Plorkanto 3
1 Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
Ich bin ein elender Mann, der die Rute seines Grimmes sehen muß.
2 Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
Er hat mich geführt und lassen gehen in die Finsternis und nicht in Licht.
3 Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
Er hat seine Hand gewendet wider mich und handelt gar anders mit mir für und für.
4 Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
Er hat mir Fleisch und Haut alt gemacht und mein Gebein zerschlagen.
5 Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
Er hat mich verbaut und mich mit Galle und Mühe umgeben.
6 En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
Er hat mich in Finsternis gelegt wie die, so längst tot sind.
7 Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
Er hat mich vermauert, daß ich nicht heraus kann, und mich in harte Fesseln gelegt.
8 Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
Und wenn ich gleich schreie und rufe, so stopft er die Ohren zu vor meinem Gebet.
9 Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
Er hat meinen Weg vermauert mit Werkstücken und meinen Steig umgekehrt.
10 Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
Er hat auf mich gelauert wie ein Bär, wie ein Löwe im Verborgenen.
11 Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
Er läßt mich des Weges fehlen. Er hat mich zerstückt und zunichte gemacht.
12 Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeil zum Ziel gesteckt.
13 En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
Er hat aus dem Köcher in meine Nieren schießen lassen.
14 Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
Ich bin ein Spott allem meinem Volk und täglich ihr Liedlein.
15 Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt und mit Wermut getränkt.
16 Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
Er hat meine Zähne zu kleinen Stücken zerschlagen. Er wälzt mich in der Asche.
17 Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
Meine Seele ist aus dem Frieden vertrieben; ich muß des Guten vergessen.
18 Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
Ich sprach: Mein Vermögen ist dahin und meine Hoffnung auf den HERRN.
19 La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
Gedenke doch, wie ich so elend und verlassen, mit Wermut und Galle getränkt bin!
20 Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
Du wirst ja daran gedenken; denn meine Seele sagt mir es.
21 Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
Das nehme ich zu Herzen, darum hoffe ich noch.
22 Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
Die Güte des HERRN ist's, daß wir nicht gar aus sind; seine Barmherzigkeit hat noch kein Ende,
23 Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
sondern sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß.
24 Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.
25 La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
Denn der HERR ist freundlich dem, der auf sie harrt, und der Seele, die nach ihm fragt.
26 Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
Es ist ein köstlich Ding, geduldig sein und auf die Hilfe des HERRN hoffen.
27 Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
Es ist ein köstlich Ding einem Mann, daß er das Joch in seiner Jugend trage;
28 Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
daß ein Verlassener geduldig sei, wenn ihn etwas überfällt,
29 Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
und seinen Mund in den Staub stecke und der Hoffnung warte
30 Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
und lasse sich auf die Backen schlagen und viel Schmach anlegen.
31 Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;
32 Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
sondern er betrübt wohl, und erbarmt sich wieder nach seiner Güte.
33 Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
Denn er nicht von Herzen die Menschen plagt und betrübt,
34 Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
als wollte er die Gefangenen auf Erden gar unter seine Füße zertreten
35 Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
und eines Mannes Recht vor dem Allerhöchsten beugen lassen
36 Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
und eines Menschen Sache verkehren lassen, gleich als sähe es der Herr nicht.
37 Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
Wer darf denn sagen, daß solches geschehe ohne des Herrn Befehl
38 Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
und daß nicht Böses und Gutes komme aus dem Munde des Allerhöchsten?
39 Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
Wie murren denn die Leute im Leben also? Ein jeglicher murre wider seine Sünde!
40 Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
Und laßt uns erforschen und prüfen unser Wesen und uns zum HERRN bekehren!
41 Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
Laßt uns unser Herz samt den Händen aufheben zu Gott im Himmel!
42 Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
Wir, wir haben gesündigt und sind ungehorsam gewesen; darum hast du billig nicht verschont;
43 Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
sondern du hast uns mit Zorn überschüttet und verfolgt und ohne Barmherzigkeit erwürgt.
44 Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
Du hast dich mit einer Wolke verdeckt, daß kein Gebet hindurch konnte.
45 Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
Du hast uns zu Kot und Unflat gemacht unter den Völkern.
46 Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
Alle unsre Feinde sperren ihr Maul auf wider uns.
47 Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
Wir werden gedrückt und geplagt mit Schrecken und Angst.
48 Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
Meine Augen rinnen mit Wasserbächen über den Jammer der Tochter meines Volks.
49 Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
Meine Augen fließen und können nicht ablassen; denn es ist kein Aufhören da,
50 Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
bis der HERR vom Himmel herabschaue uns sehe darein.
51 Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
Mein Auge frißt mir das Leben weg um die Töchter meiner Stadt.
52 Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
Meine Feinde haben mich gehetzt wie einen Vogel ohne Ursache;
53 Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
sie haben mein Leben in einer Grube fast umgebracht und Steine auf mich geworfen;
54 Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
sie haben mein Haupt mit Wasser überschüttet; da sprach ich: Nun bin ich gar dahin.
55 Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
Ich rief aber deinen Namen an, HERR, unten aus der Grube,
56 Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
und du erhörtest meine Stimme: Verbirg deine Ohren nicht vor meinem Seufzen und Schreien!
57 Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
Du nahest dich zu mir, wenn ich dich anrufe, und sprichst: Fürchte dich nicht!
58 Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
Du führest, Herr, die Sache meiner Seele und erlösest mein Leben.
59 Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
Du siehest, HERR, wie mir so Unrecht geschieht; hilf mir zu meinem Recht!
60 Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
Du siehst alle ihre Rache und alle ihre Gedanken wider mich.
61 Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
HERR, du hörest ihr Schmähen und alle ihre Gedanken über mich,
62 La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
die Lippen meiner Widersacher und ihr dichten wider mich täglich.
63 Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
Schaue doch, sie sitzen oder stehen auf, so singen sie von mir ein Liedlein.
64 Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
Vergilt ihnen, HERR, wie sie verdient haben!
65 Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
Laß ihnen das Herz erschrecken, laß sie deinen Fluch fühlen!
66 Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
Verfolge sie mit deinem Grimm und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN.
