Job 41

1 « Pouvez-vous faire sortir un Léviathan avec un hameçon, ou presser sa langue avec une corde?

Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?

2 Pouvez-vous mettre une corde dans son nez, ou lui transpercer la mâchoire avec un crochet?

Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

3 Il vous adressera de nombreuses requêtes, ou vous dira-t-il des mots doux?

Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

4 Il conclura une alliance avec vous, pour que vous le preniez comme serviteur pour toujours?

Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

5 Allez-vous jouer avec lui comme avec un oiseau? Ou allez-vous le lier pour vos filles?

Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

6 Les commerçants le troqueront-ils? Le partageront-ils avec les marchands?

Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

7 Pouvez-vous remplir sa peau de fers barbelés, ou sa tête avec des lances à poisson?

Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

8 Pose ta main sur lui. Souvenez-vous de la bataille, et ne le faites plus.

Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

9 Voici, l'espérance de celui-ci est vaine. Ne sera-t-on pas abattu à sa vue?

Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

10 Nul n'est assez féroce pour oser l'agiter. Qui donc est celui qui peut se tenir devant moi?

Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

11 Qui m'a donné le premier, pour que je lui rende la pareille? Tout ce qui est sous les cieux est à moi.

Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.

12 « Je ne garderai pas le silence sur ses membres, ni sa force puissante, ni sa belle charpente.

Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

13 Qui peut se dépouiller de son vêtement de dessus? Qui s'approchera de ses mâchoires?

Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?

14 Qui peut ouvrir les portes de son visage? Autour de ses dents, c'est la terreur.

Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

15 Des balances solides sont sa fierté, fermés ensemble par un sceau étanche.

[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.

16 L'un est si proche de l'autre, qu'aucun air ne puisse s'interposer entre eux.

Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

17 Ils sont unis l'un à l'autre. Ils se collent ensemble, pour qu'on ne puisse pas les séparer.

Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

18 Ses éternuements font jaillir la lumière. Ses yeux sont comme les paupières du matin.

Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.

19 De sa bouche sortent des torches enflammées. Des étincelles de feu jaillissent.

Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

20 Une fumée sort de ses narines, comme d'une marmite en ébullition sur un feu de roseaux.

Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

21 Son souffle allume des charbons. Une flamme sort de sa bouche.

Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

22 Il a de la force dans le cou. La terreur danse devant lui.

W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

23 Les lambeaux de sa chair se rejoignent. Ils sont fermes à son égard. Ils ne peuvent pas être déplacés.

Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

24 Son cœur est ferme comme une pierre, oui, ferme comme la meule inférieure.

Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

25 Quand il se lève, les puissants ont peur. Ils battent en retraite devant sa raclée.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 Si on l'attaque avec l'épée, elle ne peut prévaloir; ni la lance, ni le dard, ni la tige pointue.

Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

27 Il considère le fer comme de la paille, et le bronze comme du bois pourri.

Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

28 La flèche ne peut pas le faire fuir. Les pierres de fronde sont comme de la paille pour lui.

Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

29 Les massues sont comptées comme du chaume. Il rit de la précipitation du javelot.

Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

30 Ses dessous sont comme des tessons aigus, laissant une trace dans la boue comme un traîneau de battage.

Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.

31 Il fait bouillir les profondeurs comme une marmite. Il rend la mer comme un pot de pommade.

Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

32 Il fait briller un chemin après lui. On pourrait croire que le profond a des cheveux blancs.

Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

33 Sur terre, il n'y a pas d'égal à lui, qui est fait sans crainte.

Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

34 Il voit tout ce qui est élevé. Il est le roi de tous les fils de l'orgueil. »

Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.