Psalmaro 16
1 Verko de David. Gardu min, ho Dio, ĉar mi rifuĝas ĉe Vi.
En Miktam af David. Vogt mig, Gud, thi jeg lider paa dig!
2 Mi diris al la Eternulo: Vi estas mia Sinjoro; Mi ne havas alian bonon krom Vi.
Jeg siger til HERREN: »Du er min Herre; jeg har ikke andet Gode end dig.
3 Al la sanktuloj, kiuj estas sur la tero, Kaj al la majestuloj iras mia tuta deziro.
De hellige, som er i Landet, de er de herlige, hvem al min Hu staar til.«
4 Multiĝos la malĝojoj de tiuj, kiuj sekvis alian; Mi ne verŝos iliajn sangajn verŝoferojn Kaj ne metos iliajn nomojn en mian buŝon.
Mange Kvaler rammer dem, som vælger en anden Gud; deres Blodofre vil jeg ikke udgyde, ej tage deres Navn i min Mund.
5 La Eternulo estas mia sorta parto kaj kaliko; Vi subtenas mian sorton.
HERREN er min tilmaalte Del og mit Bæger. Du holder min Arvelod i Hævd.
6 Loto agrabla trafis min, Ĉarma estas mia heredo.
Snorene faldt mig paa liflige Steder, ja, en dejlig Arvelod tilfaldt mig.
7 Mi gloras la Eternulon, kiu konsilas min; Eĉ en la nokto instruas min mia internaĵo.
Jeg vil prise HERREN, der gav mig Raad, mine Nyrer maner mig, selv om Natten.
8 Ĉiam mi vidas la Eternulon antaŭ mi; Ĉar Li estas ĉe mia dekstra mano, mi ne falos.
Jeg har altid HERREN for Øje, han er ved min højre, jeg rokkes ikke.
9 Tial ĝojas mia koro, raviĝas mia animo; Eĉ mia karno ripozas senzorge.
Derfor glædes mit Hjerte, min Ære jubler, endogsaa mit Kød skal bo i Tryghed.
Thi Dødsriget giver du ikke min Sjæl, lader ikke din hellige skue Graven. (Sheol h7585)
11 Vi konigos al mi la vojon de la vivo; Multe da ĝojoj estas antaŭ Vi, Ĉarmoj estas en Via dekstra mano eterne.
Du lærer mig Livets Vej; man mættes af Glæde for dit Aasyn, Livsalighed er i din højre for evigt.
