Psalmowo 107

1 Mida akpe na Yehowa, elabena enyo, eye eƒe lɔlɔ̃ li ɖaa.

Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

2 Ame siwo Yehowa ɖe la negblɔ esia; ame siwo wòɖe tso futɔ la ƒe asi me,

Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,

3 ame siwo nu wòƒo ƒui tso anyigbawo dzi, tso ɣedzeƒe kple ɣetoɖoƒe, anyiehe kple dziehe.

og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.

4 Ame aɖewo tsa tsaglãla le gbedzi kple gbedadaƒo, eye womekpɔ mɔ si woato ayi du aɖe si me woanɔ la o.

De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.

5 Dɔ kple tsikɔ wu wo, eye nu te woƒe luʋɔ ŋu le wo me.

De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.

6 Tete wodo ɣli yɔ Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.

Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,

7 Ekplɔ wo tẽe yi ɖe du aɖe si me woanɔ.

og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.

8 Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta.

De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

9 Elabena etsɔa nu nyuiwo ɖia ƒoe na ame siwo dɔ kple tsikɔ le wuwum.

for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.

10 Ame aɖewo nɔ viviti kple blukɔ tsiɖitsiɖi me, gamenɔla siwo le fu kpem le gakɔsɔkɔsɔwo me,

De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,

11 elabena wodze aglã ɖe Mawu ƒe nyawo ŋuti, eye wodo vlo Dziƒoʋĩtɔ la ƒe aɖaŋudede.

fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.

12 Eya ta wòtsɔ wo de asi na dɔ sesẽ wɔwɔ, womu sɔgɔsɔgɔsɔgɔ, eye ame aɖeke meli akpe ɖe wo ŋu o.

Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.

13 Tete wodo ɣli na Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.

Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.

14 Eɖe wo le viviti kple blukɔ tsiɖitsiɖitsiɖi la me, eye wòtso woƒe gakɔsɔkɔsɔwo.

Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.

15 Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta,

De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

16 elabena eŋe akɔbligbowo, eye wòlã gayibɔ ƒe gametiwo me.

for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.

17 Wo dometɔ aɖewo zu bometsilawo to woƒe aglãdzenuwo wɔwɔ me, eye wokpe fu le woƒe dzidadawo ta.

De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;

18 Wonyɔ ŋu nuɖuɖu ɖe sia ɖe, eye woɖo ku ƒe agbowo nu.

deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.

19 Wodo ɣli na Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.

Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.

20 Edɔ eƒe nya ɖa, eye wòyɔ dɔ wo, heɖe wo tso tsiẽƒe.

Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.

21 Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta.

De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;

22 Wonesa akpedavɔ nɛ, eye woaɖe eƒe dɔwɔwɔwo afia to aseyetsohawo me.

og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.

23 Ame aɖewo le meli me zɔ atsiaƒu dzi, wonye asitsalawo le tɔ gãwo dzi.

De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,

24 Wokpɔ Yehowa ƒe dɔwɔwɔwo, wokpɔ eƒe nukudɔwo le atsiaƒu gɔme,

de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.

25 elabena eƒo nu, elɔ ahom kɔ ɖe ƒu la dzi, eye eƒe tsotsoewo dze agbo.

Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.

26 Woyi dziƒo boo, eye wogadze eme le gogloƒe ke, ale le woƒe agbe ƒe xaxa me, woƒe dzideƒo lolo gbana.

De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.

27 Wole mumum sɔgɔsɔgɔsɔgɔ, le nu klim abe ame siwo mu aha ene, eye womegale naneke gɔme sem o.

De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.

28 Tete wodo ɣli na Yehowa le woƒe xaxa la me, eye wòɖe wo le woƒe hiã la me.

Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.

29 Etsi ahom la nu wòzi ɖoɖoe abe dalĩ dom wole ene, eye ƒutsotsoeawo hã ɖo to kpoo.

Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.

30 Wokpɔ dzidzɔ esi wòdze kɔ anyi, eye wòkplɔ wo va se ɖe esime wova ɖo afi si wodi be yewoanɔ.

Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.

31 Woneda akpe na Yehowa le eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la ta kple eƒe nukudɔ siwo wòwɔna na amewo la ta.

De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn

32 Wonedoe ɖe dzi le dukɔ la ƒe ƒuƒoƒo me, eye woakafui le dumegãwo ƒe takpekpe me.

og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.

33 Etrɔ tɔsisiwo wozu gbegbe kple tsidzɔƒewo wozu kuɖiɖinyigba,

Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,

34 eye agbledeƒe zu dzeƒi le ame siwo le teƒe ma ƒe nu vɔ̃ɖi wɔwɔ ta.

et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.

35 Etrɔ gbegbe wòzu tɔʋu, eye kuɖiɖinyigba zu tsidzɔƒe;

Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.

36 afi mae wòkplɔ dɔwuitɔwo be woava nɔ, eye wotso du si me woanɔ.

Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.

37 Woƒã nukuwo ɖe agble me, wode waingblewo, eye wotse ku geɖe hena xaxa.

Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.

38 Eyra wo, eye woƒe xexlẽme dzi ɖe edzi ŋutɔ. Nenema ke mena woƒe lãhawo dzi ɖe kpɔtɔ o.

Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.

39 Tete wozu ʋɛ, wobɔbɔ wo ɖe anyi le teteɖeanyi, dzɔgbevɔ̃e kple nuxaxa me;

Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.

40 eye eya ame si trɔa vlododo kɔna ɖe ame ŋkutawo dzi la, wɔe be wole tsaglãla tsam le gbegbe afi si mɔtoƒe aɖeke mele o.

Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,

41 Ke ekɔ hiãtɔwo ɖe dzi tso woƒe hiã me, eye wòna woƒe ƒome dzi ɖe edzi abe lãhawo ene.

han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.

42 Ame dzɔdzɔe kpɔe, eye wòkpɔ dzidzɔ, gake ame vɔ̃ɖiwo katã mia woƒe nu.

De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.

43 Ame si nye nunyala la, neɖo to nu siawo, eye wòabu Yehowa ƒe lɔlɔ̃ deto la ŋuti.

Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!