Marc 12
1 Jésus se mit donc à leur parler en paraboles. « Un homme planta une vigne; il l’entoura d’une haie, y creusa un pressoir et y bâtit une tour; puis il la loua à des vignerons et partit pour un autre pays.
Wtedy zaczął do nich mówić w przypowieściach: [Pewien] człowiek założył winnicę, ogrodził ją płotem, wykopał prasę, zbudował wieżę i wydzierżawił ją rolnikom, i wyjechał.
2 En temps convenable, il envoya un serviteur aux vignerons pour recevoir d’eux une part de la récolte.
A gdy nadszedł czas, posłał do rolników sługę, aby odebrał od nich plony winnicy.
3 Mais s’étant saisis de lui, ils le battirent et le renvoyèrent les mains vides.
Lecz oni schwytali go, pobili i odesłali z niczym.
4 Il leur envoya encore un autre serviteur, et ils le blessèrent à la tête, et le chargèrent d’outrages.
I znowu posłał do nich innego sługę, którego ukamienowali, zranili w głowę i odesłali znieważonego.
5 Il en envoya un troisième, qu’ils tuèrent; beaucoup d’autres furent encore, les uns battus, les autres tués par eux.
Ponownie posłał innego [sługę], lecz i tego zabili. I wielu innych, z których jednych pobili, a innych pozabijali.
6 Il restait au maître un fils unique qui lui était très cher; il l’envoya aussi vers eux le dernier, se disant: Ils respecteront mon fils.
A mając jeszcze jednego, swego umiłowanego syna, posłał do nich na koniec i jego, mówiąc: Uszanują mego syna.
7 Mais ces vignerons dirent entre eux: Celui-ci est l’héritier; venez, tuons-le, et l’héritage sera à nous.
Ale rolnicy mówili między sobą: To jest dziedzic. Chodźmy, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.
8 Et ils se saisirent de lui, le tuèrent et le jetèrent hors de la vigne.
I schwytawszy go, zabili i wyrzucili z winnicy.
9 Maintenant que fera le maître de la vigne? Il viendra, il exterminera les vignerons et donnera sa vigne à d’autres.
Cóż więc zrobi pan winnicy? Przyjdzie i wytraci tych rolników, a winnicę odda innym.
10 N’avez-vous pas lu cette parole de l’Écriture: La pierre qu’ont rejetée ceux qui bâtissaient, est devenue le sommet de l’angle
Czy nie czytaliście tych [słów] Pisma: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym;
11 c’est le Seigneur qui a fait cela, et c’est une merveille à nos yeux? »
Pan to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach?
12 Et ils cherchaient à se saisir de lui, sachant qu’ils les avait en vue dans cette parabole; mais ils craignaient le peuple, et le laissant, ils s’en allèrent.
Starali się więc go schwytać, ale bali się ludu. Wiedzieli bowiem, że przeciwko nim powiedział tę przypowieść. Zostawili go więc i odeszli.
13 Alors ils lui envoyèrent quelques-uns des Pharisiens et des Hérodiens pour le surprendre dans ses paroles.
Potem posłali do niego niektórych z faryzeuszy i herodianów, aby go pochwycili w mowie.
14 Ceux-ci étant venus, lui dirent: « Maître, nous savons que tu es véridique, et n’as souci de personne; car tu ne considéres pas l’extérieur des hommes, mais tu enseignes la voie de Dieu dans la vérité. Est-il permis, ou non, de payer le tribut à César? Devons-nous payer, ou non? »
Gdy przyszli, powiedzieli mu: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdziwy i nie zważasz na nikogo. Nie oglądasz się bowiem na osobę ludzką, ale drogi Bożej w prawdzie uczysz. Czy wolno płacić podatek cesarzowi, czy nie? Mamy go płacić czy nie płacić?
15 Connaissant leur perfidie, il leur dit: « Pourquoi me tentez-vous? Apportez-moi un denier, que je le voie. »
A on poznał ich obłudę i powiedział do nich: Czemu wystawiacie mnie na próbę? Przynieście mi grosz, żebym [mógł] go zobaczyć.
16 Ils le lui apportèrent; et il leur dit: « De qui sont cette image et cette inscription? — De César », lui dirent-ils.
I przynieśli [mu]. A on ich zapytał: Czyj to wizerunek i napis? Odpowiedzieli mu: Cesarza.
17 Alors Jésus leur répondit: « Rendez donc à César ce qui est à César, et à Dieu ce qui est à Dieu. » Et il les frappa d’étonnement.
Wtedy Jezus im powiedział: Oddawajcie więc cesarzowi to, co [należy do] cesarza, a co [należy do] Boga – Bogu. I podziwiali go.
18 Des Sadducéens, qui nient la résurrection, l’abordèrent ensuite et lui firent cette question:
Potem przyszli do niego saduceusze, którzy mówią, że nie ma zmartwychwstania, i pytali go:
19 « Maître, Moïse nous a prescrit que, si un frère meurt, laissant une femme sans enfants, son frère doit prendre sa femme, et susciter des enfants à son frère.
Nauczycielu, Mojżesz nam napisał, że jeśli czyjś brat umrze i pozostawi żonę, a nie pozostawi dzieci, to jego brat ma ożenić się z jego żoną i wzbudzić potomstwo swemu bratu.
20 Or, il y avait sept frères; le premier prit une femme, et mourut sans laisser d’enfants.
Otóż było siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, nie zostawiwszy potomstwa.
21 Le second la prit ensuite, et mourut aussi sans laisser d’enfants. Il en arriva de même au troisième,
Potem ożenił się z nią drugi i umarł, lecz i ten nie zostawił potomstwa, tak samo trzeci.
22 et chacun des sept la prit, et ne laissa pas d’enfants. Après eux tous, mourut aussi la femme.
I tak pojęło ją siedmiu braci, ale nie zostawili potomstwa. Na koniec, po wszystkich umarła i ta kobieta.
23 Eh bien, dans la résurrection, lorsqu’ils seront ressuscités, duquel d’entre eux sera-t-elle la femme? car les sept l’ont eue pour femme. »
Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę.
24 Jésus leur répondit: « N’êtes-vous pas dans l’erreur, parce que vous ne comprenez ni les Écritures, ni la puissance de Dieu?
Na to Jezus im odpowiedział: Czyż nie dlatego błądzicie, że nie znacie Pisma ani mocy Boga?
25 Car, une fois ressuscités des morts, les hommes ne prennent pas de femmes, ni les femmes de maris; mais ils sont comme les anges dans le ciel.
Gdy bowiem zmartwychwstaną, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie.
26 Et touchant la résurrection des morts, n’avez-vous pas lu dans le livre de Moïse, au passage du Buisson, ce que Dieu lui dit: Je suis le Dieu d’Abraham, le Dieu d’Isaac, et le Dieu de Jacob?
A o umarłych, że będą wskrzeszeni, nie czytaliście w księdze Mojżesza, jak Bóg do niego z krzaka przemówił: Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba?
27 Il n’est pas le Dieu des morts, mais des vivants. Vous êtes donc grandement dans l’erreur. »
Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale Bogiem żywych. Wy więc bardzo błądzicie.
28 Un des scribes, qui avait entendu cette discussion, voyant que Jésus leur avait bien répondu, s’approcha et lui demanda: « Quel est le premier de tous les commandements? »
Podszedł jeden z uczonych w Piśmie i słysząc, że ze sobą rozmawiali [oraz] widząc, że im dobrze odpowiedział, zapytał go: Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich?
29 Jésus lui répondit: « Le premier de tous est celui-ci: Écoute Israël: le Seigneur notre Dieu, est seul le Seigneur.
A Jezus mu odpowiedział: Pierwsze przykazanie ze wszystkich [jest to]: Słuchaj, Izraelu! Pan, nasz Bóg, Pan jest jeden.
30 Tu aimeras donc le Seigneur ton Dieu, de tout ton cœur, de toute ton âme, de tout ton esprit, et de toute ta force. C’est là le premier commandement.
Będziesz więc miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą, całym swym umysłem i z całej swojej siły. [To jest] pierwsze przykazanie.
31 Le second lui est semblable: Tu aimeras ton prochain comme toi-même. Il n’y a pas d’autre commandement plus grand que ceux-là. »
A drugie [jest do niego] podobne: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie. Nie ma innego przykazania większego od tych.
32 Le scribe lui dit: « Bien, Maître, tu as dit selon la vérité qu’Il est unique, et qu’il n’y en a pas d’autre que lui;
Wtedy powiedział mu uczony w Piśmie: Nauczycielu, zaprawdę dobrze powiedziałeś, że jeden jest Bóg i nie ma innego oprócz niego.
33 et que l’aimer de tout son cœur, de tout son esprit, de toute son âme et de toute sa force, et aimer son prochain comme soi-même, c’est plus que tous les holocaustes et tous les sacrifices. »
Miłować go całym sercem, całym umysłem, całą duszą i z całej siły i miłować bliźniego jak samego siebie znaczy więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary.
34 Jésus, voyant qu’il avait répondu avec sagesse, lui dit: « Tu n’es pas loin du royaume de Dieu. » Et personne n’osait plus lui poser de questions.
A Jezus, widząc, że mądrze odpowiedział, rzekł do niego: Niedaleko jesteś od królestwa Bożego. I nikt nie śmiał go więcej pytać.
35 Jésus, continuant à enseigner dans le temple, dit: « Comment les scribes disent-ils que le Christ est fils de David?
Nauczając w świątyni, Jezus zapytał: Jak [to jest], że uczeni w Piśmie mówią, że Chrystus jest Synem Dawida?
36 Car David lui-même parle ainsi par l’Esprit-Saint: Le Seigneur a dit à mon Seigneur: Siège à ma droite jusqu’à ce que je fasse de tes ennemis l’escabeau de tes pieds.
Sam Dawid bowiem powiedział przez Ducha Świętego: Rzekł Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy.
37 David lui-même l’appelle Seigneur, comment donc est-il son fils? » Et la foule nombreuse prenait plaisir à l’entendre.
[Skoro] sam Dawid nazywa go Panem, [to] jak [może] być jego synem? A wielki tłum chętnie go słuchał.
38 Il leur disait encore dans son enseignement: « Gardez-vous des scribes qui aiment à se promener en longues robes, à recevoir les salutations dans les places publiques,
I mówił do nich w swoim nauczaniu: Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy lubią chodzić w długich szatach i lubią pozdrowienia na rynkach;
39 les premiers sièges dans les synagogues et les premières places dans les festins:
I pierwsze krzesła w synagogach, i pierwsze miejsca na ucztach.
40 ces gens qui dévorent les maisons des veuves et affectant de faire de longues prières, subiront une plus forte condamnation. »
Pożerają oni domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci otrzymają surowszy wyrok.
41 S’étant assis vis-à-vis du Tronc, Jésus considérait comment le peuple y jetait de la monnaie; plusieurs riches y mettaient beaucoup.
A siedząc naprzeciw skarbony, Jezus przypatrywał się, jak ludzie wrzucali do niej pieniądze. Wielu bogaczy wrzucało wiele.
42 Une pauvre veuve étant venue, elle y mit deux petites pièces, valant ensemble le quart d’un as.
Przyszła też pewna uboga wdowa i wrzuciła dwie drobne monety, czyli kwartnik.
43 Alors Jésus, appelant ses disciples, leur dit: « Je vous le dis, en vérité, cette pauvre veuve a donné plus que tous ceux qui ont mis dans le Tronc.
Wtedy zawołał swoich uczniów i powiedział im: Zaprawdę powiadam wam, że ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy, którzy wrzucali do skarbony.
44 Car tous ont mis de leur superflu, mais cette femme a donné de son nécessaire, tout ce qu’elle possédait, tout ce qu’elle avait pour vivre. »
Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało, ale ona ze swego ubóstwa wrzuciła wszystko, co miała, całe swoje utrzymanie.
