Psalmaro 94

1 Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!

Dieu des vengeances, ô Éternel, Dieu des vengeances, fais rayonner ta splendeur!

2 Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.

Lève-toi, juge de la terre. Châtie les orgueilleux comme ils le méritent!

3 Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

Jusques à quand les méchants, ô Éternel, Jusques à quand les méchants triompheront-ils?

4 Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.

Jusques à quand se répandront-ils en discours insolents. Et se glorifieront-ils, tous les ouvriers d'iniquité?

5 Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

Éternel, ils écrasent ton peuple. Et ils oppriment ton héritage.

6 Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.

Ils tuent la veuve et l'étranger. Et ils mettent à mort les orphelins.

7 Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

Puis ils disent: «L'Éternel ne le voit pas; Le Dieu de Jacob n'y fait pas attention!»

8 Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?

Prenez garde, hommes stupides! Insensés, quand donc ferez-vous preuve d'intelligence?

9 Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

Celui qui a planté l'oreille n'entendra-t-il pas? Celui qui a formé l'oeil ne verra-t-il pas?

10 Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

Celui qui châtie les nations ne punira-t-il pas. Lui qui enseigne aux hommes la science?

11 La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

L'Éternel connaît les pensées de l'homme: Il sait qu'elles sont vaines!

12 Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,

Heureux, ô Éternel, l'homme que tu instruis, Et à qui tu enseignes ta loi,

13 Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

Pour le remplir de paix pendant les mauvais jours. Tandis que se creuse la tombe sous les pas du méchant!

14 Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

L'Éternel ne délaissera pas son peuple, Et il n'abandonnera pas son héritage.

15 Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.

Ses jugements se montreront un jour conformes à la justice. Et tous ceux qui ont le coeur droit s'en réjouiront.

16 Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?

Qui se lèvera pour moi contre les méchants? Qui prendra ma défense contre les ouvriers d'iniquité?

17 Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.

Si l'Éternel n'eût été mon secours. Bientôt mon âme eût habité le séjour du silence.

18 Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

Quand je disais: «Mon pied chancelle» — Ta bonté, ô Éternel, m'a soutenu!

19 Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

Quand mon coeur était assiégé de soucis. Tes consolations ont réjoui mon âme.

20 Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?

Comment pourrais-tu te faire le complice des juges iniques, Qui commettent des crimes au nom de la loi?

21 Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

Ils attaquent la vie du juste, Et ils condamnent le sang innocent.

22 Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.

Mais l'Éternel est ma haute retraite; Mon Dieu est le rocher où je trouve un refuge.

23 Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.

Il fera retomber sur eux leur crime, Et leur perversité même consommera leur ruine. Oui, l'Éternel, notre Dieu, les fera périr.