Luc 22
1 La fête des Azymes, qu’on appelle la Pâque, approchait;
ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη πασχα
2 et les Princes des prêtres et les scribes cherchaient comment ils feraient mourir Jésus; car ils craignaient le peuple.
και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις το πως ανελωσιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον
3 Or, Satan entra dans Judas, surnommé Iscariote, du nombre des Douze;
εισηλθεν δε ο σατανας εις ιουδαν τον επικαλουμενον ισκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκα
4 et celui-ci alla s’entendre avec les Princes des prêtres et les magistrats, sur la manière de le leur livrer.
και απελθων συνελαλησεν τοις αρχιερευσιν και στρατηγοις το πως αυτον παραδω αυτοις
5 Eux, pleins de joie, promirent de lui donner de l’argent.
και εχαρησαν και συνεθεντο αυτω αργυρια δουναι
6 Il s’engagea de son côté, et il cherchait une occasion favorable de leur livrer Jésus à l’insu de la foule.
και εξωμολογησεν και εζητει ευκαιριαν του παραδουναι αυτον αυτοις ατερ οχλου
7 Arriva le jour des Azymes, où l’on devait immoler la Pâque.
ηλθεν δε η ημερα των αζυμων εν η εδει θυεσθαι το πασχα
8 Jésus envoya Pierre et Jean: « Allez, leur dit-il, nous préparer le repas pascal. »
και απεστειλεν πετρον και ιωαννην ειπων πορευθεντες ετοιμασατε ημιν το πασχα ινα φαγωμεν
9 Ils lui dirent: « Où veux-tu que nous le préparions? »
οι δε ειπον αυτω που θελεις ετοιμασομεν
10 Il leur répondit: « En entrant dans la ville, t rencontrerez un homme portant une cruche d’eau; suivez-le dans la maison où il entrera,
ο δε ειπεν αυτοις ιδου εισελθοντων υμων εις την πολιν συναντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω εις την οικιαν ου εισπορευεται
11 et vous direz au maître de cette maison: Le Maître te fait dire: Où est la salle où je mangerai la Pâque avec mes disciples?
και ερειτε τω οικοδεσποτη της οικιας λεγει σοι ο διδασκαλος που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
12 Et il vous montrera un grand cénacle meublé: préparez-y ce qu’il faut. »
κακεινος υμιν δειξει αναγαιον μεγα εστρωμενον εκει ετοιμασατε
13 Ils partirent, et trouvèrent les choses comme il le leur avait dit; et ils préparèrent la Pâque.
απελθοντες δε ευρον καθως ειρηκεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
14 L’heure étant venue, Jésus se mit à table, et les douze Apôtres avec lui;
και οτε εγενετο η ωρα ανεπεσεν και οι δωδεκα αποστολοι συν αυτω
15 et il leur dit: « J’ai désiré d’un grand désir de manger cette Pâque avec vous avant de souffrir.
και ειπεν προς αυτους επιθυμια επεθυμησα τουτο το πασχα φαγειν μεθ υμων προ του με παθειν
16 Car, je vous le dis, je ne la mangerai plus jusqu’à la Pâque parfaite, célébrée dans le royaume de Dieu. »
λεγω γαρ υμιν οτι ουκετι ου μη φαγω εξ αυτου εως οτου πληρωθη εν τη βασιλεια του θεου
17 Et prenant une coupe, il rendit grâces et dit: « Prenez et partagez entre vous.
και δεξαμενος ποτηριον ευχαριστησας ειπεν λαβετε τουτο και διαμερισατε εαυτοις
18 Car, je vous le dis, je ne boirai plus du fruit de la vigne, jusqu’à ce que le royaume de Dieu soit venu. »
λεγω γαρ υμιν οτι ου μη πιω απο του γενηματος της αμπελου εως οτου η βασιλεια του θεου ελθη
19 Puis il prit du pain, et ayant rendu grâces, il le rompit et le leur donna, en disant: « Ceci est mon corps, qui est donné pour vous: faites ceci en mémoire de moi. »
και λαβων αρτον ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις λεγων τουτο εστιν το σωμα μου το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν
20 Il fit de même pour la coupe, après le souper, disant: « Cette coupe est la nouvelle alliance en mon sang, lequel est versé pour vous.
ωσαυτως και το ποτηριον μετα το δειπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εν τω αιματι μου το υπερ υμων εκχυνομενον
21 Cependant voici que la main de celui qui me trahit est avec moi à cette table.
πλην ιδου η χειρ του παραδιδοντος με μετ εμου επι της τραπεζης
22 Quant au Fils de l’homme, il va selon ce qui a été décrété; mais malheur à l’homme par qui il est trahi! »
και ο μεν υιος του ανθρωπου πορευεται κατα το ωρισμενον πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου παραδιδοται
23 Et les disciples se mirent à se demander les uns aux autres quel était celui d’entre eux qui devait faire cela.
και αυτοι ηρξαντο συζητειν προς εαυτους το τις αρα ειη εξ αυτων ο τουτο μελλων πρασσειν
24 Il s’éleva aussi parmi eux une dispute, pour savoir lequel d’entre eux devait être estimé le plus grand.
εγενετο δε και φιλονεικια εν αυτοις το τις αυτων δοκει ειναι μειζων
25 Jésus leur dit: « Les rois des nations dominent sur elles, et ceux qui leur commandent sont appelés Bienfaiteurs.
ο δε ειπεν αυτοις οι βασιλεις των εθνων κυριευουσιν αυτων και οι εξουσιαζοντες αυτων ευεργεται καλουνται
26 Pour vous, ne faites pas ainsi; mais que le plus grand parmi vous soit comme le dernier, et celui qui gouverne comme celui qui sert.
υμεις δε ουχ ουτως αλλ ο μειζων εν υμιν γενεσθω ως ο νεωτερος και ο ηγουμενος ως ο διακονων
27 Car quel est le plus grand, de celui qui est à table, ou de celui qui sert? N’est-ce pas celui qui est à table? Et moi, cependant, je suis au milieu de vous comme celui qui sert.
τις γαρ μειζων ο ανακειμενος η ο διακονων ουχ ο ανακειμενος εγω δε ειμι εν μεσω υμων ως ο διακονων
28 Vous, vous êtes demeurés avec moi dans mes épreuves;
υμεις δε εστε οι διαμεμενηκοτες μετ εμου εν τοις πειρασμοις μου
29 et moi, je vous prépare un royaume, comme mon Père me l’a préparé,
καγω διατιθεμαι υμιν καθως διεθετο μοι ο πατηρ μου βασιλειαν
30 afin que vous mangiez et bu viez à ma table dans mon royaume, et que vous soyez assis sur des trônes, pour juger les douze tribus d’Israël. »
ινα εσθιητε και πινητε επι της τραπεζης μου εν τη βασιλεια μου και καθισεσθε επι θρονων κρινοντες τας δωδεκα φυλας του ισραηλ
31 Et le Seigneur dit: « Simon, Simon, voici que Satan t’a réclamés pour te cribler comme le froment;
ειπεν δε ο κυριος σιμων σιμων ιδου ο σατανας εξητησατο υμας του σινιασαι ως τον σιτον
32 mais j’ai prié pour toi, afin que ta foi ne défaille pas; et toi, quand tu seras converti, affermis tes frères. —
εγω δε εδεηθην περι σου ινα μη εκλιπη η πιστις σου και συ ποτε επιστρεψας στηριξον τους αδελφους σου
33 Seigneur, lui dit Pierre, je suis prêt à aller avec toi et en prison et à la mort. »
ο δε ειπεν αυτω κυριε μετα σου ετοιμος ειμι και εις φυλακην και εις θανατον πορευεσθαι
34 Jésus lui répondit: « Je te le dis, Pierre, le coq ne chantera pas aujourd’hui, que tu n’aies nié trois fois de me connaître. »
ο δε ειπεν λεγω σοι πετρε ου μη φωνηση σημερον αλεκτωρ πριν η τρις απαρνηση μη ειδεναι με
35 Il dit encore à ses disciples: « Quand je vous ai envoyés sans bourse, ni sac, ni chaussures, avez-vous manqué de quelque chose? —
και ειπεν αυτοις οτε απεστειλα υμας ατερ βαλαντιου και πηρας και υποδηματων μη τινος υστερησατε οι δε ειπον ουδενος
36 De rien, » lui dirent-ils. Il ajouta: « Mais maintenant, que celui qui a une bourse la prenne, et de même celui qui a un sac; et que celui qui n’a pas d’épée vende son manteau, et en achète une.
ειπεν ουν αυτοις αλλα νυν ο εχων βαλαντιον αρατω ομοιως και πηραν και ο μη εχων πωλησει το ιματιον αυτου και αγορασει μαχαιραν
37 Car, je vous le dis, il faut encore que cette parole de l’Écriture s’accomplisse en moi: Il a été mis au rang des malfaiteurs. En effet, ce qui me concerne touche à sa fin. »
λεγω γαρ υμιν οτι ετι τουτο το γεγραμμενον δει τελεσθηναι εν εμοι το και μετα ανομων ελογισθη και γαρ τα περι εμου τελος εχει
38 Ils lui dirent: « Seigneur, il y a ici deux épées. » Il leur répondit: « C’est assez. »
οι δε ειπον κυριε ιδου μαχαιραι ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοις ικανον εστιν
39 Etant sorti, il s’en alla, selon sa coutume, vers le mont des Oliviers, et ses disciples le suivirent.
και εξελθων επορευθη κατα το εθος εις το ορος των ελαιων ηκολουθησαν δε αυτω και οι μαθηται αυτου
40 Lorsqu’il fut arrivé dans ce lieu, il leur dit: « Priez, afin de ne pas tomber en tentation. »
γενομενος δε επι του τοπου ειπεν αυτοις προσευχεσθε μη εισελθειν εις πειρασμον
41 Puis il s’éloigna d’eux à la distance d’un jet de pierre; et s’étant mis à genoux, il priait,
και αυτος απεσπασθη απ αυτων ωσει λιθου βολην και θεις τα γονατα προσηυχετο
42 disant: « Père, si tu veux, éloignes de moi ce calice! Cependant que ce ne soit pas ma volonté, mais la vôtre qui se fasse. »
λεγων πατερ ει βουλει παρενεγκειν το ποτηριον τουτο απ εμου πλην μη το θελημα μου αλλα το σον γενεσθω
43 Alors lui apparut du ciel un ange qui le fortifiait.
ωφθη δε αυτω αγγελος απ ουρανου ενισχυων αυτον
44 Et se trouvant en agonie, il priait plus instamment, et sa sueur devint comme des gouttes de sang découlant jusqu’à terre.
και γενομενος εν αγωνια εκτενεστερον προσηυχετο εγενετο δε ο ιδρως αυτου ωσει θρομβοι αιματος καταβαινοντες επι την γην
45 Après avoir prié, il se leva et vint vers les disciples, qu’il trouva endormis de tristesse.
και αναστας απο της προσευχης ελθων προς τους μαθητας ευρεν αυτους κοιμωμενους απο της λυπης
46 Et il leur dit: « Pourquoi dormez-vous? Levez-vous et priez, afin de ne pas entrer en tentation. »
και ειπεν αυτοις τι καθευδετε ανασταντες προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον
47 Comme il parlait encore, voici qu’une troupe de gens parut; celui qu’on appelait Judas, l’un des Douze, marchait en tête. Il s’approcha de Jésus pour le baiser.
ετι δε αυτου λαλουντος ιδου οχλος και ο λεγομενος ιουδας εις των δωδεκα προηρχετο αυτους και ηγγισεν τω ιησου φιλησαι αυτον τουτο γαρ σημειον δεδωκει αυτοις ον αν φιλησω αυτος εστιν
48 Et Jésus lui dit: « Judas, tu livres le Fils de l’homme par un baiser! »
ο δε ιησους ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τον υιον του ανθρωπου παραδιδως
49 Ceux qui étaient avec Jésus, voyant ce qui allait arriver, lui dirent: « Seigneur, si nous frappions de l’épée? »
ιδοντες δε οι περι αυτον το εσομενον ειπον αυτω κυριε ει παταξομεν εν μαχαιρα
50 Et l’un d’eux frappa le serviteur du grand prêtre, et lui emporta l’oreille droite.
και επαταξεν εις τις εξ αυτων τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ους το δεξιον
51 Mais Jésus dit: « Restez-en là. » Et, ayant touché l’oreille de cet homme, il le guérit.
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν εατε εως τουτου και αψαμενος του ωτιου αυτου ιασατο αυτον
52 Puis, s’adressant aux Princes des prêtres, aux officiers du temple et aux Anciens qui étaient venus pour le prendre, il leur dit: « Vous êtes venus comme après un brigand, avec des épées et des bâtons.
ειπεν δε ο ιησους προς τους παραγενομενους προς αυτον αρχιερεις και στρατηγους του ιερου και πρεσβυτερους ως επι ληστην εξεληλυθατε μετα μαχαιρων και ξυλων
53 J’étais tous les jours avec vous dans le temple, et vous n’avez mis pas la main sur moi. Mais voici votre heure et la puissance des ténèbres. »
καθ ημεραν οντος μου μεθ υμων εν τω ιερω ουκ εξετεινατε τας χειρας επ εμε αλλα αυτη υμων εστιν η ωρα και η εξουσια του σκοτους
54 S’étant saisis de lui, ils l’emmenèrent et le conduisirent dans la maison du grand prêtre; Pierre suivait de loin.
συλλαβοντες δε αυτον ηγαγον και εισηγαγον εις τον οικον του αρχιερεως ο δε πετρος ηκολουθει μακροθεν
55 Ayant allumé du feu au milieu de la cour, ils s’assirent autour, et Pierre s’assit parmi eux.
αψαντων δε πυρ εν μεσω της αυλης και συγκαθισαντων αυτων εκαθητο ο πετρος εν μεσω αυτων
56 Une servante, qui le vit assis devant le feu, l’ayant regardé fixement, dit: « Cet homme était aussi avec lui. »
ιδουσα δε αυτον παιδισκη τις καθημενον προς το φως και ατενισασα αυτω ειπεν και ουτος συν αυτω ην
57 Mais Pierre renia Jésus, en disant: « Femme, je ne le connais point. »
ο δε ηρνησατο αυτον λεγων γυναι ουκ οιδα αυτον
58 Peu après, un autre l’ayant vu, dit: « Tu es aussi de ces gens-là. » Pierre répondit: « Mon ami, je n’en suis point. »
και μετα βραχυ ετερος ιδων αυτον εφη και συ εξ αυτων ει ο δε πετρος ειπεν ανθρωπε ουκ ειμι
59 Une heure s’était écoulée, lorsqu’un autre se mit à dire avec assurance: « Certainement cet homme était aussi avec lui, car il est de la Galilée. »
και διαστασης ωσει ωρας μιας αλλος τις διισχυριζετο λεγων επ αληθειας και ουτος μετ αυτου ην και γαρ γαλιλαιος εστιν
60 Pierre répondit: « Mon ami, je ne sais ce que tu veux dire. » Et aussitôt, comme il parlait encore, le coq chanta.
ειπεν δε ο πετρος ανθρωπε ουκ οιδα ο λεγεις και παραχρημα ετι λαλουντος αυτου εφωνησεν αλεκτωρ
61 Et le Seigneur, s’étant retourné, regarda Pierre, et Pierre se souvint de la parole que le Seigneur lui avait dite: « Avant que le coq chante, tu me renieras trois fois. »
και στραφεις ο κυριος ενεβλεψεν τω πετρω και υπεμνησθη ο πετρος του λογου του κυριου ως ειπεν αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι απαρνηση με τρις
62 Et étant sorti de la maison, Pierre pleura amèrement.
και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως
63 Or, ceux qui tenaient Jésus se moquaient de lui et le frappaient.
και οι ανδρες οι συνεχοντες τον ιησουν ενεπαιζον αυτω δαιροντες
64 Ils lui bandèrent les yeux, et, le frappant au visage, ils l’interrogeaient, disant: « Devine qui t’a frappé. »
και περικαλυψαντες αυτον ετυπτον αυτου το προσωπον και επηρωτων αυτον λεγοντες προφητευσον τις εστιν ο παισας σε
65 Et ils proféraient contre lui beaucoup d’autres injures.
και ετερα πολλα βλασφημουντες ελεγον εις αυτον
66 Dès qu’il fit jour, les Anciens du peuple, les Princes des prêtres et les scribes se réunirent, et amenèrent Jésus dans leur assemblée. Ils dirent: « Si tu es le Christ, dis-le-nous. »
και ως εγενετο ημερα συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαου αρχιερεις τε και γραμματεις και απηγαγον αυτον εις το συνεδριον αυτων λεγοντες
67 Il leur répondit: « Si je vous le dis, vous ne le croirez pas;
ει συ ει ο χριστος ειπε ημιν ειπεν δε αυτοις εαν υμιν ειπω ου μη πιστευσητε
68 et si je vous interroge, vous ne me répondrez pas et ne me relâcherez pas.
εαν δε και ερωτησω ου μη αποκριθητε μοι η απολυσητε
69 Désormais le Fils de l’homme sera assis à la droite de la puissance de Dieu. »
απο του νυν εσται ο υιος του ανθρωπου καθημενος εκ δεξιων της δυναμεως του θεου
70 Alors ils dirent tous: « Tu es donc le Fils de Dieu? » Il leur répondit: « Vous le dites, je le suis. »
ειπον δε παντες συ ουν ει ο υιος του θεου ο δε προς αυτους εφη υμεις λεγετε οτι εγω ειμι
71 Et ils dirent: « Qu’avons-nous encore besoin de témoignage? Nous l’avons nous-mêmes entendu de sa bouche. »
οι δε ειπον τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυριας αυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματος αυτου
