Marko 15
1 Tuj matene la ĉefpastroj, farinte interkonsilon kun la pliaĝuloj kaj skribistoj kaj la tuta sinedrio, ligis Jesuon kaj forkondukis lin kaj transdonis lin al Pilato.
Inmediatamente, a la madrugada, los sumos sacerdotes tuvieron consejo con los ancianos, los escribas y todo el Sanhedrín, y después de atar a Jesús, lo llevaron y entregaron a Pilato.
2 Kaj Pilato demandis lin: Ĉu vi estas la Reĝo de la Judoj? Kaj responde li diris al li: Vi diras.
Pilato lo interrogó: “¿Eres Tú el rey de los judíos?” Él respondió y dijo: “Tú lo dices”.
3 Kaj la ĉefpastroj multe lin akuzis.
Como los sumos sacerdotes lo acusasen de muchas cosas,
4 Kaj Pilato denove lin demandis: Ĉu vi respondas nenion? vidu, pri kiom da aferoj oni vin akuzas.
Pilato, de nuevo, lo interrogó diciendo: “¿Nada respondes? Mira de cuántas cosas te acusan”.
5 Sed Jesuo ankoraŭ nenion respondis, tiel ke Pilato miris.
Pero Jesús no respondió nada más, de suerte que Pilato estaba maravillado.
6 Ĉe tiu festo li kutimis liberigi al ili unu malliberulon, iun ajn, kiun ili pripetis.
Mas en cada fiesta les ponía en libertad a uno de los presos, al que pedían.
7 Kaj estis unu, nomata Barabas, katenita kun la ribelintoj, kiuj en la ribelo faris mortigon.
Y estaba el llamado Barrabás, preso entre los sublevados que, en la sedición, habían cometido un homicidio.
8 Kaj suprenveninte, la homamaso komencis peti lin pri tio, kion li kutimis fari por ili.
Por lo cual la multitud subió y empezó a pedirle lo que él tenía costumbre de concederles.
9 Kaj Pilato respondis al ili, dirante: Ĉu vi volas, ke mi liberigu al vi la Reĝon de la Judoj?
Pilato les respondió y dijo: “¿Queréis que os suelte al rey de los judíos?”
10 Ĉar li eksciis, ke pro envio la ĉefpastroj transdonis lin.
Él sabía, en efecto, que los sumos sacerdotes lo habían entregado por envidia.
11 Sed la ĉefpastroj instigis la homamason, ke prefere li liberigu al ili Barabason.
Mas los sumos sacerdotes incitaron a la plebe para conseguir que soltase más bien a Barrabás.
12 Kaj Pilato, denove respondante, diris al ili: Kion do mi faru al tiu, kiun vi nomas Reĝo de la Judoj?
Entonces, Pilato volvió a tomar la palabra y les dijo: “¿Qué decís pues que haga al rey de los judíos?”
13 Kaj ili denove ekkriis: Krucumu lin.
Y ellos, gritaron: “¡Crucifícalo!”
14 Kaj Pilato diris al ili: Kial? kian malbonon li faris? Sed ili des pli ekkriis: Krucumu lin.
Díjoles Pilato: “Pues, ¿qué mal ha hecho?” Y ellos gritaron todavía más fuerte: “¡Crucifícalo!”
15 Kaj Pilato, volante kontentigi la homamason, liberigis al ili Barabason, kaj, skurĝinte Jesuon, transdonis lin, por esti krucumita.
Entonces Pilato, queriendo satisfacer a la turba, les dejó en libertad a Barrabás; y después de haber hecho flagelar a Jesús, lo entregó para ser crucificado.
16 Kaj la soldatoj forkondukis lin en la korton, kiu estas la Pretorio, kaj kunvokis la tutan kohorton.
Los soldados, pues, lo condujeron al interior del palacio, es decir, al pretorio, y llamaron a toda la cohorte.
17 Kaj ili vestis lin per purpuro, kaj plektinte dornan kronon, surmetis ĝin al li;
Lo vistieron de púrpura, y habiendo trenzado una corona de espinas, se la ciñeron.
18 kaj ili komencis aklami lin: Saluton, Reĝo de la Judoj!
Y se pusieron a saludarlo: “¡Salve, rey de los judíos”.
19 Kaj ili frapis lian kapon per kano, kaj kraĉis sur lin, kaj ekgenuinte, kliniĝis al li.
Y le golpeaban la cabeza con una caña, y lo escupían, y le hacían reverencia doblando la rodilla.
20 Kaj mokinte lin, ili demetis de li la purpuran veston, kaj surmetis liajn proprajn vestojn. Kaj ili elkondukis lin, por krucumi lin.
Y después que se burlaron de Él, le quitaron la púrpura, le volvieron a poner sus vestidos, y se lo llevaron para crucificarlo.
21 Kaj ili devigis al servado unu preterpasanton, venantan de la kamparo, Simonon, Kirenanon, patron de Aleksandro kaj Rufo, ke li portu lian krucon.
Requisaron a un hombre que pasaba por allí, volviendo del campo, Simón Cireneo, el padre de Alejandro y de Rufo, para que llevase la cruz de Él.
22 Kaj ili kondukis lin al la loko Golgota, tio estas, Loko de Kranio.
Lo condujeron al lugar llamado Gólgota, que se traduce: “Lugar del Cráneo”.
23 Kaj ili donis al li vinon kun mirho enmiksita, sed li ne akceptis ĝin.
Y le ofrecieron vino mezclado con mirra, pero Él no lo tomó.
24 Kaj ili krucumis lin kaj dividis inter si liajn vestojn, ĵetante lotojn sur ili, kion ĉiu el ili ricevu.
Y lo crucificaron, y se repartieron sus vestidos, sorteando entre ellos la parte de cada cual.
25 Kaj estis la tria horo, kaj ili krucumis lin.
Era la hora de tercia cuando lo crucificaron.
26 Kaj la surskribo de lia akuzo estis surskribita: LA REĜO DE LA JUDOJ.
Y en el epígrafe de su causa estaba escrito: “El rey de los judíos”.
27 Kaj kun li ili krucumis du rabistojn, unu dekstre kaj unu maldekstre de li.
Y con Él crucificaron a dos bandidos, uno a la derecha, y el otro a la izquierda de Él.
28 Kaj plenumiĝis la Skribo, kiu diras: Kaj li estis alkalkulita al krimuloj.
Así se cumplió la Escritura que dice: “Y fue contado entre los malhechores”.
29 Kaj la preterpasantoj insultis lin, balancante la kapon, kaj dirante: Ha, ha! vi, kiu detruas la sanktejon kaj konstruas ĝin en la daŭro de tri tagoj,
Y los que pasaban, blasfemaban de Él meneando sus cabezas y diciendo: “¡Bah, Él que destruía el Templo, y lo reedificaba en tres días!
30 savu vin, deirante de la kruco.
¡Sálvate a Ti mismo, bajando de la cruz!”
31 Tiel same ankaŭ la ĉefpastroj, mokante inter si kun la skribistoj, diris: Aliajn li savis; sin mem li ne povas savi.
Igualmente los sumos sacerdotes escarneciéndole, se decían unos a otros con los escribas: “¡Salvó a otros, y no puede salvarse a sí mismo!
32 La Kristo, la Reĝo de Izrael, deiru ja nun de la kruco, por ke ni vidu kaj kredu. Kaj tiuj, kiuj estis krucumitaj kun li, insultis lin.
¡El Cristo, el rey de Israel, baje ahora de la cruz para que veamos y creamos!” Y los que estaban crucificados con Él, lo injuriaban también.
33 Kaj kiam venis la sesa horo, fariĝis mallumo sur la tuta lando ĝis la naŭa horo.
Y cuando fue la hora sexta, hubo tinieblas sobre toda la tierra hasta la hora nona.
34 Kaj je la naŭa horo Jesuo kriis per laŭta voĉo: Eloi, Eloi, lama sabaĥtani; tio estas: Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min?
Y a la hora nona, Jesús gritó con una voz fuerte: “Eloí, Eloí, ¿lama sabacthani?”, lo que es interpretado: “Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado?”.
35 Kaj iuj el la apudstarantoj, aŭdinte, diris: Jen li vokas Elijan.
Oyendo esto, algunos de los presentes dijeron: “¡He ahí que llama a Elías!”
36 Kaj unu kuris, kaj plenigis spongon per vinagro, kaj metinte ĝin sur kanon, donis al li trinki, dirante: Lasu; ni vidu, ĉu venos Elija, por depreni lin.
Y uno de ellos corrió entonces a empapar con vinagre una esponja, y atándola a una caña, le ofreció de beber, y decía: “Vamos a ver si viene Elías a bajarlo”.
37 Sed Jesuo, eliginte laŭtan krion, ellasis for la spiriton.
Mas Jesús, dando una gran voz, expiró.
38 Kaj la kurteno de la sanktejo disŝiriĝis en du pecojn de supre ĝis malsupre.
Entonces, el velo del Templo se rasgó en dos partes, de alto a bajo.
39 Kaj kiam la centestro, kiu apudstaris kontraŭ li, vidis, ke li tiamaniere ellasis for la spiriton, li diris: Vere ĉi tiu viro estis Filo de Dio.
El centurión, apostado enfrente de Él, viéndolo expirar de este modo, dijo: “¡Verdaderamente este hombre era Hijo de Dios!”.
40 Estis ankaŭ virinoj, rigardantaj de malproksime, inter kiuj estis Maria Magdalena, kaj Maria, la patrino de Jakobo la malgranda kaj de Joses, kaj Salome;
Había también allí unas mujeres mirando desde lejos, entre las cuales también María la Magdalena, y María la madre de Santiago el Menor y de José, y Salomé,
41 kiuj sekvis lin, kiam li estis en Galileo, kaj servadis al li; kaj multaj aliaj virinoj, kiuj suprenvenis kun li en Jerusalemon.
las cuales cuando estaban en Galilea, lo seguían y lo servían, y otras muchas que habían subido con Él a Jerusalén.
42 Kaj kiam jam vesperiĝis, pro tio, ke estas la Preparado, tio estas, la tago antaŭ sabato,
Llegada ya la tarde, como era día de Preparación, es decir, víspera del día sábado,
43 venis Jozef el Arimateo, honorinda konsilanto, kiu mem atendadis la regnon de Dio; kaj li kuraĝe eniris al Pilato, kaj petis la korpon de Jesuo.
vino José, el de Arimatea, noble consejero, el cual también estaba esperando el reino de Dios. Este se atrevió a ir a Pilato, y le pidió el cuerpo de Jesús.
44 Kaj Pilato miris, ĉu li jam mortis; kaj alvokinte la centestron, li demandis lin, ĉu li de longe estas mortinta.
Pilato, se extrañó de que estuviera muerto; hizo venir al centurión y le preguntó si había muerto ya.
45 Kaj sciiĝinte de la centestro, li donis al Jozef la korpon.
Informado por el centurión, dio el cuerpo a José;
46 Kaj li aĉetis tolaĵon, kaj deprenis lin kaj envolvis lin en la tolaĵo, kaj metis lin en tombon, kiu estis elhakita el ŝtonego; kaj li alrulis ŝtonon al la enirejo de la tombo.
el cual habiendo comprado una sábana, lo bajó, lo envolvió en el sudario, lo depositó en un sepulcro tallado en la roca, y arrimó una loza a la puerta del sepulcro.
47 Kaj Maria Magdalena, kaj Maria, la patrino de Joses, vidis, kien oni metis lin.
Entre tanto, María la Magdalena y María la de José observaron dónde era sepultado.
