Luc 17
1 Il dit aux disciples: « Il est impossible qu'il n'y ait pas d'occasions de chute, mais malheur à celui par qui elles arrivent!
ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου ανενδεκτον εστιν του τα σκανδαλα μη ελθειν πλην ουαι δι ου ερχεται
2 Il vaudrait mieux pour lui qu'on lui suspende au cou une meule de moulin et qu'on le jette à la mer, plutôt que de faire trébucher l'un de ces petits.
λυσιτελει αυτω ει λιθος μυλικος περικειται περι τον τραχηλον αυτου και ερριπται εις την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση των μικρων τουτων ενα
3 Prends garde. Si ton frère pèche contre toi, reprends-le. S'il se repent, pardonne-lui.
προσεχετε εαυτοις εαν αμαρτη ο αδελφος σου επιτιμησον αυτω και εαν μετανοηση αφες αυτω
4 S'il a péché contre toi sept fois dans la journée, et que sept fois il revienne en disant: « Je me repens », tu lui pardonneras. »
και εαν επτακις της ημερας αμαρτηση εις σε και επτακις επιστρεψη προς σε λεγων μετανοω αφησεις αυτω
5 Les apôtres dirent au Seigneur: « Augmente notre foi. »
και ειπαν οι αποστολοι τω κυριω προσθες ημιν πιστιν
6 Le Seigneur dit: « Si vous aviez de la foi comme un grain de sénevé, vous diriez à ce sycomore: « Déracine-toi et plante-toi dans la mer », et il vous obéirait.
ειπεν δε ο κυριος ει εχετε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ελεγετε αν τη συκαμινω [ταυτη] εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασση και υπηκουσεν αν υμιν
7 Mais qui parmi vous, ayant un serviteur qui laboure ou qui garde des moutons, lui dira, quand il reviendra des champs: « Viens immédiatement te mettre à table »?
τις δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα ος εισελθοντι εκ του αγρου ερει αυτω ευθεως παρελθων αναπεσε
8 Ne lui dira-t-il pas plutôt: « Prépare mon repas, habille-toi correctement, et sers-moi pendant que je mange et que je bois. Ensuite, tu mangeras et tu boiras »?
αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον τι δειπνησω και περιζωσαμενος διακονει μοι εως φαγω και πιω και μετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαι συ
9 Remercie-t-il ce serviteur parce qu'il a fait ce qui lui a été ordonné? Je ne le pense pas.
μη εχει χαριν τω δουλω οτι εποιησεν τα διαταχθεντα
10 De même, vous aussi, quand vous aurez fait tout ce qui vous a été commandé, dites: « Nous sommes des serviteurs indignes. Nous avons fait notre devoir. »
ουτως και υμεις οταν ποιησητε παντα τα διαταχθεντα υμιν λεγετε οτι δουλοι αχρειοι εσμεν ο ωφειλομεν ποιησαι πεποιηκαμεν
11 Comme il se rendait à Jérusalem, il passait par les frontières de la Samarie et de la Galilée.
και εγενετο εν τω πορευεσθαι εις ιερουσαλημ και αυτος διηρχετο δια μεσον σαμαρειας και γαλιλαιας
12 Comme il entrait dans un village, dix hommes lépreux, qui se tenaient à l'écart, vinrent à sa rencontre.
και εισερχομενου αυτου εις τινα κωμην απηντησαν {VAR2: [αυτω] } δεκα λεπροι ανδρες οι {VAR1: ανεστησαν } {VAR2: εστησαν } πορρωθεν
13 Ils élevèrent la voix et dirent: « Jésus, Maître, aie pitié de nous! »
και αυτοι ηραν φωνην λεγοντες ιησου επιστατα ελεησον ημας
14 Quand il les vit, il leur dit: « Allez vous montrer aux prêtres. » Comme ils allaient, ils furent purifiés.
και ιδων ειπεν αυτοις πορευθεντες επιδειξατε εαυτους τοις ιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγειν αυτους εκαθαρισθησαν
15 L'un d'eux, voyant qu'il était guéri, revint sur ses pas en glorifiant Dieu d'une voix forte.
εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαλης δοξαζων τον θεον
16 Il tomba sur sa face aux pieds de Jésus et lui rendit grâces; c'était un Samaritain.
και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστων αυτω και αυτος ην σαμαριτης
17 Jésus répondit: « Les dix n'ont-ils pas été purifiés? Mais où sont les neuf autres?
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν {VAR1: ουχ } {VAR2: ουχι } οι δεκα εκαθαρισθησαν οι {VAR1: [δε] } {VAR2: δε } εννεα που
18 N'a-t-on pas trouvé d'autres qui soient revenus pour rendre gloire à Dieu, si ce n'est cet étranger? »
ουχ ευρεθησαν υποστρεψαντες δουναι δοξαν τω θεω ει μη ο αλλογενης ουτος
19 Alors il lui dit: « Lève-toi, et va-t'en. Ta foi t'a guéri. »
και ειπεν αυτω αναστας πορευου η πιστις σου σεσωκεν σε
20 Les pharisiens lui ayant demandé quand viendrait le Royaume de Dieu, il leur répondit: « Le Royaume de Dieu ne vient pas en observateur;
επερωτηθεις δε υπο των φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια του θεου απεκριθη αυτοις και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μετα παρατηρησεως
21 on ne dira pas non plus: « Regardez, ici! » ou « Regardez, là! » car voici, le Royaume de Dieu est en vous. »
ουδε ερουσιν ιδου ωδε η εκει ιδου γαρ η βασιλεια του θεου εντος υμων εστιν
22 Il dit aux disciples: « Les jours viendront où vous désirerez voir l'un des jours du Fils de l'homme, et vous ne le verrez pas.
ειπεν δε προς τους μαθητας ελευσονται ημεραι οτε επιθυμησετε μιαν των ημερων του υιου του ανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθε
23 On vous dira: « Regarde, ici! » ou « Regarde, là! ». Ne vous éloignez pas et ne les suivez pas,
και ερουσιν υμιν ιδου εκει {VAR1: η } {VAR2: [η] } ιδου ωδε μη {VAR1: [απελθητε μηδε] } {VAR2: απελθητε μηδε } διωξητε
24 car, de même que l'éclair, lorsqu'il part d'une partie du ciel, brille vers une autre partie du ciel, ainsi en sera-t-il du Fils de l'homme en son jour.
ωσπερ γαρ η αστραπη αστραπτουσα εκ της υπο τον ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου {VAR2: [εν τη ημερα αυτου] }
25 Mais il faut d'abord qu'il souffre beaucoup et qu'il soit rejeté par cette génération.
πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο της γενεας ταυτης
26 Comme il en fut du temps de Noé, il en sera de même du temps du Fils de l'homme.
και καθως εγενετο εν ταις ημεραις νωε ουτως εσται και εν ταις ημεραις του υιου του ανθρωπου
27 Ils mangeaient, ils buvaient, ils se mariaient et ils étaient fiancés, jusqu'au jour où Noé entra dans la barque, et où le déluge vint et les détruisit tous.
ησθιον επινον εγαμουν εγαμιζοντο αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμος και απωλεσεν παντας
28 Il en fut de même du temps de Lot: ils mangeaient, ils buvaient, ils achetaient, ils vendaient, ils plantaient, ils bâtissaient;
ομοιως καθως εγενετο εν ταις ημεραις λωτ ησθιον επινον ηγοραζον επωλουν εφυτευον ωκοδομουν
29 mais le jour où Lot sortit de Sodome, il tomba du ciel une pluie de feu et de soufre qui les fit tous périr.
η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειον απ ουρανου και απωλεσεν παντας
30 Il en sera de même le jour où le Fils de l'homme sera révélé.
κατα τα αυτα εσται η ημερα ο υιος του ανθρωπου αποκαλυπτεται
31 En ce jour-là, celui qui sera sur le toit et qui aura ses biens dans la maison, qu'il ne descende pas pour les emporter. De même, que celui qui sera dans les champs ne se retourne pas.
εν εκεινη τη ημερα ος εσται επι του δωματος και τα σκευη αυτου εν τη οικια μη καταβατω αραι αυτα και ο εν αγρω ομοιως μη επιστρεψατω εις τα οπισω
32 Souvenez-vous de la femme de Lot!
μνημονευετε της γυναικος λωτ
33 Celui qui cherche à sauver sa vie la perd, mais celui qui perd sa vie la conserve.
ος εαν ζητηση την ψυχην αυτου περιποιησασθαι απολεσει αυτην ος δ αν {VAR1: απολεσει } {VAR2: απολεση } ζωογονησει αυτην
34 Je vous le dis, en cette nuit-là, il y aura deux personnes dans un même lit. L'une sera prise et l'autre laissée.
λεγω υμιν ταυτη τη νυκτι εσονται δυο επι κλινης {VAR1: [μιας] } {VAR2: μιας } ο εις παραλημφθησεται και ο ετερος αφεθησεται
35 Il y aura deux personnes qui moudront du grain ensemble. L'une sera prise et l'autre laissée ».
εσονται δυο αληθουσαι επι το αυτο η μια παραλημφθησεται η δε ετερα αφεθησεται
37 Eux, répondant, lui demandèrent: « Où, Seigneur? » Il leur dit: « Là où est le corps, là aussi les vautours seront rassemblés. »
και αποκριθεντες λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοις οπου το σωμα εκει και οι αετοι επισυναχθησονται
