Psalmien 124

1 Davidin veisu korkeimmassa Kuorissa. Ellei Herra olisi meidän kanssamme, niin sanokaan Israel:

Да није био Господ с нама, нека рече Израиљ,

2 Ellei Herra olisi meidän kanssamme, koska ihmiset karkaavat meitä vastaan,

Да није био Господ с нама, кад људи усташе на нас,

3 Niin he nielisivät meidät elävältä, kuin heidän vihansa julmistuu meidän päällemme;

Живе би нас прождрли, кад се распали гнев њихов на нас;

4 Niin vesi meitä upottais: kosket kävisivät sieluimme ylitse:

Потопила би нас вода, река би покрила душу нашу;

5 Niin ylpiät veden aallot kävisivät sielumme ylitse.

Покрила би душу нашу силна вода.

6 Kiitetty olkoon Herra, joka ei meitä anna raatelukseksi heidän hampaillensa!

Благословен Господ, који нас не даде зубима њиховим да нас растржу!

7 Meidän sielumme pääsi niinkuin lintu lintumiehen paulasta. Paula on särjetty, ja me olemme päästetyt.

Душа се наша избави као птица из замке ловачке; замка се раскиде, и ми се избависмо.

8 Meidän apumme on Herran nimessä, joka taivaan ja maan tehnyt on.

Помоћ је наша у имену Господњем, који је створио небо и земљу.