Apokalipso 6
1 Kaj mi rigardis, kiam la Ŝafido malfermis unu el la sep sigeloj, kaj mi aŭdis unu el la kvar kreitaĵoj dirantan kvazaŭ per voĉo de tondro: Venu.
Nitreako te pinoña’ i Vik’ añondriy ty raik’ amy fitomboke fito rey, le tsinanoko ty raik’ amy raha veloñe efatse rey nanao am-peon’ àmpiñe ty hoe: Akia!
2 Kaj mi rigardis, kaj jen blanka ĉevalo, kaj la sidanta sur ĝi havis pafarkon; kaj estis donita al li krono; kaj li eliris venkanta, kaj por venki.
Nañente le naheoko te inge ty soavala foty! le nitàm-pale ty mpiningitse ama’e naho nitoloran-tsabaka vaho nionjom-beo hoe mpandrebake handrebake.
3 Kaj kiam li malfermis la duan sigelon, mi aŭdis la duan kreitaĵon dirantan: Venu.
Ie nampipoñake i fitomboke faharoey, le inay ty raha veloñe faha roe, nanao ty hoe: Akia!
4 Kaj eliris alia ĉevalo, flamkolora; kaj al la sidanta sur ĝi estis donite forpreni pacon de la tero, kaj ke oni mortigu unu la alian; kaj al li estis donita granda glavo.
le niakatse ka ty soavala mena, naho nitoloran-dily i mpiningitse ama’ey hañakatse ze atao hanintsiñe an-tane atoy, hifanjamañe, vaho nitolorañe fibara jabajaba.
5 Kaj kiam li malfermis la trian sigelon, mi aŭdis la trian kreitaĵon dirantan: Venu. Kaj mi rigardis, kaj jen nigra ĉevalo; kaj la sidanta sur ĝi havis en la mano pesilon.
Ie nampipoñake i fitomboke fahateloy, le tsinanoko i raha veloñe fahateloy nikoike ty hoe: Akia! Naheoko te, ingo ty soavala mainte. Nitintiñe balantsy am-pità’e i mpiningitse ama’ey.
6 Kaj mi aŭdis kvazaŭ voĉon, meze de la kvar kreitaĵoj, dirantan: Mezuro da tritiko por denaro, kaj tri mezuroj da hordeo por denaro; kaj la oleon kaj la vinon ne difektu.
Le tsinanoko ty fiarañanañañe añivo’ i raha veloñe efatse rey nanao ty hoe: Bogady raike ty kapoa-barem-bazaha, naho bogady raike ty vare hordea telo kapoake, vaho ko joieñe ty menak’ oliva naho ty divay.
7 Kaj kiam li malfermis la kvaran sigelon, mi aŭdis la voĉon de la kvara kreitaĵo dirantan: Venu.
Ie nampipoñake i fitomboke fah’efatsey, le inao, nikoike ty hoe i raha veloñe fah’ efatsey: Akia!
8 Kaj mi rigardis, kaj jen pala ĉevalo; kaj la nomo de la sidanta sur ĝi estis Morto; kaj Hades sekvis kun li. Kaj estis donita al ili aŭtoritato super kvarono de la tero, por mortigi per glavo kaj per malsato kaj per morto kaj per la sovaĝaj bestoj de la tero. (Hadēs g86)
Naheoko te inge ty soavala fosaposatse, naho Havilasy ty añara’ i mpiningitse ama’ey, vaho nañorik’ aze t’i Tsikeokeoke. Le nomean-dily ami’ty fahaefa’ ty tane toy iereo hanjamañe am-pibara, naho an-kasalikoañe naho am-pamongorañe, vaho amo biby hako’ ty tane toio. (Hadēs g86)
9 Kaj kiam li malfermis la kvinan sigelon, mi vidis sub la altaro la animojn de la mortigitaj pro la vorto de Dio kaj pro la atesto, kiun ili havadis;
Ie nampipoñake i fitomboke faha limey, le nitreako ambane’ i kitreliy ty arofo’ o vinono ty amy tsaran’ Añaharey naho i entañe nitaroñe’ iereoio.
10 kaj ili kriis per granda voĉo, dirante: Ĝis kiam, ho Estro, la sankta kaj vera, Vi ne juĝas kaj ne venĝas nian sangon al la loĝantoj sur la tero?
Le nipazake am-piarañanañañe mafe ty hoe: Pak’ ombia? ry Talè masiñe naho to, t’ie hifoneñe tsy hizaka o mpimoneñe an-tane atoio hamale-fate ty lio’ay?
11 Kaj estis donita al ĉiu el ili blanka robo; kaj estis dirite al ili, ke ili atendu ankoraŭ kelkan tempon, ĝis ankaŭ iliaj kunservistoj kaj iliaj fratoj, mortigotaj kiel ili mem, plensumiĝos.
Le songa nitolorañe saroñe mireparepa foty, naho nitaroñañe t’ie hitofa heike, ampara’ te heneke o ho vonoeñe manahake iereo amo mpitrao-pitoroñeo vaho amo longo’ iareoo.
12 Kaj mi rigardis, kiam li malfermis la sesan sigelon, kaj fariĝis granda tertremo; kaj la suno fariĝis nigra kiel sakaĵo el haroj, kaj la tuta luno fariĝis kiel sango;
Le naheoko t’ie nampipoñake i fitomboke fah’ eneñey, heheke ty ozoñozon-tane jabajaba, naho nikò-mainte hoe lamba-gony am-bolon-ose i àndroy, naho nivalike hoe lio i volan-dorisay,
13 kaj la steloj de la ĉielo falis sur la teron, kiel figarbo, skuate de forta vento, ĵetas siajn nematurajn figojn.
vaho niponaponak’ an-tane o vasian-dikerañeo, hambañe ami’ty fihintsaña’ o sakoañe loaseñeo t’ie hozongozoñen-tiobey.
14 Kaj la ĉielo formoviĝis, kvazaŭ kunvolvata libro; kaj ĉiu monto kaj ĉiu insulo formoviĝis de sia loko.
Nifampiria hoe boke-peleke nipelepeleheñe i likerañey, vaho naveve boak’ amo toe’e iabio o vohitseo naho o tokonoseo.
15 Kaj la reĝoj de la tero kaj la granduloj kaj la milestroj kaj la riĉuloj kaj la fortuloj kaj ĉiu sklavo kaj ĉiu liberulo sin kaŝis en la kavernoj kaj inter la rokoj de la montoj;
Le songa nietak’ am-po lakato naho am-bato ambohits’ao, o mpanjaka’ ty tane toio naho o ana-donakeo naho o mpañalealeo, naho o mpifeheo naho o maozatseo naho ze hene ondevo naho midada,
16 kaj ili diris al la montoj kaj al la rokoj: Falu sur nin, kaj nin kaŝu for de la vizaĝo de la Sidanto sur la trono, kaj for de la kolero de la Ŝafido;
nanao ty hoe amo vohitseo naho amo vatoo: Miambotraha ama’ay naho ampietaho ami’ty lahara’ i miambesatse am-piambesatsey naho amy fifomboa’ i Vik’ añondriy,
17 ĉar venis la granda tago de ilia kolero; kaj kiu povas stari?
amy te tondroke ty sa ra’elahin-kaviñera’ iareo vaho ia ty hahafijohañe?
