dano mu, że może oprzeć się bezpiecznie; jego oczy jednak [patrzą] na ich drogi.

24 Ils se sont élevés, et en un instant ils ne sont plus; ils tombent, ils sont moissonnés comme tous les hommes; ils sont coupés comme la tête des épis.

Na chwilę zostali wywyższeni, ale już [ich] nie ma; zostali poniżeni [i] ściśnieni jak wszyscy inni, a jak wierzch kłosa zostaną wycięci.

25 S'il n'en est pas ainsi, qui me convaincra de mensonge? Qui réduira mes paroles à néant?

A jeśli tak nie jest, kto mi udowodni kłamstwo i obróci wniwecz moje słowa?