< Psalmien 104 >

1 Kiitä Herraa, minun sieluni, Herra, minun Jumalani, sinä olet ylen suuri; valkeus ja kirkkaus on sinun pukusi.
Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
2 Sinä verhoudut valoon niinkuin viittaan, sinä levität taivaat niinkuin teltan;
Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
3 sinä rakennat salisi vetten päälle, teet pilvet vaunuiksesi ja kuljet tuulen siivillä.
Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
4 Sinä teet tuulet sanasi saattajiksi, palvelijoiksesi tulen liekit.
Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
5 Sinä asetit maan perustuksillensa, niin että se pysyy horjumatta iankaikkisesti.
Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
6 Sinä peitit sen syvyyden vesillä kuin vaatteella: vuoria ylempänä seisoivat vedet.
Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
7 Mutta ne pakenivat sinun nuhteluasi, sinun jylinääsi ne juoksivat pakoon;
Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
8 vuoret kohosivat ja laaksot laskeutuivat paikkoihin, jotka sinä olit niille valmistanut.
Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
9 Sinä panit rajan, jonka yli vedet eivät käy eivätkä palaja peittämään maata.
Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
10 Sinä kuohutit laaksoista lähteet, jotka vuorten välillä vuotavat.
Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
11 Ne antavat juoman kaikille metsän eläimille, villiaasit niistä janonsa sammuttavat.
I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
12 Niiden partailla asuvat taivaan linnut ja visertävät lehvien välissä.
Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
13 Saleistasi sinä kastelet vuoret, sinun töittesi hedelmistä maa saa ravintonsa.
Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
14 Sinä kasvatat ruohon karjalle ja kasvit ihmisen tarpeeksi. Niin sinä tuotat maasta leivän
Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
15 ja viinin, joka ilahuttaa ihmisen sydämen; niin sinä saatat kasvot öljystä kiiltäviksi, ja leipä vahvistaa ihmisen sydäntä.
I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
16 Ravintonsa saavat myös Herran puut, Libanonin setrit, jotka hän on istuttanut.
Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
17 Niissä lintuset pesivät, ja haikaroilla on majansa kypresseissä.
Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
18 Korkeat vuoret ovat kauristen hallussa, kallionkolot ovat tamaanien suoja.
Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
19 Kuun sinä olet tehnyt näyttämään aikoja; aurinko tietää laskunsa.
Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
20 Sinä teet pimeän, niin tulee yö; silloin lähtevät liikkeelle kaikki metsän eläimet.
Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 Nuoret jalopeurat kiljuvat saalista ja pyytävät Jumalalta elatustansa.
Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
22 Aurinko nousee, ne vetäytyvät pois ja laskeutuvat luoliinsa maata.
Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
23 Silloin ihminen menee töihinsä ja askaroitsee iltaan asti.
[Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
24 Kuinka moninaiset ovat sinun tekosi, Herra! Sinä olet ne kaikki viisaasti tehnyt, maa on täynnä sinun luotujasi.
O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
25 Merikin, suuri ja aava-siinä vilisee lukemattomat laumat pieniä ja suuria eläviä.
Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
26 Siellä kulkevat laivat, siellä Leviatan, jonka sinä olet luonut siinä leikitsemään.
Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
27 Ne kaikki odottavat sinua, että antaisit heille ruuan ajallansa.
Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
28 Sinä annat niille, ja ne kokoavat, sinä avaat kätesi, ja ne ravitaan hyvyydellä.
[Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
29 Sinä peität kasvosi, ja ne peljästyvät, sinä otat pois niiden hengen, ne kuolevat ja palajavat tomuun jälleen.
[Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
30 Sinä lähetät henkesi, ja ne luodaan; ja sinä uudistat maan muodon.
[Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
31 Pysyköön Herran kunnia iankaikkisesti. Saakoon Herra teoistansa iloita,
Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
32 hän, joka katsahtaa maahan, ja se vapisee, joka koskettaa vuoria, ja ne suitsuavat.
Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
33 Kaiken ikäni minä ylistän Herraa, minä veisaan Jumalani kiitosta, niin kauan kuin elän.
Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
34 Olkoot minun tutkisteluni hänelle otolliset; minä iloitsen Herrassa.
Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
35 Hävitkööt syntiset maasta, älköön jumalattomia enää olko. Kiitä Herraa, minun sieluni. Halleluja!
Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.

< Psalmien 104 >