< Plorkanto 3 >

1 Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
ALEPH. Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis eius.
2 Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
ALEPH. Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
3 Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
ALEPH. Tantum in me vertit, et convertit manum suam tota die.
4 Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
BETH. Vetustam fecit pellem meam, et carnem meam, contrivit ossa mea.
5 Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
BETH. Ædificavit in gyro meo, et circumdedit me felle, et labore.
6 En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
BETH. In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
7 Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
GHIMEL. Circumædificavit adversum me, ut non egrediar: aggravavit compedem meum.
8 Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
GHIMEL. Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
9 Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
GHIMEL. Conclusit vias meas lapidibus quadris, semitas meas subvertit.
10 Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
DALETH. Ursus insidians factus est mihi: leo in absconditis.
11 Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
DALETH. Semitas meas subvertit, et confregit me: posuit me desolatam.
12 Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
DALETH. Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
13 En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
HE. Misit in renibus meis filias pharetræ suæ.
14 Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
HE. Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
15 Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
HE. Replevit me amaritudinibus, inebriavit me absynthio.
16 Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
VAU. Et fregit ad numerum dentes meos, cibavit me cinere.
17 Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
VAU. Et repulsa est a pace anima mea, oblitus sum bonorum.
18 Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
VAU. Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
19 La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
ZAIN. Recordare paupertatis, et transgressionis meæ, absinthii, et fellis.
20 Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
ZAIN. Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
21 Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
ZAIN. Hæc recolens in corde meo, ideo sperabo.
22 Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
HETH. Misericordiæ Domini quia non sumus consumpti: quia non defecerunt miserationes eius.
23 Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
HETH. Novi diluculo, multa est fides tua.
24 Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
HETH. Pars mea Dominus, dixit anima mea: propterea expectabo eum.
25 La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
TETH. Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum.
26 Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
TETH. Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.
27 Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
TETH. Bonum est viro, cum portaverit iugum ab adolescentia sua.
28 Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
IOD. Sedebit solitarius, et tacebit: quia levavit super se.
29 Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
IOD. Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
30 Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
IOD. Dabit percutienti se maxillam, saturabitur opprobriis.
31 Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
CAPH. Quia non repellet in sempiternum Dominus.
32 Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
CAPH. Quia si abiecit, et miserebitur secundum multitudinem misericordiarum suarum.
33 Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
CAPH. Non enim humiliavit ex corde suo, et abiecit filios hominum,
34 Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
LAMED. Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ,
35 Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
LAMED. Ut declinaret iudicium viri in conspectu vultus Altissimi.
36 Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
LAMED. Ut perverteret hominem in iudicio suo, Dominus ignoravit.
37 Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
MEM. Quis est iste, qui dixit ut fieret, Domino non iubente?
38 Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
MEM. Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
39 Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
MEM. Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
40 Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
NUN. Scrutemur vias nostras, et quæramus, et revertamur ad Dominum.
41 Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
NUN. Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in cælos.
42 Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
NUN. Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus: idcirco tu inexorabilis es.
43 Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
SAMECH. Operuisti in furore, et percussisti nos: occidisti, nec pepercisti.
44 Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
SAMECH. Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
45 Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
SAMECH. Eradicationem, et abiectionem posuisti me in medio populorum.
46 Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
PHE. Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
47 Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
PHE. Formido, et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
48 Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
PHE. Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiæ populi mei.
49 Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
AIN. Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies,
50 Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
AIN. Donec respiceret et videret Dominus de cælis.
51 Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
AIN. Oculus meus deprædatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meæ.
52 Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
SADE. Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
53 Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
SADE. Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
54 Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
SADE. Inundaverunt aquæ super caput meum: dixi: Perii.
55 Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
COPH. Invocavi nomen tuum Domine de lacu novissimo.
56 Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
COPH. Vocem meam audisti: ne avertas aurem tuam a singultu meo, et clamoribus.
57 Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
COPH. Appropinquasti in die, quando invocavi te: dixisti: Ne timeas.
58 Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
RES. Iudicasti Domine causam animæ meæ, redemptor vitæ meæ.
59 Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
RES. Vidisti Domine iniquitatem illorum adversum me: iudica iudicium meum.
60 Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
RES. Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
61 Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
SIN. Audisti opprobrium eorum Domine, omnes cogitationes eorum adversum me:
62 La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
SIN. Labia insurgentium mihi; et meditationes eorum adversum me tota die.
63 Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
SIN. Sessionem eorum, et resurrectionem eorum vide, ego sum psalmus eorum.
64 Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
THAU. Redes eis vicem Domine iuxta opera manuum suarum.
65 Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
THAU. Dabis eis scutum cordis laborem tuum.
66 Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
THAU. Persequeris in furore, et conteres eos sub cælis Domine.

< Plorkanto 3 >