Psalmien 129

1 Matkalaulu. He ovat minua kovin ahdistaneet nuoruudestani asti-näin sanokoon Israel-

Pieśń stopni. Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, niech powie teraz Izrael;

2 he ovat minua kovin ahdistaneet nuoruudestani asti, mutta eivät he ole päässeet minusta voitolle.

Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, lecz mnie nie przemogli.

3 Kyntäjät ovat minun selkääni kyntäneet ja vetäneet pitkät vaot.

Zorali mój grzbiet oracze i długie bruzdy porobili.

4 Mutta Herra on vanhurskas, hän on katkonut jumalattomain köydet.

[Ale] PAN jest sprawiedliwy; poprzecinał powrozy niegodziwych.

5 Joutukoot häpeään ja kääntykööt takaisin kaikki Siionin vihamiehet.

Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.

6 Olkoot he niinkuin ruoho katoilla, joka kuivuu ennen korrelle puhkeamistaan,

Będą jak trawa na dachu, która usycha, zanim zakwitnie;

7 josta ei leikkaaja täytä kättänsä eikä lyhteen sitoja syliänsä.

Którą żniwiarz nie napełni swej garści ani swego naręcza ten, który wiąże snopy.

8 Älköötkä sanoko ohitsekulkijat: "Herran siunaus tulkoon teille. Me siunaamme teitä Herran nimeen."

I nie powiedzą przechodnie: Niech będzie z wami błogosławieństwo PANA [albo]: Błogosławimy wam w imię PANA.