Luc 7
1 Après avoir achevé de parler à l'oreille du peuple, il entra dans Capernaüm.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ಲೋಕಾನಾಂ ಕರ್ಣಗೋಚರೇ ತಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಉಪದೇಶಾನ್ ಸಮಾಪ್ಯ ಯದಾ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ಪುರಂ ಪ್ರವಿಶತಿ
2 Le serviteur d'un centurion, qui lui était cher, était malade et sur le point de mourir.
ತದಾ ಶತಸೇನಾಪತೇಃ ಪ್ರಿಯದಾಸ ಏಕೋ ಮೃತಕಲ್ಪಃ ಪೀಡಿತ ಆಸೀತ್|
3 Ayant entendu parler de Jésus, il lui envoya des anciens des Juifs, le priant de venir sauver son serviteur.
ಅತಃ ಸೇನಾಪತಿ ರ್ಯೀಶೋ ರ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ದಾಸಸ್ಯಾರೋಗ್ಯಕರಣಾಯ ತಸ್ಯಾಗಮನಾರ್ಥಂ ವಿನಯಕರಣಾಯ ಯಿಹೂದೀಯಾನ್ ಕಿಯತಃ ಪ್ರಾಚಃ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
4 Lorsqu'ils arrivèrent auprès de Jésus, ils le supplièrent instamment en disant: « Il est digne que tu fasses cela pour lui,
ತೇ ಯೀಶೋರನ್ತಿಕಂ ಗತ್ವಾ ವಿನಯಾತಿಶಯಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಸ ಸೇನಾಪತಿ ರ್ಭವತೋನುಗ್ರಹಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಮ್ ಅರ್ಹತಿ|
5 car il aime notre nation, et c'est pour nous qu'il a bâti notre synagogue. »
ಯತಃ ಸೋಸ್ಮಜ್ಜಾತೀಯೇಷು ಲೋಕೇಷು ಪ್ರೀಯತೇ ತಥಾಸ್ಮತ್ಕೃತೇ ಭಜನಗೇಹಂ ನಿರ್ಮ್ಮಿತವಾನ್|
6 Jésus alla avec eux. Comme il n'était plus très loin de la maison, le centurion lui envoya des amis pour lui dire: « Seigneur, ne te tourmente pas, car je ne suis pas digne que tu viennes sous mon toit.
ತಸ್ಮಾದ್ ಯೀಶುಸ್ತೈಃ ಸಹ ಗತ್ವಾ ನಿವೇಶನಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರಾಪ, ತದಾ ಸ ಶತಸೇನಾಪತಿ ರ್ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣವಾಕ್ಯಂ ತಂ ವಕ್ತುಂ ಬನ್ಧೂನ್ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್| ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಸ್ವಯಂ ಶ್ರಮೋ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯೋ ಯದ್ ಭವತಾ ಮದ್ಗೇಹಮಧ್ಯೇ ಪಾದಾರ್ಪಣಂ ಕ್ರಿಯೇತ ತದಪ್ಯಹಂ ನಾರ್ಹಾಮಿ,
7 C'est pourquoi je ne me suis même pas cru digne de venir te voir; mais dis la parole, et mon serviteur sera guéri.
ಕಿಞ್ಚಾಹಂ ಭವತ್ಸಮೀಪಂ ಯಾತುಮಪಿ ನಾತ್ಮಾನಂ ಯೋಗ್ಯಂ ಬುದ್ಧವಾನ್, ತತೋ ಭವಾನ್ ವಾಕ್ಯಮಾತ್ರಂ ವದತು ತೇನೈವ ಮಮ ದಾಸಃ ಸ್ವಸ್ಥೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
8 Car moi aussi, je suis un homme placé sous autorité, ayant sous mes ordres des soldats. Je dis à l'un: « Va », et il va; à un autre: « Viens », et il vient; à mon serviteur: « Fais ceci », et il le fait ».
ಯಸ್ಮಾದ್ ಅಹಂ ಪರಾಧೀನೋಪಿ ಮಮಾಧೀನಾ ಯಾಃ ಸೇನಾಃ ಸನ್ತಿ ತಾಸಾಮ್ ಏಕಜನಂ ಪ್ರತಿ ಯಾಹೀತಿ ಮಯಾ ಪ್ರೋಕ್ತೇ ಸ ಯಾತಿ; ತದನ್ಯಂ ಪ್ರತಿ ಆಯಾಹೀತಿ ಪ್ರೋಕ್ತೇ ಸ ಆಯಾತಿ; ತಥಾ ನಿಜದಾಸಂ ಪ್ರತಿ ಏತತ್ ಕುರ್ವ್ವಿತಿ ಪ್ರೋಕ್ತೇ ಸ ತದೇವ ಕರೋತಿ|
9 En entendant ces choses, Jésus s'étonna de lui, puis il se retourna et dit à la foule qui le suivait: « Je vous le dis, je n'ai pas trouvé une si grande foi, pas même en Israël. »
ಯೀಶುರಿದಂ ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ಯಯೌ, ಮುಖಂ ಪರಾವರ್ತ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ವರ್ತ್ತಿನೋ ಲೋಕಾನ್ ಬಭಾಷೇ ಚ, ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ವಂಶಮಧ್ಯೇಪಿ ವಿಶ್ವಾಸಮೀದೃಶಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನವಂ|
10 Ceux qui avaient été envoyés, étant retournés à la maison, trouvèrent que le serviteur qui avait été malade était guéri.
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರೇಷಿತಾ ಗೃಹಂ ಗತ್ವಾ ತಂ ಪೀಡಿತಂ ದಾಸಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ದದೃಶುಃ|
11 Peu après, il se rendit dans une ville appelée Naïn. Plusieurs de ses disciples, ainsi qu'une grande foule, l'accompagnèrent.
ಪರೇಽಹನಿ ಸ ನಾಯೀನಾಖ್ಯಂ ನಗರಂ ಜಗಾಮ ತಸ್ಯಾನೇಕೇ ಶಿಷ್ಯಾ ಅನ್ಯೇ ಚ ಲೋಕಾಸ್ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯಯುಃ|
12 Comme il approchait de la porte de la ville, voici qu'on emportait un mort, fils unique de sa mère, qui était veuve. Beaucoup de gens de la ville étaient avec elle.
ತೇಷು ತನ್ನಗರಸ್ಯ ದ್ವಾರಸನ್ನಿಧಿಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇಷು ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಏಕಂ ಮೃತಮನುಜಂ ವಹನ್ತೋ ನಗರಸ್ಯ ಬಹಿರ್ಯಾನ್ತಿ, ಸ ತನ್ಮಾತುರೇಕಪುತ್ರಸ್ತನ್ಮಾತಾ ಚ ವಿಧವಾ; ತಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತನ್ನಗರೀಯಾ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಆಸನ್|
13 Le Seigneur, en la voyant, eut pitié d'elle et lui dit: « Ne pleure pas. »
ಪ್ರಭುಸ್ತಾಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸಾನುಕಮ್ಪಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಮಾ ರೋದೀಃ| ಸ ಸಮೀಪಮಿತ್ವಾ ಖಟ್ವಾಂ ಪಸ್ಪರ್ಶ ತಸ್ಮಾದ್ ವಾಹಕಾಃ ಸ್ಥಗಿತಾಸ್ತಮ್ಯುಃ;
14 Il s'approcha et toucha le cercueil, et les porteurs s'arrêtèrent. Il dit: « Jeune homme, je te le dis, lève-toi! »
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ ಹೇ ಯುವಮನುಷ್ಯ ತ್ವಮುತ್ತಿಷ್ಠ, ತ್ವಾಮಹಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ|
15 Celui qui était mort se redressa et se mit à parler. Puis il le confia à sa mère.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಮೃತೋ ಜನಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಮುತ್ಥಾಯ ಕಥಾಂ ಪ್ರಕಥಿತಃ; ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯ ಮಾತರಿ ತಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಾಸ|
16 Tous furent saisis de crainte et glorifièrent Dieu en disant: « Un grand prophète s'est levé parmi nous » et « Dieu a visité son peuple ».
ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಃ ಶಶಙ್ಕಿರೇ; ಏಕೋ ಮಹಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಮಧ್ಯೇಽಸ್ಮಾಕಮ್ ಸಮುದೈತ್, ಈಶ್ವರಶ್ಚ ಸ್ವಲೋಕಾನನ್ವಗೃಹ್ಲಾತ್ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ಜಗದುಃ|
17 Cette nouvelle se répandit à son sujet dans toute la Judée et dans toute la région environnante.
ತತಃ ಪರಂ ಸಮಸ್ತಂ ಯಿಹೂದಾದೇಶಂ ತಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥದೇಶಞ್ಚ ತಸ್ಯೈತತ್ಕೀರ್ತ್ತಿ ರ್ವ್ಯಾನಶೇ|
18 Les disciples de Jean lui racontèrent toutes ces choses.
ತತಃ ಪರಂ ಯೋಹನಃ ಶಿಷ್ಯೇಷು ತಂ ತದ್ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಜ್ಞಾಪಿತವತ್ಸು
19 Jean, ayant appelé à lui deux de ses disciples, les envoya vers Jésus, en disant: « Es-tu celui qui vient, ou devons-nous en chercher un autre? »
ಸ ಸ್ವಶಿಷ್ಯಾಣಾಂ ದ್ವೌ ಜನಾವಾಹೂಯ ಯೀಶುಂ ಪ್ರತಿ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಂ ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ, ಯಸ್ಯಾಗಮನಮ್ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ತಿಷ್ಠಾಮೋ ವಯಂ ಕಿಂ ಸ ಏವ ಜನಸ್ತ್ವಂ? ಕಿಂ ವಯಮನ್ಯಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ಥಾಸ್ಯಾಮಃ?
20 Les hommes, s'étant approchés de lui, dirent: « Jean le Baptiseur nous a envoyés vers toi, pour dire: « Es-tu celui qui vient, ou devons-nous en chercher un autre? ».
ಪಶ್ಚಾತ್ತೌ ಮಾನವೌ ಗತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ, ಯಸ್ಯಾಗಮನಮ್ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ತಿಷ್ಠಾಮೋ ವಯಂ, ಕಿಂ ಸಏವ ಜನಸ್ತ್ವಂ? ಕಿಂ ವಯಮನ್ಯಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ಥಾಸ್ಯಾಮಃ? ಕಥಾಮಿಮಾಂ ತುಭ್ಯಂ ಕಥಯಿತುಂ ಯೋಹನ್ ಮಜ್ಜಕ ಆವಾಂ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್|
21 En cette heure-là, il guérit beaucoup de maladies, de fléaux et d'esprits mauvais, et il rendit la vue à beaucoup d'aveugles.
ತಸ್ಮಿನ್ ದಣ್ಡೇ ಯೀಶೂರೋಗಿಣೋ ಮಹಾವ್ಯಾಧಿಮತೋ ದುಷ್ಟಭೂತಗ್ರಸ್ತಾಂಶ್ಚ ಬಹೂನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಕೃತ್ವಾ, ಅನೇಕಾನ್ಧೇಭ್ಯಶ್ಚಕ್ಷುಂಷಿ ದತ್ತ್ವಾ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ,
22 Jésus leur répondit: « Allez annoncer à Jean ce que vous avez vu et entendu: que les aveugles recouvrent la vue, que les boiteux marchent, que les lépreux sont purifiés, que les sourds entendent, que les morts ressuscitent, et que la bonne nouvelle est annoncée aux pauvres.
ಯುವಾಂ ವ್ರಜತಮ್ ಅನ್ಧಾ ನೇತ್ರಾಣಿ ಖಞ್ಜಾಶ್ಚರಣಾನಿ ಚ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ, ಕುಷ್ಠಿನಃ ಪರಿಷ್ಕ್ರಿಯನ್ತೇ, ಬಧಿರಾಃ ಶ್ರವಣಾನಿ ಮೃತಾಶ್ಚ ಜೀವನಾನಿ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ, ದರಿದ್ರಾಣಾಂ ಸಮೀಪೇಷು ಸುಸಂವಾದಃ ಪ್ರಚಾರ್ಯ್ಯತೇ, ಯಂ ಪ್ರತಿ ವಿಘ್ನಸ್ವರೂಪೋಹಂ ನ ಭವಾಮಿ ಸ ಧನ್ಯಃ,
23 Heureux celui qui ne trouve en moi aucune occasion de chute! »
ಏತಾನಿ ಯಾನಿ ಪಶ್ಯಥಃ ಶೃಣುಥಶ್ಚ ತಾನಿ ಯೋಹನಂ ಜ್ಞಾಪಯತಮ್|
24 Lorsque les messagers de Jean furent partis, il se mit à dire à la foule, au sujet de Jean: « Qu'êtes-vous allés voir dans le désert? Un roseau secoué par le vent?
ತಯೋ ರ್ದೂತಯೋ ರ್ಗತಯೋಃ ಸತೋ ರ್ಯೋಹನಿ ಸ ಲೋಕಾನ್ ವಕ್ತುಮುಪಚಕ್ರಮೇ, ಯೂಯಂ ಮಧ್ಯೇಪ್ರಾನ್ತರಂ ಕಿಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನಿರಗಮತ? ಕಿಂ ವಾಯುನಾ ಕಮ್ಪಿತಂ ನಡಂ?
25 Mais qu'êtes-vous allés voir? Un homme vêtu d'un doux vêtement? Voici, ceux qui sont magnifiquement vêtus et qui vivent dans la délicatesse sont dans les cours des rois.
ಯೂಯಂ ಕಿಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನಿರಗಮತ? ಕಿಂ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಸ್ತ್ರಪರಿಧಾಯಿನಂ ಕಮಪಿ ನರಂ? ಕಿನ್ತು ಯೇ ಸೂಕ್ಷ್ಮಮೃದುವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಪರಿದಧತಿ ಸೂತ್ತಮಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಭುಞ್ಜತೇ ಚ ತೇ ರಾಜಧಾನೀಷು ತಿಷ್ಠನ್ತಿ|
26 Mais vous, qu'êtes-vous allés voir? Un prophète? Oui, je vous le dis, et bien plus qu'un prophète.
ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನಿರಗಮತ? ಕಿಮೇಕಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಂ? ತದೇವ ಸತ್ಯಂ ಕಿನ್ತು ಸ ಪುಮಾನ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋಪಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಇತ್ಯಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ;
27 C'est celui dont il est écrit, Voici que j'envoie mon messager devant toi, qui préparera ton chemin devant toi.
ಪಶ್ಯ ಸ್ವಕೀಯದೂತನ್ತು ತವಾಗ್ರ ಪ್ರೇಷಯಾಮ್ಯಹಂ| ಗತ್ವಾ ತ್ವದೀಯಮಾರ್ಗನ್ತು ಸ ಹಿ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ| ಯದರ್ಥೇ ಲಿಪಿರಿಯಮ್ ಆಸ್ತೇ ಸ ಏವ ಯೋಹನ್|
28 « Car je vous le dis, parmi ceux qui sont nés de femmes, il n'y a pas de plus grand prophète que Jean le Baptiseur; or, celui qui est le plus petit dans le Royaume de Dieu est plus grand que lui. »
ಅತೋ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ ಸ್ತ್ರಿಯಾ ಗರ್ಬ್ಭಜಾತಾನಾಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯೋಹನೋ ಮಜ್ಜಕಾತ್ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಕೋಪಿ ನಾಸ್ತಿ, ತತ್ರಾಪಿ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯೇ ಯಃ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾತ್ ಕ್ಷುದ್ರಃ ಸ ಯೋಹನೋಪಿ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ|
29 Quand tout le peuple et les publicains entendirent cela, ils déclarèrent que Dieu est juste, ayant été baptisés par le baptême de Jean.
ಅಪರಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಃ ಕರಮಞ್ಚಾಯಿನಶ್ಚ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯೋಹನಾ ಮಜ್ಜನೇನ ಮಜ್ಜಿತಾಃ ಪರಮೇಶ್ವರಂ ನಿರ್ದೋಷಂ ಮೇನಿರೇ|
30 Mais les pharisiens et les juristes rejetèrent le conseil de Dieu, n'ayant pas été eux-mêmes baptisés par lui.
ಕಿನ್ತು ಫಿರೂಶಿನೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಾಶ್ಚ ತೇನ ನ ಮಜ್ಜಿತಾಃ ಸ್ವಾನ್ ಪ್ರತೀಶ್ವರಸ್ಯೋಪದೇಶಂ ನಿಷ್ಫಲಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್|
31 " A quoi dois-je donc comparer les gens de cette génération? A quoi ressemblent-ils?
ಅಥ ಪ್ರಭುಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಇದಾನೀನ್ತನಜನಾನ್ ಕೇನೋಪಮಾಮಿ? ತೇ ಕಸ್ಯ ಸದೃಶಾಃ?
32 Ils ressemblent à des enfants qui, assis sur la place du marché, s'interpellent les uns les autres en disant: 'Nous avons sifflé pour vous, et vous n'avez pas dansé. Nous nous sommes lamentés, et vous n'avez pas pleuré.
ಯೇ ಬಾಲಕಾ ವಿಪಣ್ಯಾಮ್ ಉಪವಿಶ್ಯ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಆಹೂಯ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ವದನ್ತಿ, ವಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ವಂಶೀರವಾದಿಷ್ಮ, ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ನಾನರ್ತ್ತಿಷ್ಟ, ವಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟ ಅರೋದಿಷ್ಮ, ಕಿನ್ತು ಯುಯಂ ನ ವ್ಯಲಪಿಷ್ಟ, ಬಾಲಕೈರೇತಾದೃಶೈಸ್ತೇಷಾಮ್ ಉಪಮಾ ಭವತಿ|
33 Car Jean le Baptiste n'est venu ni manger du pain ni boire du vin, et vous dites: « Il a un démon ».
ಯತೋ ಯೋಹನ್ ಮಜ್ಜಕ ಆಗತ್ಯ ಪೂಪಂ ನಾಖಾದತ್ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಞ್ಚ ನಾಪಿವತ್ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ವದಥ, ಭೂತಗ್ರಸ್ತೋಯಮ್|
34 Le Fils de l'homme est venu en mangeant et en buvant, et vous dites: « Voici un glouton et un ivrogne, l'ami des publicains et des pécheurs ».
ತತಃ ಪರಂ ಮಾನವಸುತ ಆಗತ್ಯಾಖಾದದಪಿವಞ್ಚ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ವದಥ, ಖಾದಕಃ ಸುರಾಪಶ್ಚಾಣ್ಡಾಲಪಾಪಿನಾಂ ಬನ್ಧುರೇಕೋ ಜನೋ ದೃಶ್ಯತಾಮ್|
35 La sagesse est justifiée par tous ses enfants. »
ಕಿನ್ತು ಜ್ಞಾನಿನೋ ಜ್ಞಾನಂ ನಿರ್ದೋಷಂ ವಿದುಃ|
36 Un des pharisiens l'invita à manger avec lui. Il entra dans la maison du pharisien et se mit à table.
ಪಶ್ಚಾದೇಕಃ ಫಿರೂಶೀ ಯೀಶುಂ ಭೋಜನಾಯ ನ್ಯಮನ್ತ್ರಯತ್ ತತಃ ಸ ತಸ್ಯ ಗೃಹಂ ಗತ್ವಾ ಭೋಕ್ತುಮುಪವಿಷ್ಟಃ|
37 Et voici qu'une femme de la ville, qui était pécheresse, sachant qu'il était couché dans la maison du pharisien, apporta un vase d'albâtre rempli de parfum.
ಏತರ್ಹಿ ತತ್ಫಿರೂಶಿನೋ ಗೃಹೇ ಯೀಶು ರ್ಭೇಕ್ತುಮ್ ಉಪಾವೇಕ್ಷೀತ್ ತಚ್ಛ್ರುತ್ವಾ ತನ್ನಗರವಾಸಿನೀ ಕಾಪಿ ದುಷ್ಟಾ ನಾರೀ ಪಾಣ್ಡರಪ್ರಸ್ತರಸ್ಯ ಸಮ್ಪುಟಕೇ ಸುಗನ್ಧಿತೈಲಮ್ ಆನೀಯ
38 Se tenant derrière à ses pieds en pleurant, elle se mit à mouiller ses pieds avec ses larmes, les essuya avec les cheveux de sa tête, baisa ses pieds et les oignit avec le parfum.
ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾತ್ ಪಾದಯೋಃ ಸನ್ನಿಧೌ ತಸ್ಯೌ ರುದತೀ ಚ ನೇತ್ರಾಮ್ಬುಭಿಸ್ತಸ್ಯ ಚರಣೌ ಪ್ರಕ್ಷಾಲ್ಯ ನಿಜಕಚೈರಮಾರ್ಕ್ಷೀತ್, ತತಸ್ತಸ್ಯ ಚರಣೌ ಚುಮ್ಬಿತ್ವಾ ತೇನ ಸುಗನ್ಧಿತೈಲೇನ ಮಮರ್ದ|
39 Le pharisien qui l'avait invité, voyant cela, se dit: « Cet homme, s'il était prophète, aurait compris qui et quelle sorte de femme c'est qui le touche, que c'est une pécheresse. »
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ನಿಮನ್ತ್ರಯಿತಾ ಫಿರೂಶೀ ಮನಸಾ ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ, ಯದ್ಯಯಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಏನಂ ಸ್ಪೃಶತಿ ಯಾ ಸ್ತ್ರೀ ಸಾ ಕಾ ಕೀದೃಶೀ ಚೇತಿ ಜ್ಞಾತುಂ ಶಕ್ನುಯಾತ್ ಯತಃ ಸಾ ದುಷ್ಟಾ|
40 Jésus lui répondit: « Simon, j'ai quelque chose à te dire. » Il a dit: « Maître, parle. »
ತದಾ ಯಾಶುಸ್ತಂ ಜಗಾದ, ಹೇ ಶಿಮೋನ್ ತ್ವಾಂ ಪ್ರತಿ ಮಮ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ವಕ್ತವ್ಯಮಸ್ತಿ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಗುರೋ ತದ್ ವದತು|
41 « Un certain prêteur avait deux débiteurs. L'un devait cinq cents deniers, et l'autre cinquante.
ಏಕೋತ್ತಮರ್ಣಸ್ಯ ದ್ವಾವಧಮರ್ಣಾವಾಸ್ತಾಂ, ತಯೋರೇಕಃ ಪಞ್ಚಶತಾನಿ ಮುದ್ರಾಪಾದಾನ್ ಅಪರಶ್ಚ ಪಞ್ಚಾಶತ್ ಮುದ್ರಾಪಾದಾನ್ ಧಾರಯಾಮಾಸ|
42 Comme ils ne pouvaient pas payer, il leur a pardonné à tous les deux. Lequel d'entre eux donc l'aimera le plus? »
ತದನನ್ತರಂ ತಯೋಃ ಶೋಧ್ಯಾಭಾವಾತ್ ಸ ಉತ್ತಮರ್ಣಸ್ತಯೋ ರೃಣೇ ಚಕ್ಷಮೇ; ತಸ್ಮಾತ್ ತಯೋರ್ದ್ವಯೋಃ ಕಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರೇಷ್ಯತೇ ಬಹು? ತದ್ ಬ್ರೂಹಿ|
43 Simon répondit: « Celui, je suppose, à qui il a pardonné le plus. » Il lui dit: « Tu as bien jugé. »
ಶಿಮೋನ್ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಮಯಾ ಬುಧ್ಯತೇ ಯಸ್ಯಾಧಿಕಮ್ ಋಣಂ ಚಕ್ಷಮೇ ಸ ಇತಿ; ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ತ್ವಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವ್ಯಚಾರಯಃ|
44 Se tournant vers la femme, il dit à Simon: « Vois-tu cette femme? Je suis entré dans ta maison, et tu ne m'as pas donné d'eau pour mes pieds, mais elle a mouillé mes pieds avec ses larmes, et les a essuyés avec les cheveux de sa tête.
ಅಥ ತಾಂ ನಾರೀಂ ಪ್ರತಿ ವ್ಯಾಘುಠ್ಯ ಶಿಮೋನಮವೋಚತ್, ಸ್ತ್ರೀಮಿಮಾಂ ಪಶ್ಯಸಿ? ತವ ಗೃಹೇ ಮಯ್ಯಾಗತೇ ತ್ವಂ ಪಾದಪ್ರಕ್ಷಾಲನಾರ್ಥಂ ಜಲಂ ನಾದಾಃ ಕಿನ್ತು ಯೋಷಿದೇಷಾ ನಯನಜಲೈ ರ್ಮಮ ಪಾದೌ ಪ್ರಕ್ಷಾಲ್ಯ ಕೇಶೈರಮಾರ್ಕ್ಷೀತ್|
45 Tu ne m'as pas donné de baiser, mais elle, depuis que je suis entré, n'a pas cessé de baiser mes pieds.
ತ್ವಂ ಮಾಂ ನಾಚುಮ್ಬೀಃ ಕಿನ್ತು ಯೋಷಿದೇಷಾ ಸ್ವೀಯಾಗಮನಾದಾರಭ್ಯ ಮದೀಯಪಾದೌ ಚುಮ್ಬಿತುಂ ನ ವ್ಯರಂಸ್ತ|
46 Tu n'as pas oint ma tête d'huile, mais elle a oint mes pieds de parfum.
ತ್ವಞ್ಚ ಮದೀಯೋತ್ತಮಾಙ್ಗೇ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ತೈಲಂ ನಾಮರ್ದೀಃ ಕಿನ್ತು ಯೋಷಿದೇಷಾ ಮಮ ಚರಣೌ ಸುಗನ್ಧಿತೈಲೇನಾಮರ್ದ್ದೀತ್|
47 C'est pourquoi je vous dis que ses péchés, qui sont nombreux, sont pardonnés, car elle a beaucoup aimé. Mais celui à qui on pardonne peu, aime peu. »
ಅತಸ್ತ್ವಾಂ ವ್ಯಾಹರಾಮಿ, ಏತಸ್ಯಾ ಬಹು ಪಾಪಮಕ್ಷಮ್ಯತ ತತೋ ಬಹು ಪ್ರೀಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯಸ್ಯಾಲ್ಪಪಾಪಂ ಕ್ಷಮ್ಯತೇ ಸೋಲ್ಪಂ ಪ್ರೀಯತೇ|
48 Il lui dit: « Tes péchés sont pardonnés. »
ತತಃ ಪರಂ ಸ ತಾಂ ಬಭಾಷೇ, ತ್ವದೀಯಂ ಪಾಪಮಕ್ಷಮ್ಯತ|
49 Ceux qui étaient à table avec lui se mirent à dire en eux-mêmes: « Qui est celui-ci, qui pardonne même les péchés? »
ತದಾ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯೇ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಉಪವಿವಿಶುಸ್ತೇ ಪರಸ್ಪರಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಅಯಂ ಪಾಪಂ ಕ್ಷಮತೇ ಕ ಏಷಃ?
50 Il dit à la femme: « Ta foi t'a sauvée. Va en paix. »
ಕಿನ್ತು ಸ ತಾಂ ನಾರೀಂ ಜಗಾದ, ತವ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತ್ವಾಂ ಪರ್ಯ್ಯತ್ರಾಸ್ತ ತ್ವಂ ಕ್ಷೇಮೇಣ ವ್ರಜ|
