Jobin 5

1 Nimitä siis, jos joku on, joka kanssas todistaa, ja kenen tykö pyhistä sinä itses käännät?

Зови; хоће ли ти се ко одазвати? И коме ћеш се између светих обратити?

2 Mutta tyhmän tappaa viha, ja taitamattoman kuolettaa kiivaus.

Доиста безумног убија гнев, и лудог усмрћује срдња.

3 Minä näin tyhmän juurtuneen, ja kirosin kohta hänen huonettansa.

Ја видех безумника где се укоренио; али одмах проклех стан његов.

4 Hänen lapsensa pitää oleman kaukana terveydestä; ja pitää rikki murrettaman portissa, kussa ei yhtään auttajaa ole.

Синови су његови далеко од спасења и сатиру се на вратима а нема ко да избави.

5 Hänen elonsa pitää isoovaisen syömän, ja orjantappuroista sen ottaman; ja hänen kalunsa pitää ryövärien nielemän.

Летину његову једе гладни и испред трња купи је, и лупеж ждере благо њихово.

6 Sillä ei vaiva käy ylös tomusta; ja onnettomuus ei kasva maasta.

Јер мука не излази из праха нити невоља из земље ниче.

7 Vaan ihminen syntyy onnettomuuteen; niinkuin kuumain hiilten kipinät sinkoilevat ylöskäsin.

Него се човек рађа на невољу, као што искре из угљевља узлећу у вис.

8 Kuitenkin tahdon minä Jumalasta tutkistella: Jumalasta minä tahdon puhua,

Али ја бих Бога тражио, и пред Бога бих изнео ствар своју,

9 Joka voimallisia töitä tekee, joita ei tutkia taideta, ja ihmeitä, joita ei lukea taideta;

Који чини ствари велике и неиспитиве, дивне, којима нема броја;

10 Joka antaa sateen maan päälle, ja antaa tulla veden teiden päälle;

Који спушта дажд на земљу и шаље воду на поља;

11 Joka ylentää nöyrät korkeuteen, ja korottaa sorrettuja autuuteen.

Који подиже понижене, и жалосне узвишује к спасењу;

12 Hän tekee kavalain aivoitukset tyhjäksi, ettei heidän kätensä mitään toimittaa taida.

Који расипа мисли лукавих да руке њихове не сврше ништа;

13 Hän käsittää taitavat kavaluudessansa, ja pahain neuvo kukistetaan,

Који хвата мудре у њиховом лукавству, и намеру опаких обара;

14 Että he päivällä juoksevat pimeydessä, ja koperoitsevat puolipäivänä niinkuin yöllä.

Дању наилазе на мрак, и у подне пипају као по ноћи.

15 Ja hän auttaa köyhää miekasta, ja heidän suustansa, ja voimallisten kädestä.

Он избавља убогог од мача, од уста њихових и од руке силног.

16 Ja hän on köyhän turva, että vääryys pitäis suunsa kiinni.

Тако има надања сиромаху, а злоћа затискује уста своја.

17 Katso, autuas on se ihminen, jota Jumala kurittaa; sentähden älä hylkää Kaikkivaltiaan kuritusta.

Гле, благо човеку кога Бог кара; и зато не одбацуј карање Свемогућег.

18 Sillä hän haavoittaa ja sitoo; hän lyö ja hänen kätensä terveeksi tekee.

Јер Он задаје ране, и завија; Он удара, и руке Његове исцељују.

19 Kuudesta murheesta päästää hän sinun; ja seitsemännestä ei tule mitään pahaa sinulle.

Из шест невоља избавиће те; ни у седмој неће те се зло дотаћи.

20 Kalliilla ajalla vapahtaa hän sinun kuolemasta, ja sodassa miekasta.

У глади избавиће те од смрти и у рату од мача.

21 Hän peittää sinun kielen ruoskalta; ja ei sinun pidä pelkäämän hävitystä, koska se tulee.

Кад језик шиба, бићеш сакривен, нити ћеш се бојати пустоши кад дође.

22 Hävityksessä ja nälässä sinä naurat; ja et pelkää metsän petoja.

Смејаћеш се пустоши и глади, нити ћеш се бојати зверја земаљског.

23 Sillä sinun liittos pitää oleman kivien kanssa kedolla, ja maan pedot pitää sinun kanssas rauhallisesti oleman.

Јер ћеш с камењем пољским бити у вери, и зверје ће пољско бити у миру с тобом.

24 Sinä ymmärrät, että sinun majas on rauhassa, ja sinä oleskelet asuinsiassas ilman syntiä.

И видећеш да је мир у шатору твом, кућићеш кућу своју и нећеш се преварити.

25 Ja sinä saat ymmärtää, että siemenes on suureksi tuleva, ja vesas niinkuin ruoho maassa.

Видећеш како ће ти се умножити семе твоје, и пород ће твој бити као трава на земљи.

26 Ja sinä tulet vanhalla ijällä hautaan, niinkuin elositoma ajallansa korjataan.

Стар ћеш отићи у гроб као што се жито сноси у стог у своје време.

27 Katso, sitä me olemme tutkineet, ja se on niin: kuule sitä, ja tunne sinä myös se hyväkses.

Ето, разгледасмо то, тако је; послушај и разуми.