Psalmaro 11

1 Al la ĥorestro. De David. Ĉe la Eternulo mi rifuĝas. Kial vi diras al mia animo: Flugu kiel birdo sur vian monton?

Keiman eiveng tup din Pakai katahsan e. Hijeh achu, nangin ipi dia, “vacha bang’in nahoibitna dingin hiche molchunga khun galeng tan’’natiham!

2 Ĉar jen la malbonuloj streĉis pafarkon, Almetis sagon sian al la tendeno, Por pafi kaŝe kontraŭ la honestajn korojn.

Migilouhon athalchangu akhaoto suhtoh san akoi un aloisal tauvin ahi. Amahon munthip a kon-in milungdih ho ahinkap’un ahi.

3 Kiam la fundamentoj estas detruitaj, Kion povas fari la justulo?

Dan leh thupeh ho akisuhset teng, michonphapa chun ipi abolthei nahlai dingham?

4 La Eternulo estas en Sia sankta templo; La trono de la Eternulo estas en la ĉielo; Liaj okuloj vidas, Liaj palpebroj esploras la homidojn.

Ahinlah Pakaichu a-houin munthenga chun aum e; Pakai chun vanna kon’in vai ahinhom nalaije. Aman mijouse ahin vechilsoh keijin, leiset chunga mitin ahinkholtoh e.

5 La Eternulo elprovas justulon; Sed malpiulon kaj perfortemulon Lia animo malamas.

Pakaiyin michonpha le migilou anigelin ahin ahinkhol toh e. Aman thunoh baotam bol ho athen ahi.

6 Sur la malpiulojn Li pluvigos brulantajn karbojn, fajron kaj sulfuron; Brula vento estos kaliko, destinita por ili.

Aman migiloute chunga mei-am lenglung leh katsong meikong gojuh’a ajuhsah ding hui savetvut pumma gotna apeh ding ahi.

7 Ĉar la Eternulo estas justa, Li amas justecon; La piulo vidos Lian vizaĝon.

Pakai dihnahin thu adih’a kitan achepin, hijeh’a chu thudih chepi hochun Pakai mai amudiu ahi.