< Valitusvirret 5 >

1 Muista, Herra, mitä meille on tapahtunut; katso ja näe meidän häväistyksemme.
Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
2 Meidän perintöosamme on siirtynyt vieraille, meidän talomme muukalaisille.
Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
3 Me olemme tulleet orvoiksi, isättömiksi, meidän äitimme ovat kuin lesket.
Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
4 Oman juomavetemme me ostamme rahalla; omat puumme saamme, jos maksamme hinnan.
Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
5 Vainoojamme ovat meidän niskassamme; kun uuvumme, ei meille lepoa suoda.
Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
6 Egyptille me lyömme kättä ja Assurille saadaksemme leipää ravinnoksi.
Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
7 Meidän isämme ovat syntiä tehneet; heitä ei enää ole. Me kannamme heidän syntivelkaansa.
Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
8 Orjat hallitsevat meitä; ei ole sitä, joka tempaisi meidät heidän käsistänsä.
Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
9 Henkemme kaupalla me noudamme leipämme, väistäen miekkaa erämaassa.
Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
10 Meidän ihomme halkeilee kuin uuni nälän poltteiden takia.
Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
11 Naisia raiskataan Siionissa, neitsyitä Juudan kaupungeissa.
Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
12 Ruhtinaita heidän kätensä hirttävät, vanhinten kasvoja ei pidetä arvossa.
Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
13 Nuorukaiset kantavat myllynkiviä, poikaset kompastelevat puutaakkojen alla.
Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
14 Poissa ovat vanhukset porteista, nuorukaiset kielisoittimiensa äärestä.
Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
15 Poissa on ilo sydämistämme, karkelomme on valitukseksi muuttunut.
Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
16 Pudonnut on päästämme kruunu. Voi meitä, sillä me olemme syntiä tehneet!
Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
17 Tästä syystä on sydämemme tullut sairaaksi, näitten tähden ovat silmämme pimenneet-
Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
18 Siionin vuoren tähden, joka on autiona, jolla ketut juoksentelevat.
Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
19 Sinä, Herra, hallitset iankaikkisesti, sinun valtaistuimesi pysyy suvusta sukuun.
Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
20 Miksi unhotat meidät ainiaaksi, hylkäät meidät ikipäiviksi?
Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
21 Palauta meidät, Herra, tykösi, niin me palajamme; uudista meidän päivämme muinaiselleen.
Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
22 Vai oletko meidät peräti hyljännyt, vihastunut meihin ylenmäärin?
Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?

< Valitusvirret 5 >