Apokalipso 16

1 Kaj mi aŭdis grandan voĉon el la templo, dirantan al la sep anĝeloj: Iru, kaj elverŝu sur la teron la sep pelvojn de la kolero de Dio.

Basa ma, au rena haraꞌ mahereꞌ sa kalua mia Ume Hule-oꞌeꞌ, parenda ate kahituꞌ ra nae, “Mii leo! Oꞌo mendi bokor naa ra fo mbori Lamatualain nasaborin raefafoꞌ neu.”

2 Kaj la unua foriris, kaj elverŝis sian pelvon sur la teron; kaj fariĝis malbona kaj dolora ulcero sur la homoj, kiuj havis la markon de la besto kaj kiuj adorkliniĝis al ĝia bildo.

Rena taꞌo naa, ma ate kaesan mbori bokor na isin raefafoꞌ nema. Aiboiꞌ ma, calaka dai basa atahori mana simbo rita banda deꞌulakaꞌ a dedꞌedꞌen, ma atahori mana songgo paton a. Basa se dai bisu manamburuꞌ nambetan seli.

3 Kaj la dua elverŝis sian pelvon en la maron; kaj fariĝis sango, kiel de mortinto; kaj mortis ĉiu vivanta estaĵo en la maro.

Ate karuan mbori bokor na isin tasi neu. Aiboiꞌ ma, tasi oeꞌ a dadꞌi raaꞌ manamburuꞌ onaꞌ atahori mates raan. De mate hendi basa mana masodꞌa sia tasiꞌ a.

4 Kaj la tria elverŝis sian pelvon en la riverojn kaj en la fontojn de akvoj; kaj fariĝis sango.

Basa naa ma, ate katelun mbori bokor na isin nisiꞌ loe no oe-mataꞌ ra. Boe ma basa oe ra dadꞌi raaꞌ.

5 Kaj mi aŭdis la anĝelon de la akvoj dirantan: Justa estas Vi, la estanta kaj estinta, la Sanktulo, ĉar Vi tiele juĝis;

Boe ma au rena ate esa mia sorga mana parenda basa oe-mataꞌ ra sia raefafoꞌ. Ana koa-kio Lamatualain oi, “O Lamatuaꞌ! Lamatualain meumareꞌ! Lamatualain nda ma salaꞌ sa! Lamatualain sia eniꞌ a fefeun, Boe ma sia losa doo nduꞌu-dꞌoon. Lamatualain naꞌetuꞌ dedꞌeat no ndoo-tetuꞌ. Lamatualain naꞌondaꞌ huku-dokiꞌ tungga ndoon.

6 ĉar ili elverŝis la sangon de sanktuloj kaj profetoj, kaj sangon Vi donis al ili trinki; ili tion meritas.

Atahori rasaiꞌ Lamatualain atahori nara raa nara. Atahori tao risa Lamatualain mana ola-ola nara ena. Naa de, Lamatualain naꞌasusuuꞌ se fo ara o rinu raaꞌ boe. Naa de, Lamatualain bala-bꞌae se no huku-doki matetuꞌ.”

7 Kaj mi aŭdis la altaron dirantan: Vere, ho Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca, veraj kaj justaj estas Viaj juĝoj.

Basa naa ma, au rena haraꞌ sa mia mei tutunu-hohotuꞌ a, nataa nae, “Tebꞌe! Lamatualain mana koasa. Tebꞌe! Lamatualain manaseliꞌ. Lamatualain mana naꞌetuꞌ dedꞌeat no matetuꞌ. Lamatualain mana naꞌondaꞌ huku-dokiꞌ tungga ndoon.

8 Kaj la kvara elverŝis sian pelvon sur la sunon; kaj estis donite al ĝi brulvundi homojn per fajro.

Basa ma, ate kahaan mbori bokor na isin nisiꞌ relo a. Aiboiꞌ ma, relo a natobꞌi nala seli, losa atahori ra rou nara elao.

9 Kaj la homoj brulvundiĝis per granda varmego, kaj ili blasfemis la nomon de Dio, kiu havas aŭtoritaton sur tiuj plagoj; kaj ili ne pentis, por doni al Li gloron.

Basa atahori rou mana elaoꞌ ra, ndondon Lamatualain naran, huu Ana mana denu haitua calaka neu se. Mae onaꞌ naa o, nda hambu atahori esa doaꞌ sa boe, fo baliꞌ risiꞌ Lamatualain, ma koa-kio E.

10 Kaj la kvina elverŝis sian pelvon sur la tronon de la besto; kaj ĝia regno mallumiĝis; kaj ili mordis sian langon pro dolorego,

Basa ma ate kaliman mbori bokor na isin neu banda deꞌulakaꞌ a kadera parendan. Aiboiꞌ ma, hatu-kikibuꞌ tatana nala basa atahori mana songgo e, losa ara henggu nisi nara, fo bisa raꞌatataaꞌ doidꞌosoꞌ a.

11 kaj ili blasfemis la Dion de la ĉielo pro siaj doloroj kaj siaj ulceroj; kaj ili ne pentis pri siaj faroj.

Ara o ndondon Lamatualain sia sorga, huu bisu nara rambeta seli. Mae onaꞌ naa o, nda hambu atahori esa naloeꞌ tao deꞌulakaꞌ sa, fo baliꞌ nisiꞌ Lamatualain.

12 Kaj la sesa elverŝis sian pelvon sur la grandan riveron, la riveron Eŭfrato; kaj ĝia akvo forsekiĝis, por ke pretiĝu la vojo de la reĝoj, kiuj venas el la sunleviĝejo.

Boe ma ate kaneen mbori bokor na isin nisiꞌ loe monaeꞌ sa, naran Efrat. Ma loe a madꞌa neuꞌ ena. De ara tao dalaꞌ sia naa fee neu maneꞌ ra ro soldꞌadꞌu mana rae rema mia seriꞌ rulu.

13 Kaj mi vidis tri malpurajn spiritojn, kvazaŭ ranojn, elirantaj el la buŝo de la drako, kaj el la buŝo de la besto, kaj el la buŝo de la falsa profeto;

Boe ma ita nitu deꞌulakaꞌ telu. Mata-ao nara onaꞌ nggedꞌe e. Esa dea nema mia mengge-buta a bafan. Esa dea nema mia banda deꞌulaka nenetatiꞌ a bafan. Ma esa fai dea nema mia banda mana pepeko-lelekoꞌ a bafan.

14 ĉar ili estas spiritoj de demonoj, farantaj signojn; ili foriras al la reĝoj de la tuta mondo, por kolekti ilin por la milito de la granda tago de Dio, la Plejpotenca.

Nitu kateluꞌ naa ra raꞌena koasa fo tao manadadꞌiꞌ mataꞌ-mataꞌ. Ara dea rema randa ro basa maneꞌ sia raefafoꞌ, ma kokoe se fo reu ratati labꞌan Lamatualain mana koasa manaseliꞌ a. Te faiꞌ fo ara rae reu ratati labꞌan Lamatualain naa, naeni Lamatualain fain fo naꞌetuꞌ nala nae nasenggiꞌ basa musu nara.

15 (Jen mi venas kvazaŭ ŝtelisto. Feliĉa estas tiu, kiu viglas kaj konservas siajn vestojn, por ke li ne iru nuda, kaj oni ne vidu lian honton.)

Mamanaꞌ fo ara maheluꞌ rae raꞌabꞌue siaꞌ a fo reu ratati, dedꞌea Ibrani oi, Armagedon. Yesus Kristus o olaꞌ nae, “Misinedꞌa malolole! Aiboiꞌ neu ena, Au uma onaꞌ naꞌo fo atahori nda bubꞌuluꞌ sa. Atahori mana beꞌe no nanea no bua-baꞌu manadaiꞌ ara onton. Huu leleꞌ Au uma, ana nda hambu mae sa, huu atahori nda rita maꞌaholan sa.”

16 Kaj oni kolektis ilin en lokon, nomatan en la Hebrea lingvo Har-Magedon.

17 Kaj la sepa anĝelo elverŝis sian pelvon sur la aeron; kaj eliris granda voĉo el la templo, for de la trono, dirante: Fariĝis!

Basa de, ate kahitun mbori bokor na isin nisiꞌ anin. Ma Lamatualain olaꞌ nahereꞌ mia kadera parendan mia Ume Hule-oꞌeꞌ a nae, “Basa ena! Basa nasa Ngga nenemboriꞌ ena!”

18 kaj okazis fulmoj kaj voĉoj kaj tondroj; kaj okazis granda tertremo tia, kia ne okazis de kiam homoj estiĝis sur la tero, tiela tertremo, tiel granda.

Boe ma lalai a hadok neu-nema ma ndelas ndukurulu naꞌatututeꞌ. Ma rae nanggenggo manaseliꞌ, fo nda feꞌe parna dadꞌi sia raefafoꞌ ia sa.

19 Kaj la granda urbo disiĝis en tri partojn, kaj la urboj de la nacioj falis; kaj Babel la granda estis memorata antaŭ Dio, por doni al ĝi la pokalon de la vino de la furiozeco de Lia kolero.

Leleꞌ naa, Lamatualain nda liliiꞌ kota Babel deꞌulakan sa. Ana tao rae a nanggenggo manaseliꞌ, losa Kota manaseliꞌ naa natafaꞌa neu telu. Ana tao taꞌo naa, fo atahori Babel medꞌa rita nasan. Kota-kota feaꞌ sia raefafoꞌ o raꞌaloli boe.

20 Kaj ĉiu insulo forflugis, kaj la montoj ne troviĝis.

Leleꞌ naa pulu-pulu ra tena reu ena, ma lete-leteꞌ ra o mopo basa se boe.

21 Kaj granda hajlo, peza kvazaŭ po talanto, falis el la ĉielo sur la homojn; kaj la homoj blasfemis Dion pro la plago de la hajlo; ĉar ĝia plago estas treege granda.

Hambu udꞌan es fatu monaeꞌ tudꞌa mia lalai de tuni nala atahori. Es fatu naa ra bera nara, ruma losa kilo haa nulu. Huu udꞌan es tao doidꞌoso se, naa de atahori ndondon Lamatualain.