Sentencoj 14

1 Saĝa virino konstruas sian domon; Sed malsaĝa detruas ĝin per siaj manoj.

Gudra sieva uztaisa savu namu, bet neprātniece to noposta pati savām rokām.

2 Kiu iras la ĝustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malĝustan, tiu Lin malestimas.

Kas savā skaidrībā staigā, tas bīstas To Kungu; bet netiklais savā ceļā nebēdā par Viņu.

3 En la buŝo de malsaĝulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la buŝo de saĝuloj ilin gardas.

Ģeķa mutē ir viņa lepnības rīkste, bet gudro lūpas viņus pasargā.

4 Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.

Kur vēršu nav, tur sile tīra; bet caur vēršu spēku nāk liela raža.

5 Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.

Patiess liecinieks nemelo, bet nepatiess liecinieks izverd melus.

6 Mokanto serĉas saĝecon kaj ĝin ne trovas; Sed por saĝulo la sciado estas facila.

Garzobis meklē gudrību un neatrod; bet prātīgam atzīšana nāk lēti.

7 Foriru de homo malsaĝa; Ĉar vi ne aŭdos parolon de saĝo.

Ej nost no ģeķa acīm; jo gudru valodu tu nedzirdēsi!

8 La saĝeco de saĝulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsaĝeco de malsaĝuloj estas trompiĝado.

Prātīga vīra gudrība ir šī, savu ceļu saprast; bet nejēgu ģeķība ir aloties.

9 Malsaĝuloj ŝercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.

Ģeķiem grēku upuris nelīdz, bet pie taisniem ir labpatikšana.

10 Koro scias sian propran malĝojon; Kaj en ĝia ĝojo ne partoprenas fremdulo.

Sirds pati vien zina savas sāpes, un cits neviens nenomana viņas prieku.

11 Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.

Bezdievīgo nams taps nopostīts, bet taisno būdiņa zaļos.

12 Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.

Dažs ceļš liekās iesākumā labs, savā galā ved nāvē.

13 Ankaŭ dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de ĝojo estas malĝojo.

Pat smejoties sirds brīžam sāp, un līksmība beidzās bēdās.

14 Laŭ siaj agoj manĝos homo malbonkora; Kaj homo bona satiĝos per siaj faroj.

Kas atkāpjas, tā sirds baudīs savu darbu augļus, tāpat labs vīrs savus.

15 Naivulo kredas ĉiun vorton; Sed saĝulo estas atenta pri sia vojo.

Nejēga tic visu, bet prātīgais ņem vērā savus soļus.

16 Saĝulo timas, kaj forkliniĝas de malbono; Sed malsaĝulo estas incitiĝema kaj memfidema.

Gudrais bīstas un izsargās no ļauna, bet ģeķis ir kā uguns un drošs.

17 Malpacienculo faras malsaĝaĵojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.

Ātras dusmas dara ģeķību, un niķainu cilvēku ienīst.

18 Naivuloj akiras malsaĝecon; Sed saĝuloj estas kronataj de klereco.

Nesaprašu mantība ir ģeķība, bet prātīgo kronis atzīšana.

19 Malbonuloj humiliĝos antaŭ bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaŭ la pordego de virtulo.

Ļauniem jāklanās priekš labiem, un bezdievīgiem taisna vārtos.

20 Malriĉulo estas malamata eĉ de sia proksimulo; Sed riĉulo havas multe da amikoj.

Pat draugs nabagu ienīst, bet bagātiem mīlētāju daudz.

21 Kiu malŝatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malriĉulojn, tiu estas feliĉa.

Kas pulgo savu tuvāko, grēko; bet svētīgs, kas par nabagu apžēlojās.

22 Ĉu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas ĉe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.

Vai tad neceļā nekļūs, kas ļaunu perē? bet kam prāts uz labu, panāks žēlastību un uzticību.

23 De ĉiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.

Kur sviedriem strādā, tur kas atliek; bet kur vārdi vien, tur trūcība.

24 Propra riĉeco estas krono por la saĝuloj; Sed la malsaĝeco de la malsaĝuloj restas malsaĝeco.

Bagātība ir gudriem par kroni, bet nejēgu ģeķība paliek ģeķība.

25 Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.

Patiess liecinieks izpestī dvēseles, bet kas melus runā, ir blēdis.

26 En la timo antaŭ la Eternulo estas forta fortikaĵo; Kaj Li estos rifuĝejo por Siaj infanoj.

Tā Kunga bijāšanā ir liela drošība, un tā būs viņa bērniem par patvērumu.

27 La timo antaŭ la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.

Tā Kunga bijāšana ir dzīvības avots, izsargāties no nāves valgiem.

28 Grandeco de popolo estas gloro por reĝo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.

Ķēniņa gods stāv ļaužu pulkā, bet ļaužu trūkums ir valdnieku vaidi.

29 Pacienculo havas multe da saĝo; Sed malpacienculo elmontras malsaĝecon.

Lēnprātīgam liela gudrība, bet ātrais ir liels ģeķis.

30 Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.

Lēna sirds ir miesas dzīvība, bet ātrs prāts ir puveši kaulos.

31 Kiu premas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malriĉulon.

Kas nabagu nospiež, pulgo viņa Radītāju; bet kas par sērdieni apžēlojās, tas godā Dievu.

32 Pro sia malboneco malvirtulo estos forpuŝita; Sed virtulo eĉ mortante havas esperon.

Bezdievīgais pazūd savā postā, bet taisnais arī savā nāvē ir drošs,

33 En la koro de saĝulo ripozas saĝo; Kaj kio estas en malsaĝuloj, tio elmontriĝas.

Prātīgo sirdī gudrība dus, bet ģeķu starpā tā parādās.

34 Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.

Taisnība tautu paaugstina, bet grēks ir ļaužu posts.

35 Favoron de la reĝo havas sklavo saĝa; Sed kontraŭ malbonkonduta li koleras.

Tiklam kalpam ķēniņa žēlastība, bet viņa dusmas bezkaunīgam.