Psalmaro 38

1 Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.

Dāvida dziesma, par piemiņu. Kungs, nesodi mani Savā dusmībā, un nepārmāci mani Savā bardzībā.

2 Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.

Jo Tavas bultas man ir iespiedušās, un Tava roka pār mani nolaidusies.

3 Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.

Nekādas veselības nav pie manas miesas caur Tavu dusmību, nekāda miera nav manos kaulos caur maniem grēkiem.

4 Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.

Jo mani noziegumi iet pāri pār manu galvu, kā grūta nasta tie man palikuši par daudz grūti.

5 Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.

Manas vātis smird un tek manas ģeķības dēļ.

6 Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.

Es eju salīcis un ļoti nospiests, cauru dienu es eju noskumis.

7 Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.

Jo manas iekšas ir moku pilnas, nekādas veselības nav pie manas miesas.

8 Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.

Es esmu pavisam sastindzis un sasists, es kaucu savas sirds vaimanās.

9 Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.

Kungs, Tavā priekšā ir visa mana kārošana, un mana nopūšanās Tev nav apslēpta.

10 Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.

Mana sirds trīc, mans spēks mani atstājis, arī pat manu acu gaismiņas man vairs nav.

11 Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.

Mani mīļie un mani draugi stāv tālu nost no manas mocības, un mani tuvākie stāv no tālienes.

12 Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.

Un kas manu dvēseli meklē, liek man valgus, un kas manu nelaimi meklē, runā postu un izdomā viltību cauru dienu.

13 Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.

Bet es esmu kā kurls, kas nedzird, un kā mēms, kas neatver savu muti.

14 Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.

Un es esmu kā vīrs, kas nedzird, un kam mutē vārdu pretim nav.

15 Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.

Jo es gaidu, Kungs, uz Tevi, Tu paklausīsi, Kungs, mans Dievs.

16 Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.

Jo es sacīju: lai tie par mani nepriecājās; kad mana kāja šaubās, tad tie lai nelielās pret mani.

17 Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.

Jo es esmu pie pašas krišanas un manas sāpes ir vienmēr manā priekšā.

18 Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.

Jo savu noziegumu es izsūdzu, un man ir bail manu grēku dēļ.

19 Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.

Bet mani ienaidnieki dzīvo un ir vareni, un kas mani par nepatiesu ienīst, tie vairojās.

20 Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.

Un kas ļaunu par labu maksā, tie stāv man pretim, tāpēc ka es uz labu dzenos.

21 Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.

Neatstājies no manis, Kungs, mans Dievs! neesi tālu no manis nost,

22 Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!

Steidzies man palīgā, Kungs, mana pestīšana!