Psalmaro 119
1 Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras laŭ la leĝo de la Eternulo.
Salige de, hvis Vandel er fuldkommen, de, som vandrer i HERRENS Lov.
2 Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj serĉas Lin per la tuta koro;
Salige de, der agter paa hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte,
3 Ili ne faras malbonagon, Ili iras laŭ Liaj vojoj.
de, som ikke gør Uret, men vandrer paa hans Veje.
4 Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn leĝojn.
Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.
5 Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn leĝojn!
O, maatte jeg vandre med faste Skridt, saa jeg holder dine Vedtægter!
6 Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos ĉiujn Viajn ordonojn.
Da skulde jeg ikke blive til Skamme, thi jeg saa hen til alle dine Bud.
7 Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la juĝojn de Via justeco.
Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, naar jeg lærer din Retfærds Lovbud.
8 Viajn leĝojn mi observos; Ne forlasu min tute.
Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!
9 Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado laŭ Viaj vortoj.
Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at holde sig efter dit Ord.
10 Per mia tuta koro mi Vin serĉas; Ne lasu min deflankiĝi de Viaj ordonoj.
Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
11 En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku antaŭ Vi.
Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.
12 Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
13 Per miaj lipoj mi rakontas Ĉiujn decidojn de Via buŝo.
Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.
14 Pri la vojo de Viaj leĝoj mi ĝojas, Kiel pri granda riĉeco.
Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.
15 Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.
Jeg vil grunde paa dine Befalinger og se til dine Stier.
16 Mi havas plezuron de Viaj leĝoj, Mi ne forgesas Vian vorton.
I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.
17 Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.
Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.
18 Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.
Oplad mine Øjne, at jeg maa skue de underfulde Ting i din Lov.
19 Migranto mi estas sur la tero; Ne kaŝu antaŭ mi Viajn ordonojn.
Fremmed er jeg paa Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
20 Elturmentiĝis mia animo De senĉesa sintirado al Viaj juĝoj.
Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.
21 Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj dekliniĝas de Viaj ordonoj.
Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.
22 Forigu de mi honton kaj malhonoron, Ĉar mi observas Viajn decidojn.
Vælt Haan og Ringeagt fra mig, thi jeg agter paa dine Vidnesbyrd.
23 Eĉ kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontraŭ mi, Via sklavo meditas pri Viaj leĝoj.
Om Fyrster oplægger Raad imod mig, grunder din Tjener paa dine Vedtægter.
24 Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.
Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Raad.
25 Mia animo algluiĝis al la polvo; Vivigu min laŭ Via vorto.
I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!
26 Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi aŭskultis min; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.
27 Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.
Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde paa dine Undere.
28 Konsumiĝis mia animo pro malĝojo; Restarigu min laŭ Via vorto.
Af Kummer græder min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!
29 La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.
Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Naade din Lov!
30 La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj leĝoj.
Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attraar jeg.
31 Mi alkroĉiĝis al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.
Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!
32 Mi kuras laŭ la vojo de Viaj leĝoj, Ĉar Vi larĝigas mian koron.
Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at aande frit.
33 Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj leĝoj, Kaj mi ĝin sekvos ĝis la fino.
Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, saa jeg agter derpaa til Enden.
34 Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos ĝin per la tuta koro.
Giv mig Kløgt, saa jeg agter paa din Lov og holder den af hele mit Hjerte.
35 Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, Ĉar en ĝi mi havas plezuron.
Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.
36 Klinu mian koron al Viaj leĝoj, Sed ne al profito.
Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.
37 Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsaĵon; Vivigu min per Viaj vojoj.
Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!
38 Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.
Stadfæst for din Tjener dit Ord, saa jeg lærer at frygte dig.
39 Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; Ĉar Viaj juĝoj estas bonaj.
Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.
40 Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.
Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!
41 Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,
Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,
42 Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; Ĉar mi fidas Vian vorton.
saa jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler paa dit Ord.
43 Ne forprenu tute de mia buŝo la vorton de vero, Ĉar mi esperas al Viaj juĝoj.
Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier paa dine Lovbud.
44 Kaj mi konservos Vian instruon Ĉiam kaj eterne.
Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;
45 Kaj mi iros en libereco, Ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
jeg vil vandre i aabent Land, thi dine Befalinger ligger mig paa Sinde.
46 Kaj mi parolos pri Viaj leĝoj antaŭ reĝoj, Kaj mi ne hontos.
Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;
47 Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.
jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højligen elsker;
48 Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj leĝoj.
jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde paa dine Vedtægter.
49 Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.
Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig haabe.
50 Ĉi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.
Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.
51 Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne dekliniĝis.
De frække haaned mig saare, dog veg jeg ej fra din Lov.
52 Mi rememoras Viajn juĝojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoliĝas.
Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.
53 Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian leĝon.
Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.
54 Viaj leĝoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.
Dine Vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.
55 Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.
Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.
56 Tio fariĝis al mi, Ĉar mi observas Viajn ordonojn.
Det blev min lykkelige Lod: at agte paa dine Befalinger.
57 Mi diris: Mia sortaĵo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.
Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.
58 Mi petegas antaŭ Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.
Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig naadig efter dit Ord!
59 Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn paŝojn al Viaj leĝoj.
Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.
60 Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.
Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.
61 Retoj de malvirtuloj min ĉirkaŭis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.
De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.
62 En la mezo de la nokto mi leviĝas, Por glori Vin por Viaj justaj juĝoj.
Jeg staar op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.
63 Mi estas kamarado por ĉiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.
Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.
64 De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
65 Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.
Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.
66 Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, Ĉar al Viaj ordonoj mi kredas.
Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror paa dine Bud.
67 Antaŭ ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.
Før jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.
68 Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn leĝojn.
God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!
69 Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.
De frække tilsøler mig med Løgn, men paa dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.
70 Grasiĝis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.
Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.
71 Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn leĝojn.
Det var godt, at jeg blev ydmyget, saa jeg kunde lære dine Vedtægter.
72 Pli bona estas por mi la instruo de Via buŝo, Ol miloj da oreroj kaj arĝenteroj.
Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.
73 Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.
Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt, saa jeg kan lære dine Bud!
74 Viaj timantoj min vidos kaj ĝojos, Ĉar mi fidis Vian vorton.
De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier paa dit Ord.
75 Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj juĝoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.
HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.
76 Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.
Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!
77 Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; Ĉar Via instruo estas mia plezuro.
Din Barmhjertighed finde mig, at jeg maa leve, thi din Lov er min Lyst.
78 Hontiĝu la fieruloj, ĉar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.
Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder paa dine Befalinger.
79 Turniĝu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj leĝoj.
Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.
80 Mia koro estu ĝusta, laŭ Viaj leĝoj, Por ke mi ne hontiĝu.
Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.
81 Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.
Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier paa dit Ord.
82 Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?
Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: »Hvornaar mon du trøster mig?«
83 Ĉar mi fariĝis kiel felsako en fumo; Sed Viajn leĝojn mi ne forgesas.
Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.
84 Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros juĝon super miaj persekutantoj?
Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Naar vil du dømme dem, der forfølger mig?
85 Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontraŭe al Viaj leĝoj.
De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.
86 Ĉiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.
Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!
87 Oni preskaŭ pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.
De har næsten tilintetgjort mig paa Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.
88 Laŭ Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via buŝo.
Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.
89 Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la ĉielo.
HERRE, dit Ord er evigt, staar fast i Himlen.
90 Por ĉiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj ĝi staras.
Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den staar fast.
91 Laŭ Viaj leĝoj ĉio nun staras, Ĉar ĉio estas Viaj sklavoj.
Dine Lovbud staar fast, de holder dine Tjenere oppe.
92 Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.
Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.
93 Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, Ĉar per ili Vi min vivigas.
Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.
94 Al Vi mi apartenas; Helpu min, ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig paa Sinde.
95 Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn leĝojn.
De gudløse lurer paa at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.
96 Ĉe ĉiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.
For alting saa jeg en Grænse, men saare vidt rækker dit Bud.
97 Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri ĝi.
Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg paa den.
98 Via ordono faras min pli saĝa ol miaj malamikoj, Ĉar ĝi restas al mi por ĉiam.
Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.
99 Mi fariĝis pli saĝa, ol ĉiuj miaj instruantoj, Ĉar Viaj leĝoj estas mia tuta meditado.
Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder paa dine Vidnesbyrd.
100 Mi estas pli scianta ol maljunuloj, Ĉar Viajn ordonojn mi konservas.
Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter paa dine Bud.
101 De ĉiu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.
Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.
102 De Viaj decidoj mi ne dekliniĝas, Ĉar Vi min gvidas.
Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.
103 Kiel dolĉa estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia buŝo!
Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.
104 De Viaj ordonoj mi prudentiĝas; Tial mi malamas ĉiun vojon de malvero.
Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, saa jeg hader al Løgnens Vej.
105 Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.
Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys paa min Sti.
106 Mi ĵuris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.
Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.
107 Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.
Jeg er saare ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!
108 La oferdono de mia buŝo plaĉu al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.
Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!
109 Mia animo estas ĉiam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.
Altid gaar jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.
110 La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne dekliniĝis.
De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.
111 Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por ĉiam, Ĉar ili estas la ĝojo de mia koro.
Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.
112 Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn leĝojn eterne ĝis la fino.
Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.
113 Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.
Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.
114 Vi estas mia ŝirmo kaj ŝildo; Vian vorton mi fidas.
Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier paa dit Ord.
115 Foriĝu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.
Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.
116 Subtenu min laŭ Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.
Støt mig efter dit Ord, at jeg maa leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Haab!
117 Fortikigu min, ke mi saviĝu, Kaj mi ĉiam havos plezuron de Viaj leĝoj.
Hold mig oppe, at jeg maa frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!
118 Vi forpuŝas ĉiujn, kiuj dekliniĝas de Viaj leĝoj, Ĉar ilia falsaĵo estas mensoga.
Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.
119 Kiel skorion Vi forĵetas ĉiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.
For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
120 De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn juĝojn mi timas.
Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.
121 Mi faris juĝon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.
Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!
122 Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.
Gaa i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!
123 Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.
Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.
124 Agu kun Via sklavo laŭ Via boneco, Kaj Viajn leĝojn instruu al mi.
Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!
125 Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.
Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg maa kende dine Vidnesbyrd!
126 Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian leĝon.
Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.
127 Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, eĉ ol puran oron.
Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.
128 Tial mi estimas ĉiujn Viajn ordonojn, Ĉiun vojon de malvero mi malamas.
Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.
129 Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.
Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl paa dem.
130 Malkaŝo de Via vorto klerigas, Ĝi prudentigas simplanimulojn.
Tydes dine Ord, saa bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.
131 Mi malfermas mian buŝon kaj enspiras, Ĉar mi deziregas Viajn ordonojn.
Jeg aabned begærligt min Mund, thi min Attraa stod til dine Bud.
132 Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.
Vend dig til mig og vær mig naadig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!
133 Direktu miajn paŝojn laŭ Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.
Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret faa Magten over mig!
134 Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.
Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg maa holde dine Befalinger!
135 Lumu per Via vizaĝo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn leĝojn.
Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!
136 Torentojn da akvo elverŝas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.
Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.
137 Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj juĝoj.
Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.
138 Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.
Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab saa saare.
139 Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.
Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.
140 Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.
Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.
141 Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.
Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.
142 Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.
Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.
143 Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.
Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.
144 La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.
Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg maa leve!
145 Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.
Jeg raaber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter paa dine Vedtægter.
146 Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.
Jeg raaber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!
147 Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.
Aarle raaber jeg til dig om Hjælp og bier paa dine Ord.
148 Antaŭ la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekiĝas, Por ke mi meditu pri Via vorto.
Før Nattevagtstimerne vaager mine Øjne for at grunde paa dit Ord.
149 Mian voĉon aŭskultu, laŭ Via boneco, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!
150 Alproksimiĝas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via leĝo.
De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.
151 Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj ĉiuj Viaj ordonoj estas vero.
Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.
152 De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por ĉiam.
For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.
153 Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, Ĉar Vian instruon mi ne forgesis.
Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.
154 Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laŭ Via vorto lasu min vivi.
Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!
155 Malproksima de malvirtuloj estas savo, Ĉar ili ne ŝatas Viajn leĝojn.
Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke paa Sinde.
156 Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!
157 Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne dekliniĝis.
Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.
158 Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, Ĉar Vian vorton ili ne observis.
Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.
159 Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, laŭ Via boneco lasu min vivi.
Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!
160 La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas ĉiu juĝo de Via justeco.
Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.
161 Princoj persekutas min senkaŭze; Sed Vian vorton timas mia koro.
Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.
162 Mi ĝojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.
Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.
163 Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.
Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.
164 Sepfoje ĉiutage mi Vin gloras Por Viaj justaj juĝoj.
Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.
165 Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpuŝiĝas.
Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.
166 Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.
Jeg haaber paa din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.
167 Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.
Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem saare kære.
168 Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, Ĉar ĉiuj miaj vojoj estas antaŭ Vi.
Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.
169 Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; Laŭ Via vorto klerigu min.
Lad min Klage naa frem for dit Aasyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!
170 Mia petego venu al Vi; Laŭ Via diro savu min.
Lad min Bøn komme frem for dit Aasyn, frels mig efter dit Ord!
171 Miaj lipoj eldiru gloradon, Ĉar Vi instruas al mi Viajn leĝojn.
Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.
172 Mia lango predikos pri Via vorto, Ĉar ĉiuj Viaj ordonoj estas justaj.
Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.
173 Via mano estu al mi helpo, Ĉar Viajn ordonojn mi elektis.
Lad din Haand være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.
174 Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.
Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.
175 Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj juĝoj min helpu.
Gid min Sjæl maa leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!
176 Mi erarvagis kiel perdita ŝafo; Elserĉu Vian sklavon, ĉar Viajn ordonojn mi ne forgesis.
Farer jeg vild som det tabte Faar, saa opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.
