Tito 2

1 Sed parolu vi tion, kio konvenas al la sana doktrino:

യഥാർഥസ്യോപദേശസ്യ വാക്യാനി ത്വയാ കഥ്യന്താം

2 ke la maljunuloj estu sobraj, seriozmienaj, prudentaj, sanaj en la fido, en amo en pacienco;

വിശേഷതഃ പ്രാചീനലോകാ യഥാ പ്രബുദ്ധാ ധീരാ വിനീതാ വിശ്വാസേ പ്രേമ്നി സഹിഷ്ണുതായാഞ്ച സ്വസ്ഥാ ഭവേയുസ്തദ്വത്

3 ke la maljunulinoj tiel same estu je sintenado respektemaj, ne kalumniantoj, nek sklavigitaj de troa vino, sed instruantaj la bonon;

പ്രാചീനയോഷിതോഽപി യഥാ ധർമ്മയോഗ്യമ് ആചാരം കുര്യ്യുഃ പരനിന്ദകാ ബഹുമദ്യപാനസ്യ നിഘ്നാശ്ച ന ഭവേയുഃ

4 por ke ili eduku la junulinojn ami siajn edzojn, ami siajn infanojn,

കിന്തു സുശിക്ഷാകാരിണ്യഃ സത്യ ഈശ്വരസ്യ വാക്യം യത് ന നിന്ദ്യേത തദർഥം യുവതീഃ സുശീലതാമ് അർഥതഃ പതിസ്നേഹമ് അപത്യസ്നേഹം

5 esti prudentaj, ĉastaj, hejme laborantaj, bonfaremaj, submetiĝemaj al siaj propraj edzoj, por ke la vorto de Dio ne estu blasfemita;

വിനീതിം ശുചിത്വം ഗൃഹിണീത്വം സൗജന്യം സ്വാമിനിഘ്നഞ്ചാദിശേയുസ്തഥാ ത്വയാ കഥ്യതാം|

6 konsilu tiel same la junulojn, ke ili estu prudentaj;

തദ്വദ് യൂനോഽപി വിനീതയേ പ്രബോധയ|

7 pri ĉio montrante vin ekzemplo de bonaj faroj, en via instruado montrante sincerecon, seriozecon,

ത്വഞ്ച സർവ്വവിഷയേ സ്വം സത്കർമ്മണാം ദൃഷ്ടാന്തം ദർശയ ശിക്ഷായാഞ്ചാവികൃതത്വം ധീരതാം യഥാർഥം

8 paroladon sanan, nekondamneblan; por ke la kontraŭulo hontu, havante nenion malbonan diri kontraŭ ni.

നിർദ്ദോഷഞ്ച വാക്യം പ്രകാശയ തേന വിപക്ഷോ യുഷ്മാകമ് അപവാദസ്യ കിമപി ഛിദ്രം ന പ്രാപ്യ ത്രപിഷ്യതേ|

9 Admonu sklavojn, ke ili estu submetiĝemaj al siaj propraj sinjoroj kaj plaĉantaj al ili en ĉio; ne kontraŭdiremaj,

ദാസാശ്ച യത് സ്വപ്രഭൂനാം നിഘ്നാഃ സർവ്വവിഷയേ തുഷ്ടിജനകാശ്ച ഭവേയുഃ പ്രത്യുത്തരം ന കുര്യ്യുഃ

10 ne ŝtelantaj, sed montrantaj ĉian bonan fidelecon; por ke ili ornamu en ĉio la doktrinon de Dio, nia Savanto.

കിമപി നാപഹരേയുഃ കിന്തു പൂർണാം സുവിശ്വസ്തതാം പ്രകാശയേയുരിതി താൻ ആദിശ| യത ഏവമ്പ്രകാരേണാസ്മകം ത്രാതുരീശ്വരസ്യ ശിക്ഷാ സർവ്വവിഷയേ തൈ ർഭൂഷിതവ്യാ|

11 Ĉar jam aperis la graco de Dio, portante savon al ĉiuj homoj,

യതോ ഹേതോസ്ത്രാണാജനക ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹഃ സർവ്വാൻ മാനവാൻ പ്രത്യുദിതവാൻ

12 instruante nin, ke foriginte malpiecon kaj laŭmondajn dezirojn, ni vivadu sobre, juste, kaj pie en la nuna mondo, (aiōn g165)

സ ചാസ്മാൻ ഇദം ശിക്ഷ്യതി യദ് വയമ് അധർമ്മം സാംസാരികാഭിലാഷാംശ്ചാനങ്ഗീകൃത്യ വിനീതത്വേന ന്യായേനേശ്വരഭക്ത്യാ ചേഹലോകേ ആയു ര്യാപയാമഃ, (aiōn g165)

13 atendantaj la feliĉan esperon kaj la malkaŝon de la gloro de nia granda Dio kaj Savanto, Jesuo Kristo,

പരമസുഖസ്യാശാമ് അർഥതോ ഽസ്മാകം മഹത ഈശ്വരസ്യ ത്രാണകർത്തു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രഭാവസ്യോദയം പ്രതീക്ഷാമഹേ|

14 kiu donis sin por ni, por elaĉeti nin el ĉia maljusteco kaj por purigi al si popolon propran, fervoran pri bonaj faroj.

യതഃ സ യഥാസ്മാൻ സർവ്വസ്മാദ് അധർമ്മാത് മോചയിത്വാ നിജാധികാരസ്വരൂപം സത്കർമ്മസൂത്സുകമ് ഏകം പ്രജാവർഗം പാവയേത് തദർഥമ് അസ്മാകം കൃതേ ആത്മദാനം കൃതവാൻ|

15 Tion parolu, kaj konsilu kaj riproĉu kun ĉia aŭtoritato. Neniu vin malestimu.

ഏതാനി ഭാഷസ്വ പൂർണസാമർഥ്യേന ചാദിശ പ്രബോധയ ച, കോഽപി ത്വാം നാവമന്യതാം|