Sananlaskujen 9
1 Viisaus rakensi huoneensa, ja vuoli siihen seitsemän patsasta,
Премудрост сазида себи кућу, и отеса седам ступова;
2 Ja teurasti teuraansa, sekoitti viinansa ja valmisti pöytänsä,
Покла стоку своју, раствори вино своје, и постави сто свој.
3 Ja lähetti piikansa, korkeista kaupungin saleista kutsumaan:
Посла девојке своје, те зове сврх висина градских:
4 Joka tyhmä on, hän tulkaan tänne; ja hulluille sanoi hän:
Ко је луд, нека се уврати овамо. И безумнима вели:
5 Tulkaat ja syökäät minun leivästäni, ja juokaat viinaa, jonka minä sekoitin.
Ходите, једите хлеба мог, и пијте вино које сам растворила.
6 Hyljätkää hullu meno, niin te saatte elää, ja käykää ymmärryksen tiellä.
Оставите лудост и бићете живи, и идите путем разума.
7 Joka pilkkaajaa kurittaa, hän saa häpiän, ja joka jumalatointa nuhtelee, hän häväistään.
Ко учи подсмевача, прима срамоту; и ко кори безбожника, прима руг.
8 Älä rankaise pilkkaajaa, ettei hän sinua vihaisi: nuhtele viisasta, ja hän rakastaa sinua.
Не карај подсмевача да не омрзне на те; карај мудра, и љубиће те.
9 Anna viisaalle, niin hän viisaammaksi tulee: opeta vanhurskasta, niin hän opissaan etenee.
Кажи мудроме, и биће још мудрији; поучи праведног, и знаће више.
10 Viisauden alku on Herran pelko, ja pyhäin tieto on ymmärrys.
Почетак је мудрости страх Господњи, и знање је светих ствари разум.
11 Sillä minun kauttani sinun päiväs enennetään, ja ikäs vuodet lisätään.
Јер ће се мном умножити дани твоји и додаће ти се године животу.
12 Jos sinä olet viisas, niin sinä itselles viisas olet; mutta jos sinä olet pilkkaaja, niin sinä itse sen kannat.
Ако будеш мудар, себи ћеш бити мудар; ако ли будеш подсмевач, сам ћеш теглити.
13 Hullu, huikentelevainen vaimo, mieletöin ei tiedä mitään,
Жена безумна плаха је, луда и ништа не зна;
14 Istuu huoneensa ovella, korkialla istuimella, ylimmäisessä siassa kaupungissa,
И седи на вратима од куће своје на столици, на висинама градским,
15 Että hän houkuttelis kaikkia, jotka siitä käyvät ohitse, ja tietänsä vaeltavat:
Те виче оне који пролазе, који иду право својим путем:
16 Se joka tyhmä on, hän tulkoon tänne; ja hullulle sanoo hän:
Ко је луд? Нека се уврати овамо. И безумном говори:
17 Varastettu vesi on makia, ja salattu leipä suloinen;
Вода је крадена слатка, и хлеб је сакривен угодан.
