Luko 14

1 Kaj kiam li eniris en sabato en la domon de unu reganto de la Fariseoj, por manĝi panon, ili lin observis.

Екхвар андэ субота Исусо авиля екхэстэ андай пхурэдэр фарисеёря тэ хал марно, и онэ дикхэнас пала Лэстэ.

2 Kaj jen antaŭ li estis unu hidropsulo.

Котэ бэшэлас англав Исусо мануш, савэстэ сас паеско насвалимос.

3 Kaj respondante, Jesuo parolis al la leĝistoj kaj la Fariseoj, kaj diris: Ĉu estas permesate sanigi en sabato, aŭ ne?

Исусо пушля кай фарисеёря и сытяримаря Законостирэ: — Домукэлпэ тэ састярэл андэ субота?

4 Sed ili silentis. Kaj li prenis lin kaj sanigis lin, kaj forliberigis lin.

Онэ ашэнас мулком. Исусо ляпэ кав мануш, састярдя лэс и отмэкля.

5 Kaj li diris al ili: Kiu el vi havos azenon aŭ bovon, falintan en puton, kaj ne tuj eltiros ĝin en sabata tago?

Тунчи Вов пхэндя лэнди: — Сар варикастэ тумэндар шаво или гурув пэрэла андэ хаинг, на вылэна тумэ андэ кодья ж вряма андэ субота?

6 Kaj ili ne povis respondi al tio.

Лэнди найсо сас тэ пхэнэн пэ када.

7 Kaj li parolis parabolon al la invititoj, vidinte, kiel ili elektas la ĉefajn sidlokojn; li diris al ili:

Исусо додикхля, сар кола, кас акхардэ, вытидэнас майфэдэр тхана палай мэсали, тай роспхэндя екх дума:

8 Kiam vi estas invitita de iu al edziĝa festo, ne sidiĝu en la ĉefa loko, por ke ne okazu, ke iu, pli honorinda ol vi, estas de li invitita;

— Кала варико акхарэла тут по ябьяв, на бэш пэ англуно тхан. Колэсти со котэ авэла мануш майфэдэр тутар,

9 kaj tiu, kiu invitis vin kaj lin, venos, kaj diros al vi: Cedu lokon al ĉi tiu; kaj tiam vi komencos kun honto preni la lastan lokon.

и хулай, саво акхардя тут и лэс, поджала тутэ и пхэнэла: «Дэ тхан калэсти манушэсти». И тути прижалапэ лажаимаса тэ бэшэс по палатуно тхан.

10 Sed kiam vi estas invitita, iru kaj sidiĝu en la lasta loko; kaj tiel, kiam venos tiu, kiu vin invitis, li diros al vi: Amiko, iru pli alten; tiam vi havos honoron antaŭ ĉiuj, kiuj sidas kun vi.

Нэ сар тут акхардэ, жа и бэш по палатуно тхан. Тунчи о хулай поджала тутэ и пхэнэла: «Амал, пэрэбэш по майфэдэр тхан». Тунчи тути авэла бари шана англай мануша, савэ бэшэн туса палай мэсали.

11 Ĉar ĉiu, kiu sin altigas, estos humiligita, kaj kiu sin humiligas, tiu estos altigita.

Всаворэ, ко ваздэл пэс, авэла тэлярдо, а ко тэлярэл пэс, авэла вазгло.

12 Kaj li diris al tiu, kiu lin invitis: Kiam vi faras tagmanĝon aŭ vespermanĝon, ne voku viajn amikojn, nek viajn fratojn, nek viajn parencojn, nek viajn riĉajn najbarojn, por ke ne okazu, ke ili ankaŭ invitos vin, kaj vi ricevos rekompencon.

Тунчи Исусо пхэндя манушэсти, саво акхардя Лэс: — Кала тховэс мэсали, на акхар лэ амалэн, лэ пхралэн, манушэн тирэ родостар тай лэ барвалэн, савэ паша тутэ жувэн. Колэсти со и онэ акхарэна тут пэстэ и рисарэна тути тиро лашымос.

13 Sed kiam vi faras festenon, invitu malriĉulojn, kriplulojn, lamulojn, blindulojn;

Нэ сар ту тховэс мэсали важ мануша, акхар чёрэн, попхаглэн, бангэн тай корэн.

14 kaj vi estos feliĉa, ĉar ili ne povas rekompenci vin, sed vi rekompenciĝos en la releviĝo de la justuloj.

Тунчи ту авэса бахтало, колэстар со онэ на отдэна тути кода, со ту дян, и тунчи тути потинэлапэ, кала жундёна чячимастирэ мануша.

15 Kaj aŭdinte tion, unu el la kunsidantoj diris al li: Feliĉa estas tiu, kiu manĝos panon en la regno de Dio.

Кала екх андай кола, ко бэшэлас палай мэсали, ашундя када, вов пхэндя Исусости: — Бахтало, ко авэла тэ хал марно андэ Тхагаримос Дэвлэско!

16 Sed li diris al li: Unu viro faris grandan vespermanĝon, kaj invitis multajn;

Исусо пхэндя лэсти: — Екх мануш тердя баро свэнко и акхардя бутэн манушэн.

17 kaj en la horo de la festeno li elsendis sian serviston, por diri al la invititoj: Venu, ĉar ĉio estas jam preta.

Кала авиля и вряма тэ бэшэн палай мэсали тэ хан, вов бишалдя пэстирэс бутярнэс тэ акхарэл акхардэн: «Авэнтэ, вся гытомэ».

18 Kaj ĉiuj tiel same komencis peti pri indulgo. La unua diris al li: Mi aĉetis kampon, kaj mi nepre devas eliri, por ĝin vidi; mi petas, kalkulu al mi indulgon.

Онэ екх палай аврэстэ линэ тэ мангэн патив. Екх пхэндя: «Мэ тиндэм пхув, и манди трэбуй тэ жав тай тэ дикхав ла. Мангав тут, эртисар ман».

19 Alia diris: Mi aĉetis kvin jugojn da bovoj, kaj mi iras, por ilin provi; mi petas, kalkulu al mi indulgon.

Авэр пхэндя: «Мэ тиндэм дэшэн гурувэн тай жав тэ дикхав лэн, савэ онэ андэ бути. Мангав тут, эртисар ман».

20 Kaj alia diris: Mi edziĝis kun edzino, kaj tial mi ne povas veni.

Трито пхэндя: «Мэ лем ромня, колэсти най сар тэ авав тутэ».

21 Kaj la servisto revenis, kaj rakontis tion al sia mastro. Tiam ekkoleris la mastro, kaj diris al sia servisto: Eliru rapide sur la stratojn kaj irejojn de la urbo, kaj alkonduku ĉi tien la malriĉulojn kaj kriplulojn kaj blindulojn kaj lamulojn.

Бутярно рисайля и роспхэндя пэстирэсти хуласти. Тунчи о хулай лэ черэско холяйля и пхэндя пэстирэсти бутярнэсти: «Жа майсыго пай барэ и цэкнэ гасы форостирэ и ан кардэ чёрэн, попхаглэн, корэн тай бангэн».

22 Kaj la servisto diris: Sinjoro, estas farita tio, kion vi ordonis, kaj ankoraŭ estas loko.

«Хулай, — пхэндя бутярно, — кода, со ту припхэндян, вся тердэм, и инке исин тхан».

23 Kaj la sinjoro diris al la servisto: Eliru sur la vojojn kaj kamplimojn, kaj devigu ilin enveni, por ke mia domo pleniĝu.

Тунчи хулай пхэндя пэстирэ бутярнэсти: «Жа пай дрома и паша грады и манг, кай тэ авэн кардэ, кай о чер мэрно тэ авэл пхэрдо манушэнца.

24 Ĉar mi diras al vi, ke neniu el tiuj viroj invititaj gustumos mian vespermanĝon.

Пхэнав тумэнди, со нико колэндар, кас мэ акхаравас майанглал, на хала пай мэрни мэсали».

25 Kaj grandaj homamasoj iris kun li, kaj li sin turnis, kaj diris al ili:

Лэ Исусоса жанас бут мануша, и Вов обрисайля лэндэ тай пхэндя:

26 Se iu venas al mi, kaj ne malamas sian patron kaj sian patrinon kaj sian edzinon kaj siajn infanojn kaj fratojn kaj fratinojn, kaj eĉ ankaŭ sian vivon, li ne povas esti mia disĉiplo.

— Сар ко авэл Мандэ и на камэла Ман майфартэ пэстирэ дадэстар, датар, ромнятар, бэяцэндар, пхралэндар, пхэяндар и пэстирэ жувимастар, кодва нисар на авэла Мэрнэса сытярнэса.

27 Kiu ne portas sian krucon kaj ne sekvas min, tiu ne povas esti mia disĉiplo.

Кодва, ко на андярэл пэско трушул и на жал пала Мандэ, нисар на авэла Мэрнэ сытярнэса.

28 Ĉar kiu el vi, dezirante konstrui turon, unue ne sidiĝas, por kalkuli la koston, ĉu li havas sufiĉe, por fini ĝin?

Ко тумэндар закамэла тэ терэл башня и майанглал на бэшэла тэ пэрэбинэл, скачи када авэла тэ ашэл, хутилэла лэстэ ловэ, кай тэ стерэл ла?

29 Por ke, kiam li metis la fundamenton kaj ne povas ĝin fini, ĉiuj vidantoj ne komencu moki lin,

Кала тховэла фундаменто, нэ на дотерэла, кола, савэ дикхэна када, авэна лэстар тэ асан

30 dirante: Ĉi tiu homo komencis konstrui, sed ne povis fini.

и тэ дэн дума: «Кадва мануш ля тэ терэл и на дотердя».

31 Kaj kiu reĝo, ekirante, por renkonti en batalo alian reĝon, unue ne sidiĝos, por konsiliĝi, ĉu li povas kun dek mil renkonti tiun, kiu venas kontraŭ li kun dudek mil?

Саво тхагар жала маримаса пэ авэр тхагар, майанглал на бэшэла и на пэрэбинэла, исин лэстэ зор дэшэ барянца халавдэнца тэ утэрдёл англай дуй дэша баря халавдэ?

32 Aŭ alie, dum la alia estas tre malproksime, li alsendas ambasadorojn kaj demandas pri paco.

А сар най, то кала о вражымари инке дур, лэла и бишалэла пэстирэ манушэн тэ мангэн миро.

33 Kiu do el vi ne forlasas ĉiujn siajn posedaĵojn, tiu ne povas esti mia disĉiplo.

Кадя, ко тумэндар на отпхэндёла всаворэстар, со лэстэ исин, нисар на авэла Мэрнэ сытярнэса.

34 Salo do estas bona, sed se eĉ la salo sengustiĝis, per kio ĝi estos spicata?

Лон — лашо, нэ сар о лон хасарэла пэско лондимос, сар терэса, кай тэ авэл лондо?

35 Ĝi taŭgas nek por la tero nek por sterkejo; oni ĝin forĵetas. Kiu havas orelojn por aŭdi, tiu aŭdu.

Ни андэ пхув, ни андэ пэрэгноё на поджал; и вышон лэс аври. Кастэ исин кана тэ ашунэн, мэк ашунэн!