< Jobin 12 >

1 Job vastasi ja sanoi:
Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
2 "Totisesti, te yksin olette kansa, ja teidän mukananne kuolee viisaus!
“Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.
3 Onhan minullakin ymmärrystä yhtä hyvin kuin teillä; en ole minä teitä huonompi, ja kuka ei moisia tietäisi?
Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?
4 Ystävänsä pilkkana on hän, jota Jumala kuuli, kun hän häntä huusi, hurskas, nuhteeton on pilkkana.
Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.
5 Turvassa olevan mielestä sopii onnettomuudelle ylenkatse; se on valmiina niille, joiden jalka horjuu.
Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.
6 Ja rauhassa ovat väkivaltaisten majat, turvassa ne, jotka ärsyttävät Jumalaa, ne, jotka kantavat jumalansa kourassaan." -
Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.
7 "Mutta kysypä eläimiltä, niin ne opettavat sinua, ja taivaan linnuilta, niin ne ilmoittavat sinulle;
Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,
8 tahi tutkistele maata, niin se opettaa sinua, ja meren kalat kertovat sinulle.
ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.
9 Kuka kaikista näistä ei tietäisi, että Herran käsi on tämän tehnyt,
Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?
10 hänen, jonka kädessä on kaiken elävän sielu ja kaikkien ihmisolentojen henki?" -
Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.
11 "Eikö korva koettele sanoja ja suulaki maista ruuan makua?"
Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?
12 "Vanhuksilla on viisautta, ja pitkä-ikäisillä ymmärrystä." -
Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.
13 "Jumalalla on viisaus ja voima, hänellä neuvo ja ymmärrys.
Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.
14 Jos hän repii maahan, niin ei rakenneta jälleen; kenen hän telkeää sisälle, sille ei avata.
Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.
15 Katso, hän salpaa vedet, ja syntyy kuivuus; hän laskee ne irti, ja ne mullistavat maan.
Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.
16 Hänen on väkevyys ja ymmärrys; hänen on niin eksynyt kuin eksyttäjäkin.
Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.
17 Hän vie neuvosmiehet pois paljaiksi riistettyinä ja tekee tuomarit tyhmiksi.
Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.
18 Kuningasten kurituksesta hän kirvoittaa ja köyttää köyden heidän omiin vyötäisiinsä.
Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.
19 Hän vie papit pois paljaiksi riistettyinä, ja ikimahtavat hän kukistaa.
I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.
20 Hän hämmentää luotettavain puheen ja ottaa pois vanhoilta taidon.
I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.
21 Hän vuodattaa ylenkatsetta ruhtinasten päälle ja aukaisee virtojen padot.
Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.
22 Hän paljastaa syvyydet pimeyden peitosta ja tuo valoon pilkkopimeän.
Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.
23 Hän korottaa kansat, ja hän hävittää ne, hän laajentaa kansakunnat, ja hän kuljettaa ne pois.
I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.
24 Maan kansan päämiehiltä hän ottaa ymmärryksen ja panee heidät harhailemaan tiettömissä autioissa.
U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.
25 He haparoivat pimeässä valoa vailla, ja hän panee heidät hoipertelemaan kuin juopuneet."
Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur”.

< Jobin 12 >