< Job 17 >

1 « Mon esprit est consumé. Mes jours sont éteints et la tombe est prête pour moi.
Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
2 Il y a certainement des moqueurs avec moi. Mon regard s'attarde sur leur provocation.
Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
3 « Maintenant, donnez un gage. Sers-toi de toi-même comme garantie pour moi. Qui est là pour me donner la main?
Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
4 Car tu as caché leur cœur à l'intelligence, c'est pourquoi vous ne les exalterez pas.
Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
5 Celui qui dénonce ses amis pour le pillage, même les yeux de ses enfants seront défaillants.
Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
6 « Mais il a fait de moi la risée du peuple. Ils me crachent au visage.
Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
7 Mon œil aussi est obscurci par la tristesse. Tous mes membres sont comme une ombre.
Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
8 Les hommes droits s'étonneront de cela. L'innocent se soulèvera contre l'impie.
Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
9 Mais le juste s'en tiendra à sa voie. Celui qui a les mains propres deviendra de plus en plus fort.
Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
10 Mais quant à vous tous, revenez. Je ne trouverai pas d'homme sage parmi vous.
Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
11 Mes jours sont passés. Mes plans sont rompus, comme les pensées de mon cœur.
Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
12 Ils changent la nuit en jour, dire « La lumière est proche » en présence de l'obscurité.
Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
13 Si je considère le séjour des morts comme ma maison, si j'ai étendu ma couche dans l'obscurité, (Sheol h7585)
Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
14 si j'ai dit à la corruption: « Tu es mon père ». et au ver: « Ma mère » et « Ma sœur ».
Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
15 Où est donc mon espoir? Quant à mon espoir, qui le verra?
Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
16 Il descendra avec moi jusqu'aux portes du séjour des morts, ou descendre ensemble dans la poussière? » (Sheol h7585)
Zstąpią do zasuw grobu, gdy razem odpoczniemy w prochu. (Sheol h7585)

< Job 17 >