Psalmaro 73

1 Psalmo de Asaf. Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.

Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.

2 Sed mi — apenaŭ ne falŝanceliĝis miaj piedoj, Preskaŭ elglitis miaj paŝoj.

Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;

3 Ĉar mi ĉagreniĝis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.

Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.

4 Ĉar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.

Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.

5 Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.

Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.

6 Tial ilian kolon ĉirkaŭvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.

Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.

7 Pro graso elmetiĝis iliaj okuloj, Superbordiĝis en ilia koro la intencoj.

Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.

8 Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.

Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.

9 Kontraŭ la ĉielon ili levas sian buŝon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.

Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.

10 Tial tien ankaŭ iras Lia popolo, Kaj ili akvon ĉerpas abunde.

Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;

11 Kaj ili diras: Kiel Dio scias? Kaj ĉu la Plejaltulo komprenas?

Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?

12 Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas feliĉuloj de la mondo kaj atingis riĉecon!

Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.

13 Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,

A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.

14 Kaj mi turmentiĝas ĉiutage Kaj mi suferas punon ĉiumatene!

Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.

15 Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fariĝus perfida al la generacio de Viaj filoj.

Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.

16 Mi meditis, por kompreni ĉi tion; Sed ĝi estis malfacila en miaj okuloj,

Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;

17 Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.

Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.

18 Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.

Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.

19 Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!

[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.

20 Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.

Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.

21 Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,

Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;

22 Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.

Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.

23 Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.

A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.

24 Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.

Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.

25 Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.

Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.

26 Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.

Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.

27 Jen tiuj, kiuj malproksimiĝas de Vi, pereas; Vi ekstermas ĉiun, kiu perfidiĝis al Vi.

Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.

28 Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti ĉiujn Viajn farojn.

Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.