Sentencoj 13

1 Saĝa filo lernas de la patro; Sed mokanto ne aŭskultas moralinstruon.

Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke paa skænd.

2 La frukto de la buŝo donas al homo bonan manĝon; Sed la deziro de krimuloj estas perforto.

Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold staar troløses Hu.

3 Kiu gardas sian buŝon, tiu gardas sian animon; Kiu tro malfermas sian buŝon, tiu pereas.

Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den aabenmundede falder i Vaade.

4 La animo de maldiligentulo deziras, kaj ne ricevas; Sed la animo de diligentuloj satiĝas.

Den lade attraar uden at faa, men flittiges Sjæl bliver mæt.

5 Vorton malveran virtulo malamas; Sed malvirtulo agas abomene kaj venas al honto.

Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.

6 La virto gardas tiun, kiu iras ĝustan vojon; Sed la malvirto pereigas pekulon.

Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.

7 Unu ŝajnigas sin riĉa, havante nenion; Alia ŝajnigas sin malriĉa, havante grandan riĉecon.

Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.

8 Per sia riĉeco homo savas sian animon; Sed malriĉulo ne aŭskultas atentigon.

Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand faar ingen Trusel at høre.

9 La lumo de virtuloj brilegas; Sed la lumilo de malvirtuloj estingiĝos.

Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe gaar ud.

10 Nur de malhumileco venas malpaco; Sed la akceptantaj konsilojn havas saĝon.

Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig raade, er Visdom.

11 Riĉeco rapide akirita malgrandiĝas; Sed kion oni kolektas per laboro, tio multiĝas.

Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Haandfuld for Haandfuld, øges.

12 Espero prokrastata dolorigas la koron; Sed plenumita deziro estas arbo de vivo.

At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.

13 Kiu malŝatas diron, tiu malutilas al si mem; Sed respektanta ordonon estos rekompencita.

Den, der lader haant om Ordet, slaas ned, den, der frygter Budet, faar Løn.

14 Instruo de saĝulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.

Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgaas Dødens Snarer.

15 Bona prudento plaĉigas; Sed la vojo de perfiduloj estas malglata.

God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.

16 Ĉiu prudentulo agas konscie; Sed malsaĝulo elmontras malsaĝecon.

Hver, som er klog, gaar til Værks med Kundskab, Taaben udfolder Daarskab.

17 Malbona sendito falas en malfeliĉon; Sed sendito fidela sanigas.

Gudløs Budbringer gaar det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.

18 Malriĉa kaj hontigata estos tiu, kiu forpuŝas instruon; Sed kiu observas instruon, tiu estos estimata.

Afvises Tugt, faar man Armod og Skam; agtes paa Revselse, bliver man æret.

19 Deziro plenumita estas agrabla por la animo; Sed malagrable por la malsaĝuloj estas deturni sin de malbono.

Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Taaber en Gru.

20 Kiu iras kun saĝuloj, tiu estos saĝa; Sed kamarado de malsaĝuloj suferos doloron.

Omgaas Vismænd, saa bliver du viis, ilde faren er Taabers Ven.

21 Pekulojn persekutas malbono; Sed virtulojn rekompencas bono.

Vanheld følger Syndere, Lykken naar de retfærdige.

22 Bonulo heredigas la nepojn; Kaj por virtulo konserviĝas la havo de pekulo.

Den gode efterlader Børnebørn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.

23 Multe da manĝaĵo estas sur la kampo de malriĉuloj; Sed multaj pereas pro manko de justeco.

Paa Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.

24 Kiu ŝparas sian vergon, tiu malamas sian filon; Sed kiu lin amas, tiu baldaŭ lin punas.

Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.

25 Virtulo manĝas, por satigi sian animon; Sed la ventro de malvirtuloj havas mankon.

Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.