Mateo 6
1 Gardu vin, ke vi ne faru vian justaĵon antaŭ homoj, por esti alrigardataj de ili; alie vi ne havas rekompencon ĉe via Patro, kiu estas en la ĉielo.
സാവധാനാ ഭവത, മനുജാൻ ദർശയിതും തേഷാം ഗോചരേ ധർമ്മകർമ്മ മാ കുരുത, തഥാ കൃതേ യുഷ്മാകം സ്വർഗസ്ഥപിതുഃ സകാശാത് കിഞ്ചന ഫലം ന പ്രാപ്സ്യഥ|
2 Tial, kiam vi donos almozon, ne sonigu trumpeton antaŭ vi, kiel faras la hipokrituloj en la sinagogoj kaj sur la stratoj, por havi gloron ĉe homoj. Vere mi diras al vi: Ili jam ricevas sian rekompencon.
ത്വം യദാ ദദാസി തദാ കപടിനോ ജനാ യഥാ മനുജേഭ്യഃ പ്രശംസാം പ്രാപ്തും ഭജനഭവനേ രാജമാർഗേ ച തൂരീം വാദയന്തി, തഥാ മാ കുരി, അഹം തുഭ്യം യഥാർഥം കഥയാമി, തേ സ്വകായം ഫലമ് അലഭന്ത|
3 Sed kiam vi donas almozon, ne lasu vian maldekstran manon scii, kion faras via dekstra;
കിന്തു ത്വം യദാ ദദാസി, തദാ നിജദക്ഷിണകരോ യത് കരോതി, തദ് വാമകരം മാ ജ്ഞാപയ|
4 por ke via almozo estu en sekreto; kaj via Patro, kiu vidas en sekreto, vin rekompencos.
തേന തവ ദാനം ഗുപ്തം ഭവിഷ്യതി യസ്തു തവ പിതാ ഗുപ്തദർശീ, സ പ്രകാശ്യ തുഭ്യം ഫലം ദാസ്യതി|
5 Kaj kiam vi preĝas, ne estu kiel la hipokrituloj; ĉar ili amas preĝi, starante en la sinagogoj kaj ĉe la anguloj de la stratoj, por montri sin al homoj. Vere mi diras al vi: Ili jam ricevas sian rekompencon.
അപരം യദാ പ്രാർഥയസേ, തദാ കപടിനഇവ മാ കുരു, യസ്മാത് തേ ഭജനഭവനേ രാജമാർഗസ്യ കോണേ തിഷ്ഠന്തോ ലോകാൻ ദർശയന്തഃ പ്രാർഥയിതും പ്രീയന്തേ; അഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി, തേ സ്വകീയഫലം പ്രാപ്നുവൻ|
6 Sed vi, kiam vi preĝas, eniru en vian ĉambreton, kaj ŝlosinte vian pordon, preĝu al via Patro, kiu estas en sekreto; kaj via Patro, kiu vidas en sekreto, vin rekompencos.
തസ്മാത് പ്രാർഥനാകാലേ അന്തരാഗാരം പ്രവിശ്യ ദ്വാരം രുദ്വ്വാ ഗുപ്തം പശ്യതസ്തവ പിതുഃ സമീപേ പ്രാർഥയസ്വ; തേന തവ യഃ പിതാ ഗുപ്തദർശീ, സ പ്രകാശ്യ തുഭ്യം ഫലം ദാസ്യതി
7 Kaj dum via preĝado ne vante ripetadu, kiel la nacianoj; ĉar ili supozas, ke ili estos aŭskultitaj pro sia multvorteco.
അപരം പ്രാർഥനാകാലേ ദേവപൂജകാഇവ മുധാ പുനരുക്തിം മാ കുരു, യസ്മാത് തേ ബോധന്തേ, ബഹുവാരം കഥായാം കഥിതായാം തേഷാം പ്രാർഥനാ ഗ്രാഹിഷ്യതേ|
8 Ne estu similaj al ili; ĉar via Patro scias, kion vi bezonas, antaŭ ol vi petas de Li.
യൂയം തേഷാമിവ മാ കുരുത, യസ്മാത് യുഷ്മാകം യദ് യത് പ്രയോജനം യാചനാതഃ പ്രാഗേവ യുഷ്മാകം പിതാ തത് ജാനാതി|
9 Vi do preĝu jene: Patro nia, kiu estas en la ĉielo, Via nomo estu sanktigita.
അതഏവ യൂയമ ഈദൃക് പ്രാർഥയധ്വം, ഹേ അസ്മാകം സ്വർഗസ്ഥപിതഃ, തവ നാമ പൂജ്യം ഭവതു|
10 Venu Via regno, plenumiĝu Via volo, kiel en la ĉielo, tiel ankaŭ sur la tero.
തവ രാജത്വം ഭവതു; തവേച്ഛാ സ്വർഗേ യഥാ തഥൈവ മേദിന്യാമപി സഫലാ ഭവതു|
11 Nian panon ĉiutagan donu al ni hodiaŭ.
അസ്മാകം പ്രയോജനീയമ് ആഹാരമ് അദ്യ ദേഹി|
12 Kaj pardonu al ni niajn ŝuldojn, kiel ankaŭ ni pardonas al niaj ŝuldantoj.
വയം യഥാ നിജാപരാധിനഃ ക്ഷമാമഹേ, തഥൈവാസ്മാകമ് അപരാധാൻ ക്ഷമസ്വ|
13 Kaj ne konduku nin en tenton, sed liberigu nin de la malbono.
അസ്മാൻ പരീക്ഷാം മാനയ, കിന്തു പാപാത്മനോ രക്ഷ; രാജത്വം ഗൗരവം പരാക്രമഃ ഏതേ സർവ്വേ സർവ്വദാ തവ; തഥാസ്തു|
14 Ĉar se vi pardonas al homoj iliajn kulpojn, via Patro ĉiela ankaŭ pardonos al vi.
യദി യൂയമ് അന്യേഷാമ് അപരാധാൻ ക്ഷമധ്വേ തർഹി യുഷ്മാകം സ്വർഗസ്ഥപിതാപി യുഷ്മാൻ ക്ഷമിഷ്യതേ;
15 Sed se vi ne pardonas al homoj iliajn kulpojn, via Patro ankaŭ ne pardonos viajn kulpojn.
കിന്തു യദി യൂയമ് അന്യേഷാമ് അപരാധാൻ ന ക്ഷമധ്വേ, തർഹി യുഷ്മാകം ജനകോപി യുഷ്മാകമ് അപരാധാൻ ന ക്ഷമിഷ്യതേ|
16 Kaj kiam vi fastas, ne estu kiel la hipokrituloj, kun malĝoja mieno; ĉar ili malbeligas sian vizaĝon, por ke al homoj ili ŝajnu fasti. Vere mi diras al vi: Ili jam ricevas sian rekompencon.
അപരമ് ഉപവാസകാലേ കപടിനോ ജനാ മാനുഷാൻ ഉപവാസം ജ്ഞാപയിതും സ്വേഷാം വദനാനി മ്ലാനാനി കുർവ്വന്തി, യൂയം തഇവ വിഷണവദനാ മാ ഭവത; അഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി തേ സ്വകീയഫലമ് അലഭന്ത|
17 Sed fastante, vi oleu vian kapon kaj lavu vian vizaĝon;
യദാ ത്വമ് ഉപവസസി, തദാ യഥാ ലോകൈസ്ത്വം ഉപവാസീവ ന ദൃശ്യസേ, കിന്തു തവ യോഽഗോചരഃ പിതാ തേനൈവ ദൃശ്യസേ, തത്കൃതേ നിജശിരസി തൈലം മർദ്ദയ വദനഞ്ച പ്രക്ഷാലയ;
18 por ke vi ne al homoj ŝajnu fasti, sed al via Patro en sekreto; kaj via Patro, kiu vidas en sekreto, vin rekompencos.
തേന തവ യഃ പിതാ ഗുപ്തദർശീ സ പ്രകാശ്യ തുഭ്യം ഫലം ദാസ്യതി|
19 Ne provizu al vi trezorojn sur la tero, kie tineo kaj rusto konsumas, kaj kie ŝtelistoj trafosas kaj ŝtelas;
അപരം യത്ര സ്ഥാനേ കീടാഃ കലങ്കാശ്ച ക്ഷയം നയന്തി, ചൗരാശ്ച സന്ധിം കർത്തയിത്വാ ചോരയിതും ശക്നുവന്തി, താദൃശ്യാം മേദിന്യാം സ്വാർഥം ധനം മാ സംചിനുത|
20 sed provizu al vi trezorojn en la ĉielo, kie nek tineo nek rusto konsumas, kaj kie ŝtelistoj nek trafosas nek ŝtelas;
കിന്തു യത്ര സ്ഥാനേ കീടാഃ കലങ്കാശ്ച ക്ഷയം ന നയന്തി, ചൗരാശ്ച സന്ധിം കർത്തയിത്വാ ചോരയിതും ന ശക്നുവന്തി, താദൃശേ സ്വർഗേ ധനം സഞ്ചിനുത|
21 ĉar kie estas via trezoro, tie estos ankaŭ via koro.
യസ്മാത് യത്ര സ്ഥാനേ യുഷ്മാംക ധനം തത്രൈവ ഖാനേ യുഷ്മാകം മനാംസി|
22 La lampo de la korpo estas la okulo; se do via okulo estas sendifekta, via tuta korpo estos luma.
ലോചനം ദേഹസ്യ പ്രദീപകം, തസ്മാത് യദി തവ ലോചനം പ്രസന്നം ഭവതി, തർഹി തവ കൃത്സ്നം വപു ർദീപ്തിയുക്തം ഭവിഷ്യതി|
23 Sed se via okulo estas malbona, via tuta korpo estos malluma. Se do la lumo en vi estas mallumo, kiel densa estas la mallumo!
കിന്തു ലോചനേഽപ്രസന്നേ തവ കൃത്സ്നം വപുഃ തമിസ്രയുക്തം ഭവിഷ്യതി| അതഏവ യാ ദീപ്തിസ്ത്വയി വിദ്യതേ, സാ യദി തമിസ്രയുക്താ ഭവതി, തർഹി തത് തമിസ്രം കിയൻ മഹത്|
24 Neniu povas esti sklavo por du sinjoroj; ĉar aŭ li malamos unu kaj amos la alian, aŭ li aliĝos al unu kaj malestimos la alian. Vi ne povas servi al Dio kaj al Mamono!
കോപി മനുജോ ദ്വൗ പ്രഭൂ സേവിതും ന ശക്നോതി, യസ്മാദ് ഏകം സംമന്യ തദന്യം ന സമ്മന്യതേ, യദ്വാ ഏകത്ര മനോ നിധായ തദന്യമ് അവമന്യതേ; തഥാ യൂയമപീശ്വരം ലക്ഷ്മീഞ്ചേത്യുഭേ സേവിതും ന ശക്നുഥ|
25 Tial mi diras al vi: Ne zorgu pri via vivo, kion vi manĝu, aŭ kion vi trinku; nek pri via korpo, kion vi surmetu. Ĉu la vivo ne estas pli ol nutraĵo, kaj la korpo pli ol vestaĵo?
അപരമ് അഹം യുഷ്മഭ്യം തഥ്യം കഥയാമി, കിം ഭക്ഷിഷ്യാമഃ? കിം പാസ്യാമഃ? ഇതി പ്രാണധാരണായ മാ ചിന്തയത; കിം പരിധാസ്യാമഃ? ഇതി കായരക്ഷണായ ന ചിന്തയത; ഭക്ഷ്യാത് പ്രാണാ വസനാഞ്ച വപൂംഷി കിം ശ്രേഷ്ഠാണി ന ഹി?
26 Rigardu la birdojn de la ĉielo, ke ili ne semas, nek rikoltas, nek kolektas en grenejojn, kaj via Patro ĉiela ilin nutras. Ĉu vi ne multe pli valoras ol ili?
വിഹായസോ വിഹങ്ഗമാൻ വിലോകയത; തൈ ർനോപ്യതേ ന കൃത്യതേ ഭാണ്ഡാഗാരേ ന സഞ്ചീയതേഽപി; തഥാപി യുഷ്മാകം സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ തേഭ്യ ആഹാരം വിതരതി|
27 Kaj kiu el vi per zorgado povas aldoni unu ulnon al sia staturo?
യൂയം തേഭ്യഃ കിം ശ്രേഷ്ഠാ ന ഭവഥ? യുഷ്മാകം കശ്ചിത് മനുജഃ ചിന്തയൻ നിജായുഷഃ ക്ഷണമപി വർദ്ധയിതും ശക്നോതി?
28 Kaj kial vi zorgas pri vestaĵo? Pripensu la liliojn de la kampo, kiel ili kreskas; ili ne laboras, nek ŝpinas;
അപരം വസനായ കുതശ്ചിന്തയത? ക്ഷേത്രോത്പന്നാനി പുഷ്പാണി കഥം വർദ്ധന്തേ തദാലോചയത| താനി തന്തൂൻ നോത്പാദയന്തി കിമപി കാര്യ്യം ന കുർവ്വന്തി;
29 tamen mi diras al vi, ke eĉ Salomono en sia tuta gloro ne estis ornamita, kiel unu el ĉi tiuj.
തഥാപ്യഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, സുലേമാൻ താദൃഗ് ഐശ്വര്യ്യവാനപി തത്പുഷ്പമിവ വിഭൂഷിതോ നാസീത്|
30 Sed se Dio tiel vestas la kampan herbaĵon, kiu ekzistas hodiaŭ, kaj morgaŭ estos ĵetata en fornon, kiom pli certe Li vestos vin, ho malgrandfiduloj?
തസ്മാത് ക്ഷദ്യ വിദ്യമാനം ശ്ചഃ ചുല്ല്യാം നിക്ഷേപ്സ്യതേ താദൃശം യത് ക്ഷേത്രസ്ഥിതം കുസുമം തത് യദീശ്ചര ഇത്ഥം ബിഭൂഷയതി, തർഹി ഹേ സ്തോകപ്രത്യയിനോ യുഷ്മാൻ കിം ന പരിധാപയിഷ്യതി?
31 Tial ne zorgu, dirante: Kion ni manĝu? aŭ: Kion ni trinku? aŭ: Kion ni surmetu?
തസ്മാത് അസ്മാഭിഃ കിമത്സ്യതേ? കിഞ്ച പായിഷ്യതേ? കിം വാ പരിധായിഷ്യതേ, ഇതി ന ചിന്തയത|
32 Ĉar pri ĉio tio serĉas la nacianoj; ĉar via Patro ĉiela scias, ke vi bezonas ĉion tion.
യസ്മാത് ദേവാർച്ചകാ അപീതി ചേഷ്ടന്തേ; ഏതേഷു ദ്രവ്യേഷു പ്രയോജനമസ്തീതി യുഷ്മാകം സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ ജാനാതി|
33 Sed celu unue Lian regnon kaj Lian justecon, kaj ĉio tio estos aldonita al vi.
അതഏവ പ്രഥമത ഈശ്വരീയരാജ്യം ധർമ്മഞ്ച ചേഷ്ടധ്വം, തത ഏതാനി വസ്തൂനി യുഷ്മഭ്യം പ്രദായിഷ്യന്തേ|
34 Tial ne zorgu pri la morgaŭa tago, ĉar la morgaŭa tago zorgos pri si mem. Sufiĉa por la tago estas ĝia propra malbono.
ശ്വഃ കൃതേ മാ ചിന്തയത, ശ്വഏവ സ്വയം സ്വമുദ്ദിശ്യ ചിന്തയിഷ്യതി; അദ്യതനീ യാ ചിന്താ സാദ്യകൃതേ പ്രചുരതരാ|
