Nombroj 33
1 Jen estas la iroj de la Izraelidoj, per kiuj ili eliris el la lando Egipta, laŭ siaj taĉmentoj, sub la kondukado de Moseo kaj Aaron.
Šie ir Israēla bērnu ceļa gājumi, kā viņi no Ēģiptes zemes ir izgājuši pēc saviem pulkiem caur Mozu un Āronu.
2 Kaj Moseo priskribis iliajn lokojn de eliro, laŭ ilia irado, konforme al la ordono de la Eternulo; kaj jen estas ilia irado laŭ iliaj lokoj de eliro:
Un Mozus uz Tā Kunga vārdu aprakstīja viņu iziešanu pēc viņu ceļa gājumiem, un šie ir viņu ceļa gājumi, viņiem izejot.
3 el Rameses ili eliris en la unua monato, en la dek-kvina tago de la unua monato; en la dua tago de Pasko la Izraelidoj eliris kun forta mano antaŭ la okuloj de la tuta Egiptujo.
Tie izgāja no Raēmzes pirmā mēnesī piecpadsmitā dienā; pirmā mēnesī, otrā Pasa svētku dienā Israēla bērni izgāja caur augstu roku priekš visu ēģiptiešu acīm.
4 Dume la Egiptoj estis enterigantaj ĉiujn unuenaskitojn, kiujn la Eternulo mortigis inter ili; kaj super iliaj dioj la Eternulo faris juĝon.
Un ēģiptieši apraka visus pirmdzimtos, ko Tas Kungs viņu starpā bija sitis; Tas Kungs arī viņu dievus bija sodījis.
5 Kaj la Izraelidoj eliris el Rameses kaj haltis tendare en Sukot.
Un Israēla bērni izgāja no Raēmzes un apmetās Sukotā.
6 Kaj ili eliris el Sukot, kaj haltis tendare en Etam, kiu estas ĉe la rando de la dezerto.
Un izgāja no Sukota un apmetās Etamā, kas ir tuksneša galā.
7 Kaj ili eliris el Etam, kaj turnis sin al Pi-Haĥirot, kiu estas kontraŭ Baal-Cefon, kaj ili haltis tendare antaŭ Migdol.
Un tie izgāja no Etama un griezās uz Pi Hahirota ieleju, kas ir pret Baāl Cefonu un apmetās pret Migdolu.
8 Kaj ili eliris el Pi-Haĥirot kaj transiris meze de la maro en la dezerton, kaj ili iris tritagan vojon tra la dezerto Etam kaj haltis tendare en Mara.
Un izgāja no Ķirota un gāja vidū caur jūru uz tuksnesi un staigāja treju dienu gājumus Etama tuksnesī un apmetās Mārā.
9 Kaj ili eliris el Mara kaj venis Elimon; en Elim estis dek du fontoj de akvo kaj sepdek daktilaj palmoj, kaj ili haltis tie tendare.
Un izgāja no Māras un nāca uz Elimu, un Elimā bija divpadsmit avoti un septiņdesmit palma koki, un tie tur apmetās.
10 Kaj ili eliris el Elim kaj haltis tendare ĉe la Ruĝa Maro.
Un izgāja no Elima un apmetās pie niedru jūras.
11 Kaj ili foriris de la Ruĝa Maro kaj haltis tendare en la dezerto Sin.
Un izgāja no niedru jūras un apmetās Sina tuksnesī.
12 Kaj ili foriris el la dezerto Sin kaj haltis tendare en Dofka.
Un izgāja no Sina tuksneša un apmetās Dofkā.
13 Kaj ili eliris el Dofka kaj haltis tendare en Aluŝ.
Un izgāja no Dofkas un apmetās Āluzā.
14 Kaj ili eliris el Aluŝ kaj haltis tendare en Refidim, kaj tie ne estis akvo por la popolo por trinki.
Un izgāja no Āluzas un apmetās Refidos, bet tur nebija ūdens tiem ļaudīm ko dzert.
15 Kaj ili eliris el Refidim kaj haltis en la dezerto Sinaj.
Un tie izgāja no Refidiem un apmetās Sinaī tuksnesī.
16 Kaj ili eliris el la dezerto Sinaj kaj haltis tendare en Kibrot-Hataava.
Un izgāja no Sinaī tuksneša un apmetās pie tiem kārības kapiem.
17 Kaj ili eliris el Kibrot-Hataava kaj haltis tendare en Ĥacerot.
Un izgāja no tiem kārības kapiem un apmetās Hacerotā.
18 Kaj ili eliris el Ĥacerot kaj haltis tendare en Ritma.
Un izgāja no Hacerotas un apmetās Ritmā.
19 Kaj ili eliris el Ritma kaj haltis tendare en Rimon-Perec.
Un izgāja no Ritmas un apmetās RimonParecā.
20 Kaj ili eliris el Rimon-Perec kaj haltis tendare en Libna.
Un izgāja no RimonParecas un apmetās Libnā.
21 Kaj ili eliris el Libna kaj haltis tendare en Risa.
Un izgāja no Libnas un apmetās Rissā.
22 Kaj ili eliris el Risa kaj haltis tendare en Kehelata.
Un izgāja no Rissas un apmetās Ķelatā.
23 Kaj ili eliris el Kehelata kaj haltis tendare ĉe la monto Ŝefer.
Un izgāja no Ķelatas un apmetās pie Zāvera kalna.
24 Kaj ili foriris de la monto Ŝefer kaj haltis tendare en Ĥarada.
Un izgāja no Zāvera kalna un apmetās Aradā.
25 Kaj ili eliris el Ĥarada kaj haltis tendare en Makhelot.
Un izgāja no Aradas un apmetās Maķelotā.
26 Kaj ili eliris el Makhelot kaj haltis tendare en Taĥat.
Un izgāja no Maķelotas un apmetās Taātā.
27 Kaj ili eliris el Taĥat kaj haltis tendare en Teraĥ.
Un izgāja no Taātas un apmetās Tārākā.
28 Kaj ili eliris el Teraĥ kaj haltis tendare en Mitka.
Un izgāja no Tārākas un apmetās Mitkā.
29 Kaj ili eliris el Mitka kaj haltis tendare en Ĥaŝmona.
Un izgāja no Mitkas un apmetās Asmonā.
30 Kaj ili eliris el Ĥaŝmona kaj haltis tendare en Moserot.
Un izgāja no Asmonas un apmetās Mozerotā.
31 Kaj ili eliris el Moserot kaj haltis tendare en Bene-Jaakan.
Un izgāja no Mozerotas un apmetās BneJaēkanā.
32 Kaj ili eliris el Bene-Jaakan kaj haltis tendare en Ĥor-Hagidgad.
Un izgāza no BneJaēkanas un apmetās Orģidgadā.
33 Kaj ili eliris el Ĥor-Hagidgad kaj haltis tendare en Jotbata.
Un izgāja no Orģidgadas un apmetās Jotbatā.
34 Kaj ili eliris el Jotbata kaj haltis tendare en Abrona.
Un izgāja no Jotbatas un apmetās Abronā.
35 Kaj ili eliris el Abrona kaj haltis tendare en Ecjon-Geber.
Un izgāja no Abronas un apmetās Eceon-Ģēberā.
36 Kaj ili eliris el Ecjon-Geber kaj haltis tendare en la dezerto Cin (tio estas Kadeŝ).
Un izgāja no Eceon-Ģēberas un apmetās Cin tuksnesī, tas ir Kādeš.
37 Kaj ili eliris el Kadeŝ, kaj haltis tendare ĉe la monto Hor, ĉe la rando de la lando de Edom.
Un izgāja no Kādešas un apmetās pie Hora kalna, Edoma zemes malā.
38 Kaj la pastro Aaron supreniris sur la monton Hor laŭ la ordono de la Eternulo, kaj mortis tie en la jaro kvardeka post la eliro de la Izraelidoj el la lando Egipta, en la kvina monato, en la unua tago de la monato.
Tad Ārons, tas priesteris, gāja uz Hora kalnu pēc Tā Kunga vārda un tur nomira četrdesmitā gadā pēc tam, kad Israēla bērni bija izgājuši no Ēģiptes zemes, piektā mēnesī, pirmā mēneša dienā.
39 Kaj Aaron havis la aĝon de cent dudek tri jaroj, kiam li mortis sur la monto Hor.
Bet Ārons bija simts divdesmit un trīs gadus vecs, kad viņš nomira uz Hora kalna.
40 Kaj la Kanaanido, la reĝo de Arad, kiu loĝis en la sudo de la lando Kanaana, aŭdis, ke venas la Izraelidoj.
Tad tas Kanaānietis, ķēniņš Arads, kas dienvidu(Negebas) pusē dzīvoja Kanaāna zemē, dzirdēja Israēla bērnus nākam.
41 Kaj ili foriris de la monto Hor kaj haltis tendare en Calmona.
Un tie izgāja no Hora kalna un apmetās Calmonā.
42 Kaj ili eliris el Calmona kaj haltis tendare en Punon.
Un izgāja no Calmonas un apmetās Pūnonā.
43 Kaj ili eliris el Punon kaj haltis tendare en Obot.
Un izgāja no Pūnonas un apmetās Obotā.
44 Kaj ili eliris el Obot, kaj haltis tendare en Ije-Abarim, ĉe la limo de Moab.
Un izgāja no Obotas un apmetās pie Ijim Abarima uz Moaba robežām.
45 Kaj ili eliris el Ije-Abarim kaj haltis tendare en Dibon-Gad.
Un izgāja no Ijim un apmetās Dibon-Gadā.
46 Kaj ili eliris el Dibon-Gad kaj haltis tendare en Almon-Diblataim.
Un izgāja no Dibon-Gadas un apmetās Almon-Diblataīmā.
47 Kaj ili eliris el Almon-Diblataim, kaj haltis tendare ĉe la montoj Abarim, antaŭ Nebo.
Un izgāja no Almon-Diblataīmas un apmetās Abarim kalnos pret Nebu.
48 Kaj ili foriris de la montoj Abarim, kaj haltis tendare en la stepoj de Moab, ĉe la Jeriĥa Jordan.
Un izgāja no Abarim-kalniem un apmetās Moaba klajumos pie Jardānes pret Jēriku.
49 Kaj ili aranĝis sian tendaron ĉe Jordan, de Bet-Jeŝimot ĝis Abel-Ŝitim, en la stepoj de Moab.
Un apmetās pie Jardānes no Bet-Jezimotam līdz Abel-Šitimai Moaba klajumos.
50 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo en la stepoj de Moab ĉe la Jeriĥa Jordan, dirante:
Un Tas Kungs runāja uz Mozu Moaba klajumos pie Jardānes pret Jēriku, sacīdams:
51 Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Kiam vi transiros Jordanon en la landon Kanaanan,
Runā uz Israēla bērniem un saki tiem: kad jūs iesiet pāri pār Jardāni uz Kanaāna zemi,
52 tiam forpelu de antaŭ vi ĉiujn loĝantojn de la lando, kaj detruu ĉiujn iliajn figurojn, kaj ĉiujn iliajn fanditajn bildojn detruu, kaj ĉiujn iliajn altaĵojn ekstermu;
Tad jums būs izdzīt savā priekšā visus zemes iedzīvotājus un izdeldēt visus viņu elku tēlus un izdeldēt visas viņu lietās bildes un nopostīt visus viņu elku kalnus.
53 kaj ekposedu la landon kaj ekloĝu en ĝi, ĉar al vi Mi donas la landon, ke vi posedu ĝin.
Un jums to zemi būs ieņemt un tanī dzīvot, jo Es jums to zemi esmu devis iemantot.
54 Kaj dispartigu al vi la landon per loto konforme al viaj familioj; al la plinombra donu pli grandan posedaĵon, kaj al la malplinombra donu malpli grandan posedaĵon; kie al iu trafos la loto, tie estu lia posedaĵo; laŭ la triboj de viaj patroj prenu al vi posedaĵojn.
Un jums to zemi būs dalīt caur meslošanu pēc savām ciltīm; tai, kam daudz ļaužu, lai dod lielāku daļu, un tai, kam maz ļaužu, mazāku daļu, - kā ikvienai meslošana izkrīt, to lai tā dabū, - jums to zemi būs dalīt pēc savām tēvu ciltīm.
55 Sed se vi ne forpelos de antaŭ vi la loĝantojn de la lando, tiam tiuj, kiujn vi restigos el ili, estos dornoj por viaj okuloj kaj pikiloj por viaj flankoj, kaj ili premos vin en la lando, en kiu vi loĝos.
Bet ja jūs tos zemes iedzīvotājus neizdzīsiet savā priekšā, tad notiks, kurus jūs no tiem atlicināsiet, tie jums taps par ērkšķiem jūsu acīs un par dzeloni jūsu sānos, un jūs spaidīs tai zemē, kur jūs dzīvojat.
56 Kaj tiam tion, kion Mi intencis fari al ili, Mi faros al vi.
Un notiks, kā Es viņiem domāju darīt, tā Es jums darīšu.
