< Apokalipso 11 >

1 Kaj estis donita al mi kano, simila al bastono; kaj iu diris: Leviĝu, kaj mezuru la templon de Dio, kaj la altaron, kaj la adorantojn en ĝi.
അനന്തരം പരിമാണദണ്ഡവദ് ഏകോ നലോ മഹ്യമദായി, സ ച ദൂത ഉപതിഷ്ഠൻ മാമ് അവദത്, ഉത്ഥായേശ്വരസ്യ മന്ദിരം വേദീം തത്രത്യസേവകാംശ്ച മിമീഷ്വ|
2 Kaj la korton ekster la templo preterlasu, kaj ne mezuru ĝin, ĉar ĝi estas donita al la nacioj; kaj la sanktan urbon ili piedpremos kvardek du monatojn.
കിന്തു മന്ദിരസ്യ ബഹിഃപ്രാങ്ഗണം ത്യജ ന മിമീഷ്വ യതസ്തദ് അന്യജാതീയേഭ്യോ ദത്തം, പവിത്രം നഗരഞ്ച ദ്വിചത്വാരിംശന്മാസാൻ യാവത് തേഷാം ചരണൈ ർമർദ്ദിഷ്യതേ|
3 Kaj mi donos komision al miaj du atestantoj, kaj ili profetos mil ducent sesdek tagojn, vestite per sakaĵo.
പശ്ചാത് മമ ദ്വാഭ്യാം സാക്ഷിഭ്യാം മയാ സാമർഥ്യം ദായിഷ്യതേ താവുഷ്ട്രലോമജവസ്ത്രപരിഹിതൗ ഷഷ്ഠ്യധികദ്വിശതാധികസഹസ്രദിനാനി യാവദ് ഭവിഷ്യദ്വാക്യാനി വദിഷ്യതഃ|
4 Ili estas la du olivarboj kaj la du lampingoj, starantaj antaŭ la Sinjoro de la tero.
താവേവ ജഗദീശ്വരസ്യാന്തികേ തിഷ്ഠന്തൗ ജിതവൃക്ഷൗ ദീപവൃക്ഷൗ ച|
5 Kaj se iu volas difekti ilin, fajro elvenas el ilia buŝo kaj formanĝas iliajn malamikojn; kaj se iu volas difekti ilin, tiamaniere li devas esti mortigita.
യദി കേചിത് തൗ ഹിംസിതും ചേഷ്ടന്തേ തർഹി തയോ ർവദനാഭ്യാമ് അഗ്നി ർനിർഗത്യ തയോഃ ശത്രൂൻ ഭസ്മീകരിഷ്യതി| യഃ കശ്ചിത് തൗ ഹിംസിതും ചേഷ്ടതേ തേനൈവമേവ വിനഷ്ടവ്യം|
6 Ili havas la povon fermi la ĉielon, por ke ne pluvu dum la tagoj de ilia profetado; kaj ili havas povon super la akvoj, por ŝanĝi ilin en sangon, kaj frapi la teron per ĉia plago ĉiufoje, kiam ili volos.
തയോ ർഭവിഷ്യദ്വാക്യകഥനദിനേഷു യഥാ വൃഷ്ടി ർന ജായതേ തഥാ ഗഗനം രോദ്ധും തയോഃ സാമർഥ്യമ് അസ്തി, അപരം തോയാനി ശോണിതരൂപാണി കർത്തും നിജാഭിലാഷാത് മുഹുർമുഹുഃ സർവ്വവിധദണ്ഡൈഃ പൃഥിവീമ് ആഹന്തുഞ്ച തയോഃ സാമർഥ്യമസ്തി|
7 Kaj kiam ili finos sian ateston, la besto, kiu suprenvenas el la abismo, faros militon kontraŭ ili kaj venkos ilin kaj mortigos ilin. (Abyssos g12)
അപരം തയോഃ സാക്ഷ്യേ സമാപ്തേ സതി രസാതലാദ് യേനോത്ഥിതവ്യം സ പശുസ്താഭ്യാം സഹ യുദ്ധ്വാ തൗ ജേഷ്യതി ഹനിഷ്യതി ച| (Abyssos g12)
8 Kaj iliaj kadavroj kuŝas sur la strato de la granda urbo, kiu nomiĝas laŭspirite Sodom kaj Egiptujo, kie ankaŭ ilia Sinjoro estis krucumita.
തതസ്തയോഃ പ്രഭുരപി യസ്യാം മഹാപുര്യ്യാം ക്രുശേ ഹതോ ഽർഥതോ യസ്യാഃ പാരമാർഥികനാമനീ സിദോമം മിസരശ്ചേതി തസ്യാ മഹാപുര്യ്യാംഃ സന്നിവേശേ തയോഃ കുണപേ സ്ഥാസ്യതഃ|
9 Kaj el la popoloj kaj triboj kaj lingvoj kaj nacioj oni rigardas iliajn kadavrojn dum tri tagoj kaj duono, kaj ne lasas meti iliajn kadavrojn en tombon.
തതോ നാനാജാതീയാ നാനാവംശീയാ നാനാഭാഷാവാദിനോ നാനാദേശീയാശ്ച ബഹവോ മാനവാഃ സാർദ്ധദിനത്രയം തയോഃ കുണപേ നിരീക്ഷിഷ്യന്തേ, തയോഃ കുണപയോഃ ശ്മശാനേ സ്ഥാപനം നാനുജ്ഞാസ്യന്തി|
10 Kaj la loĝantoj sur la tero ĝojas pri ili, kaj gajiĝas; kaj ili sendos donacojn unu al la alia; ĉar tiuj du profetoj turmentadis la loĝantojn sur la tero.
പൃഥിവീനിവാസിനശ്ച തയോ ർഹേതോരാനന്ദിഷ്യന്തി സുഖഭോഗം കുർവ്വന്തഃ പരസ്പരം ദാനാനി പ്രേഷയിഷ്യന്തി ച യതസ്താഭ്യാം ഭവിഷ്യദ്വാദിഭ്യാം പൃഥിവീനിവാസിനോ യാതനാം പ്രാപ്താഃ|
11 Kaj post la tri tagoj kaj duono la spirito de vivo el Dio eniris en ilin, kaj ili stariĝis sur siaj piedoj; kaj granda timo falis sur tiujn, kiuj ilin rigardis.
തസ്മാത് സാർദ്ധദിനത്രയാത് പരമ് ഈശ്വരാത് ജീവനദായക ആത്മനി തൗ പ്രവിഷ്ടേ തൗ ചരണൈരുദതിഷ്ഠതാം, തേന യാവന്തസ്താവപശ്യൻ തേ ഽതീവ ത്രാസയുക്താ അഭവൻ|
12 Kaj ili aŭdis grandan voĉon el la ĉielo, dirantan al ili: Suprenvenu ĉi tien. Kaj ili supreniris en la ĉielon en la nubo; kaj iliaj malamikoj rigardis ilin.
തതഃ പരം തൗ സ്വർഗാദ് ഉച്ചൈരിദം കഥയന്തം രവമ് അശൃണുതാം യുവാം സ്ഥാനമ് ഏതദ് ആരോഹതാം തതസ്തയോഃ ശത്രുഷു നിരീക്ഷമാണേഷു തൗ മേഘേന സ്വർഗമ് ആരൂഢവന്തൗ|
13 Kaj en tiu horo fariĝis granda tertremo, kaj dekono de la urbo falis; kaj en la tertremo mortis sep mil homoj; kaj la ceteraj pleniĝis de timo, kaj donis laŭdon al la Dio de la ĉielo.
തദ്ദണ്ഡേ മഹാഭൂമികമ്പേ ജാതേ പുര്യ്യാ ദശമാംശഃ പതിതഃ സപ്തസഹസ്രാണി മാനുഷാശ്ച തേന ഭൂമികമ്പേന ഹതാഃ, അവശിഷ്ടാശ്ച ഭയം ഗത്വാ സ്വർഗീയേശ്വരസ്യ പ്രശംസാമ് അകീർത്തയൻ|
14 La dua Veo jam pasis; jen la tria Veo rapide venas.
ദ്വിതീയഃ സന്താപോ ഗതഃ പശ്യ തൃതീയഃ സന്താപസ്തൂർണമ് ആഗച്ഛതി|
15 Kaj la sepa anĝelo trumpetis; kaj fariĝis grandaj voĉoj en la ĉielo, dirante: La regno de la mondo fariĝis regno de nia Sinjoro kaj de Lia Kristo; kaj li reĝos por ĉiam kaj eterne. (aiōn g165)
അനന്തരം സപ്തദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം സ്വർഗ ഉച്ചൈഃ സ്വരൈർവാഗിയം കീർത്തിതാ, രാജത്വം ജഗതോ യദ്യദ് രാജ്യം തദധുനാഭവത്| അസ്മത്പ്രഭോസ്തദീയാഭിഷിക്തസ്യ താരകസ്യ ച| തേന ചാനന്തകാലീയം രാജത്വം പ്രകരിഷ്യതേ|| (aiōn g165)
16 Kaj la dudek kvar presbiteroj, kiuj antaŭ Dio sidas sur siaj tronoj, falis sur la vizaĝon kaj adorkliniĝis al Dio,
അപരമ് ഈശ്വരസ്യാന്തികേ സ്വകീയസിംഹാസനേഷൂപവിഷ്ടാശ്ചതുർവിംശതിപ്രാചീനാ ഭുവി ന്യങ്ഭൂഖാ ഭൂത്വേശ്വരം പ്രണമ്യാവദൻ,
17 dirante: Ni dankas Vin, ho Dio, la Sinjoro, la Plejpotenca, kiu estas kaj estis; ĉar Vi alprenis Vian grandan potencon kaj reĝis.
ഹേ ഭൂത വർത്തമാനാപി ഭവിഷ്യംശ്ച പരേശ്വര| ഹേ സർവ്വശക്തിമൻ സ്വാമിൻ വയം തേ കുർമ്മഹേ സ്തവം| യത് ത്വയാ ക്രിയതേ രാജ്യം ഗൃഹീത്വാ തേ മഹാബലം|
18 Kaj la nacioj furiozis, kaj venis Via kolero, kaj la tempo de la mortintoj, por esti juĝataj, kaj la tempo doni la rekompencon al Viaj servistoj, la profetoj, kaj al la sanktuloj, kaj al la timantoj de Via nomo, malgrandaj kaj grandaj, kaj pereigi la detruantojn de la tero.
വിജാതീയേഷു കുപ്യത്സു പ്രാദുർഭൂതാ തവ ക്രുധാ| മൃതാനാമപി കാലോ ഽസൗ വിചാരോ ഭവിതാ യദാ| ഭൃത്യാശ്ച തവ യാവന്തോ ഭവിഷ്യദ്വാദിസാധവഃ| യേ ച ക്ഷുദ്രാ മഹാന്തോ വാ നാമതസ്തേ ഹി ബിഭ്യതി| യദാ സർവ്വേഭ്യ ഏതേഭ്യോ വേതനം വിതരിഷ്യതേ| ഗന്തവ്യശ്ച യദാ നാശോ വസുധായാ വിനാശകൈഃ||
19 Kaj malfermiĝis la enĉiela templo de Dio, kaj vidiĝis en Lia templo la kesto de Lia interligo; kaj fariĝis fulmoj kaj voĉoj kaj tondroj kaj tertremo kaj granda hajlo.
അനന്തരമ് ഈശ്വരസ്യ സ്വർഗസ്ഥമന്ദിരസ്യ ദ്വാരം മുക്തം തന്മന്ദിരമധ്യേ ച നിയമമഞ്ജൂഷാ ദൃശ്യാഭവത്, തേന തഡിതോ രവാഃ സ്തനിതാനി ഭൂമികമ്പോ ഗുരുതരശിലാവൃഷ്ടിശ്ചൈതാനി സമഭവൻ|

< Apokalipso 11 >