Valitusvirret 3
1 Minä olen mies, jonka viheliäisyyttä nähdä täytyy hänen hirmuisuutensa vitsan kautta.
Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
2 Hän johdatti minua ja vei pimeyteen ja ei valkeuteen.
Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
3 Hän on kätensä kääntänyt minua vastaan, ja toimittaa toisin aina minun kanssani.
Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
4 Hän on tehnyt lihani ja nahkani vanhaksi, ja luuni musertanut.
Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
5 Hän rakensi minua vastaan, ja sapella ja vaivalla hän minua kääri.
Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
6 Hän on minut pannut pimeyteen, niinkuin aikaa kuolleet.
Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
7 Hän on minut muurannut sisälle, etten minä pääse ulos, ja minut kovaan jalkapuuhun pannut.
Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
8 Ja vaikka minä huudan ja parun, niin hän kuitenkin korvansa tukitsee minun rukouksestani.
A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
9 Hän on muurannut tieni kiinni vuojonkivillä, ja polkuni sulkenut.
Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
10 Hän on väijynyt minua niinkuin karhu, niinkuin jalopeura salaisuudessa.
Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
11 Hän on minun antanut tieltä eksyä, ja minut repinyt säpäleiksi, ja minut autioksi tehnyt.
Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
12 Hän on joutsensa jännittänyt, ja asettanut minun nuolella tarkoitettavaksi.
Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
13 Hän ampui minun munaskuihini viinensä nuolet.
Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
14 Minä olen kaiken minun kansani nauru, ja heidän jokapäiväinen virtensä.
Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
15 Hän on haikeudella minut ravinnut, ja koiruoholla juovuttanut.
Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
16 Hän on hampaani somerolla rikki musertanut, hän kieritti minun tuhassa.
Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
17 Minun sieluni on ajettu pois rauhasta, minun täytyy hyvän unohtaa.
Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
18 Minä sanoin: minun voimani ja minun toivoni Herran päälle on kadonnut.
I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
19 Muista siis, kuinka minä niin raadollinen ja hyljätty, koiruoholla ja sapella juotettu olen.
Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
20 Minun sieluni sen kyllä muistaa, ja sitä itsellensä tutkistelee.
Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
21 Minä panen sen sydämeeni; sentähden minä vielä nyt toivon.
Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
22 Herran laupiudesta se on, ettemme ratki hukkuneet; ei hänen laupiutensa vielä loppunut.
To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
23 Vaan joka huomen se on uusi, ja sinun uskollisuutes on suuri.
Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
24 Herra on minun osani, sanoo minun sieluni; sentähden tahdon minä häneen toivoa.
PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
25 Herra on hyvä niille, jotka häneen toivovat, ja niille sieluille, jotka häntä kysyvät.
Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
26 Hyvä on olla kärsivällisenä ja Herralta apua toivoa.
Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
27 Hyvä on ihmiselle ijestä kantaa nuoruudessansa;
Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
28 Että hän istuu yksinänsä, on vaiti, kuin jotakin hänen päällensä tulee,
Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
29 Ja panee suunsa tomuun, ja odottaa toivoa,
Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
30 Ja antaa löydä poskillensa, ja paljon pilkkaa kärsii.
Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
31 Sillä ei Herra syökse pois ijankaikkisesti.
Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
32 Vaan hän saattaa murheelliseksi, ja taas armahtaa suuresta laupiudestansa.
A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
33 Sillä ei hän sydämestänsä ihmisiä kurita eikä murheesen saata,
Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
34 Niinkuin hän tahtois raadolliset maan päällä ratki jalkainsa alla polkea,
Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
35 Ja antais jonkun miehen oikeuden Ylimmäisen edessä tulla käännetyksi pois,
Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
36 Ja ihmistä väärin tuomita asiassansa, niinkuin ei Herra sitä näkisikään.
Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
37 Kuka tohtii siis sanoa: senkaltaiset tapahtuvat ilman Herran käskyä?
Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
38 Eikö paha ja hyvä tule Korkeimman suusta?
Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
39 Miksi siis ihmiset nurisevat eläissänsä? Jokainen nuriskaan syntejänsä vastaan.
Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
40 Tutkistelkaamme ja etsikäämme meidän menoamme, ja palatkaamme Herran tykö.
Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
41 Nostakaamme meidän sydämemme ja kätemme taivaasen päin, Jumalan tykö.
Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
42 Me, me olemme syntiä tehneet ja kovakorvaiset olleet; (sentähden) et sinä säästänytkään.
Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
43 Vaan sinä olet vihalla meitä peittänyt ja vainonnut, ja armottomasti surmannut.
Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
44 Sinä verhoitit itses pilvellä, ettei rukous päässyt sen lävitse.
Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
45 Sinä olet meitä tunkioksi ja saastaisuudeksi kansain seassa tehnyt.
Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
46 Kaikki meidän vihollisemme ovat suutansa ammottaneet meitä vastaan.
Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
47 Me painetaan alas ja rangaistaan pelvolla ja ahdistuksella.
Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
48 Minun silmäni vuotavat vesi-ojia minun kansani tyttären surkeuden tähden.
Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
49 Minun silmäni vuotavat ja ei taida lakata; ei he asetu,
Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
50 Siihenasti että Herra katsoo taivaasta alas ja näkee.
Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
51 Minun silmäni kuluttaa minulta elämäni kaikkein minun kaupunkini tytärten tähden.
Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
52 Minun viholliseni ovat minua kovin ajaneet takaa, niinkuin lintua ilman syytä.
Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
53 He ovat minun elämäni kuoppaan salvanneet, ja heittäneet kiven minun päälleni.
Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
54 Ovat myös vedet minun pääni ylitse käyneet; niin minä sanoin: nyt minä ratki hukassa olen.
Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
55 Minä huusin avukseni sinun nimeäs, Herra, alhaalta kuopasta;
Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
56 Ja sinä kuulit minun ääneni, älä korvias kätke minun huokauksestani ja huudostani.
Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
57 Sinä lähenet kuin minä sinua huudan, ja sanot: älä pelkää.
Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
58 Sinä, Herra, ratkaiset minun sieluni asian, ja lunastat minun henkeni.
Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
59 Herra katso, kuinka minulle niin vääryyttä tehdään, ja tuomitse minun oikeuteni.
PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
60 Sinä näet kaikki heidän kostonsa ja kaikki heidän ajatuksensa minusta.
Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
61 Herra, sinä kuulet heidän pilkkansa ja kaikki heidän ajatuksensa minua vastaan,
Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
62 Minun vainollisteni huulet ja heidän neuvonsa minua vastaan yli päivää.
[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Katso, kuin he istuvat eli nousevat, niin he minusta virsiä laulavat.
Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
64 Kosta heille, Herra, niinkuin he ansainneet ovat, heidän kättensä töiden jälkeen.
Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
65 Anna heidän sydämensä vavista ja sinun kiroustas tuta.
Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
66 Vainoo heitä hirmuisuudella, ja hukuta heitä Herran taivaan alta.
Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
