< Apokalipso 15 >
1 Kaj mi vidis alian signon en la ĉielo, grandan kaj mirindan: sep anĝelojn havantajn sep plagojn, la finajn, ĉar en ili finiĝis la kolero de Dio.
തതഃ പരമ് അഹം സ്വർഗേ ഽപരമ് ഏകമ് അദ്ഭുതം മഹാചിഹ്നം ദൃഷ്ടവാൻ അർഥതോ യൈ ർദണ്ഡൈരീശ്വരസ്യ കോപഃ സമാപ്തിം ഗമിഷ്യതി താൻ ദണ്ഡാൻ ധാരയന്തഃ സപ്ത ദൂതാ മയാ ദൃഷ്ടാഃ|
2 Kaj mi vidis kvazaŭ vitran maron, miksitan kun fajro; kaj tiujn, kiuj venkis la beston kaj ĝian bildon kaj la numeron de ĝia nomo; kaj ili staris sur la vitra maro, havante harpojn de Dio.
വഹ്നിമിശ്രിതസ്യ കാചമയസ്യ ജലാശയസ്യാകൃതിരപി ദൃഷ്ടാ യേ ച പശോസ്തത്പ്രതിമായാസ്തന്നാമ്നോ ഽങ്കസ്യ ച പ്രഭൂതവന്തസ്തേ തസ്യ കാചമയജലാശയസ്യ തീരേ തിഷ്ഠന്ത ഈശ്വരീയവീണാ ധാരയന്തി,
3 Kaj ili kantis la kanton de Moseo, la servanto de Dio, kaj la kanton de la Ŝafido, dirante: Grandaj kaj mirindaj estas Viaj faroj, ho Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca; justaj kaj veraj estas Viaj vojoj, ho Reĝo de la nacioj.
ഈശ്വരദാസസ്യ മൂസസോ ഗീതം മേഷശാവകസ്യ ച ഗീതം ഗായന്തോ വദന്തി, യഥാ, സർവ്വശക്തിവിശിഷ്ടസ്ത്വം ഹേ പ്രഭോ പരമേശ്വര| ത്വദീയസർവ്വകർമ്മാണി മഹാന്തി ചാദ്ഭുതാനി ച| സർവ്വപുണ്യവതാം രാജൻ മാർഗാ ന്യായ്യാ ഋതാശ്ച തേ|
4 Kiu ne timos, ho Sinjoro, kaj ne gloros Vian nomon? ĉar Vi sola estas sankta; ĉar ĉiuj nacioj venos kaj adorkliniĝos al Vi; ĉar Viaj justaĵoj elmontriĝis.
ഹേ പ്രഭോ നാമധേയാത്തേ കോ ന ഭീതിം ഗമിഷ്യതി| കോ വാ ത്വദീയനാമ്നശ്ച പ്രശംസാം ന കരിഷ്യതി| കേവലസ്ത്വം പവിത്രോ ഽസി സർവ്വജാതീയമാനവാഃ| ത്വാമേവാഭിപ്രണംസ്യന്തി സമാഗത്യ ത്വദന്തികം| യസ്മാത്തവ വിചാരാജ്ഞാഃ പ്രാദുർഭാവം ഗതാഃ കില||
5 Kaj post tio mi rigardis, kaj malfermiĝis la templo de la tabernaklo de la atesto en la ĉielo;
തദനന്തരം മയി നിരീക്ഷമാണേ സതി സ്വർഗേ സാക്ഷ്യാവാസസ്യ മന്ദിരസ്യ ദ്വാരം മുക്തം|
6 kaj elvenis el la templo la sep anĝeloj, havante la sep plagojn, vestite per linaĵo pura kaj luma, kaj zonite ĉirkaŭ la brusto per ora zono.
യേ ച സപ്ത ദൂതാഃ സപ്ത ദണ്ഡാൻ ധാരയന്തി തേ തസ്മാത് മന്ദിരാത് നിരഗച്ഛൻ| തേഷാം പരിച്ഛദാ നിർമ്മലശൃഭ്രവർണവസ്ത്രനിർമ്മിതാ വക്ഷാംസി ച സുവർണശൃങ്ഖലൈ ർവേഷ്ടിതാന്യാസൻ|
7 Kaj unu el la kvar kreitaĵoj donis al la sep anĝeloj sep orajn pelvojn, plenajn de la kolero de Dio, la vivanta por ĉiam kaj eterne. (aiōn )
അപരം ചതുർണാം പ്രാണിനാമ് ഏകസ്തേഭ്യഃ സപ്തദൂതേഭ്യഃ സപ്തസുവർണകംസാൻ അദദാത്| (aiōn )
8 Kaj la templo pleniĝis de fumo el la gloro de Dio kaj el Lia potenco; kaj neniu povis eniri en la templon, ĝis finiĝos la sep plagoj de la sep anĝeloj.
അനന്തരമ് ഈശ്വരസ്യ തേജഃപ്രഭാവകാരണാത് മന്ദിരം ധൂമേന പരിപൂർണം തസ്മാത് തൈഃ സപ്തദൂതൈഃ സപ്തദണ്ഡാനാം സമാപ്തിം യാവത് മന്ദിരം കേനാപി പ്രവേഷ്ടും നാശക്യത|