Johano 12
1 Jesuo do ses tagojn antaŭ la Pasko venis al Betania, kie estis Lazaro, kiun Jesuo relevis el inter la mortintoj.
നിസ്താരോത്സവാത് പൂർവ്വം ദിനഷട്കേ സ്ഥിതേ യീശു ര്യം പ്രമീതമ് ഇലിയാസരം ശ്മശാനാദ് ഉദസ്ഥാപരത് തസ്യ നിവാസസ്ഥാനം ബൈഥനിയാഗ്രാമമ് ആഗച്ഛത്|
2 Oni do pretigis por li tie vespermanĝon, kaj Marta servadis; sed Lazaro estis unu el tiuj, kiuj sidis kun li ĉe manĝo.
തത്ര തദർഥം രജന്യാം ഭോജ്യേ കൃതേ മർഥാ പര്യ്യവേഷയദ് ഇലിയാസർ ച തസ്യ സങ്ഗിഭിഃ സാർദ്ധം ഭോജനാസന ഉപാവിശത്|
3 Tiam Maria prenis funton da pura narda ŝmiraĵo tre multekosta, ŝmiris la piedojn de Jesuo, kaj viŝis liajn piedojn per siaj haroj; kaj la domo pleniĝis de la odoro de la ŝmiraĵo.
തദാ മരിയമ് അർദ്ധസേടകം ബഹുമൂല്യം ജടാമാംസീയം തൈലമ് ആനീയ യീശോശ്ചരണയോ ർമർദ്ദയിത്വാ നിജകേശ ർമാർഷ്ടുമ് ആരഭത; തദാ തൈലസ്യ പരിമലേന ഗൃഹമ് ആമോദിതമ് അഭവത്|
4 Sed diris Judas Iskariota, unu el liaj disĉiploj, kiu estis lin perfidonta:
യഃ ശിമോനഃ പുത്ര രിഷ്കരിയോതീയോ യിഹൂദാനാമാ യീശും പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി സ ശിഷ്യസ്തദാ കഥിതവാൻ,
5 Kial oni ne vendis ĉi tiun ŝmiraĵon por tricent denaroj kaj donis al malriĉuloj?
ഏതത്തൈലം ത്രിഭിഃ ശതൈ ർമുദ്രാപദൈ ർവിക്രീതം സദ് ദരിദ്രേഭ്യഃ കുതോ നാദീയത?
6 Tion li diris, ne ĉar li zorgis pri la malriĉuloj; sed ĉar li estis ŝtelisto, kaj havis la monujon kaj forprenadis tion, kion oni metis en ĝin.
സ ദരിദ്രലോകാർഥമ് അചിന്തയദ് ഇതി ന, കിന്തു സ ചൗര ഏവം തന്നികടേ മുദ്രാസമ്പുടകസ്ഥിത്യാ തന്മധ്യേ യദതിഷ്ഠത് തദപാഹരത് തസ്മാത് കാരണാദ് ഇമാം കഥാമകഥയത്|
7 Sed Jesuo diris: Lasu ŝin konservi ĝin por la tago de mia entombigo.
തദാ യീശുരകഥയദ് ഏനാം മാ വാരയ സാ മമ ശ്മശാനസ്ഥാപനദിനാർഥം തദരക്ഷയത്|
8 Ĉar la malriĉulojn vi ĉiam havas kun vi, sed min vi ne ĉiam havas.
ദരിദ്രാ യുഷ്മാകം സന്നിധൗ സർവ്വദാ തിഷ്ഠന്തി കിന്ത്വഹം സർവ്വദാ യുഷ്മാകം സന്നിധൗ ന തിഷ്ഠാമി|
9 La amaso de la Judoj do sciiĝis, ke li estas tie; kaj ili venis ne nur pro Jesuo, sed ankaŭ por vidi Lazaron, kiun li levis el la mortintoj.
തതഃ പരം യീശുസ്തത്രാസ്തീതി വാർത്താം ശ്രുത്വാ ബഹവോ യിഹൂദീയാസ്തം ശ്മശാനാദുത്ഥാപിതമ് ഇലിയാസരഞ്ച ദ്രഷ്ടും തത് സ്ഥാനമ് ആഗച്ഛന|
10 Sed la ĉefpastroj konsiliĝis, ke ili mortigu ankaŭ Lazaron;
തദാ പ്രധാനയാജകാസ്തമ് ഇലിയാസരമപി സംഹർത്തുമ് അമന്ത്രയൻ;
11 ĉar pro li multaj Judoj foriris, kaj kredis al Jesuo.
യതസ്തേന ബഹവോ യിഹൂദീയാ ഗത്വാ യീശൗ വ്യശ്വസൻ|
12 En la sekvanta tago granda homamaso, veninte al la festo, kaj sciiĝinte, ke Jesuo venas al Jerusalem,
അനന്തരം യീശു ര്യിരൂശാലമ് നഗരമ് ആഗച്ഛതീതി വാർത്താം ശ്രുത്വാ പരേഽഹനി ഉത്സവാഗതാ ബഹവോ ലോകാഃ
13 prenis branĉojn de la palmoj, kaj iris al li renkonte, kaj kriis: Hosana! Estu benata la Reĝo de Izrael, kiu venas en la nomo de la Eternulo!
ഖർജ്ജൂരപത്രാദ്യാനീയ തം സാക്ഷാത് കർത്തും ബഹിരാഗത്യ ജയ ജയേതി വാചം പ്രോച്ചൈ ർവക്തുമ് ആരഭന്ത, ഇസ്രായേലോ യോ രാജാ പരമേശ്വരസ്യ നാമ്നാഗച്ഛതി സ ധന്യഃ|
14 Kaj Jesuo, trovinte junan azenon, sidis sur ĝi, kiel estas skribite:
തദാ "ഹേ സിയോനഃ കന്യേ മാ ഭൈഷീഃ പശ്യായം തവ രാജാ ഗർദ്ദഭശാവകമ് ആരുഹ്യാഗച്ഛതി"
15 Ne timu, filino de Cion: jen via Reĝo venas, sidanta sur ido de azeno.
ഇതി ശാസ്ത്രീയവചനാനുസാരേണ യീശുരേകം യുവഗർദ്ദഭം പ്രാപ്യ തദുപര്യ്യാരോഹത്|
16 Tion la disĉiploj unue ne komprenis; sed post la gloriĝo de Jesuo ili rememoris, ke tio estis skribita pri li kaj ke oni faris al li tion.
അസ്യാഃ ഘടനായാസ്താത്പര്യ്യം ശിഷ്യാഃ പ്രഥമം നാബുധ്യന്ത, കിന്തു യീശൗ മഹിമാനം പ്രാപ്തേ സതി വാക്യമിദം തസ്മിന അകഥ്യത ലോകാശ്ച തമ്പ്രതീത്ഥമ് അകുർവ്വൻ ഇതി തേ സ്മൃതവന്തഃ|
17 La homamaso do, kiu ĉeestis kun li, kiam li elvokis Lazaron el la tombo, kaj levis lin el la mortintoj, atestis pri li.
സ ഇലിയാസരം ശ്മശാനാദ് ആഗന്തുമ് ആഹ്വതവാൻ ശ്മശാനാഞ്ച ഉദസ്ഥാപയദ് യേ യേ ലോകാസ്തത്കർമ്യ സാക്ഷാദ് അപശ്യൻ തേ പ്രമാണം ദാതുമ് ആരഭന്ത|
18 Pro tio ankaŭ la homamaso iris al li renkonte, ĉar ili sciiĝis, ke li faris tiun signon.
സ ഏതാദൃശമ് അദ്ഭുതം കർമ്മകരോത് തസ്യ ജനശ്രുതേ ർലോകാസ്തം സാക്ഷാത് കർത്തുമ് ആഗച്ഛൻ|
19 La Fariseoj do diris inter si: Vidu, kiel nenio prosperis al vi; jen la mondo eliris post li.
തതഃ ഫിരൂശിനഃ പരസ്പരം വക്തുമ് ആരഭന്ത യുഷ്മാകം സർവ്വാശ്ചേഷ്ടാ വൃഥാ ജാതാഃ, ഇതി കിം യൂയം ന ബുധ്യധ്വേ? പശ്യത സർവ്വേ ലോകാസ്തസ്യ പശ്ചാദ്വർത്തിനോഭവൻ|
20 Kaj inter tiuj, kiuj alvojaĝis por adorkliniĝi ĉe la festo, estis iuj Grekoj;
ഭജനം കർത്തുമ് ഉത്സവാഗതാനാം ലോകാനാം കതിപയാ ജനാ അന്യദേശീയാ ആസൻ,
21 tiuj do venis al Filipo, kiu estis el Betsaida Galilea, kaj petis lin, dirante: Sinjoro, ni volas vidi Jesuon.
തേ ഗാലീലീയബൈത്സൈദാനിവാസിനഃ ഫിലിപസ്യ സമീപമ് ആഗത്യ വ്യാഹരൻ ഹേ മഹേച്ഛ വയം യീശും ദ്രഷ്ടുമ് ഇച്ഛാമഃ|
22 Filipo venis kaj sciigis Andreon; kaj poste Andreo kaj Filipo venis kaj sciigis Jesuon.
തതഃ ഫിലിപോ ഗത്വാ ആന്ദ്രിയമ് അവദത് പശ്ചാദ് ആന്ദ്രിയഫിലിപൗ യീശവേ വാർത്താമ് അകഥയതാം|
23 Sed Jesuo respondis al ili, dirante: Venis la horo, por ke la Filo de homo estu glorata.
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ മാനവസുതസ്യ മഹിമപ്രാപ്തിസമയ ഉപസ്ഥിതഃ|
24 Vere, vere, mi diras al vi: Se la tritika grenero ne falas en la teron kaj ne mortas, ĝi restas sola; sed se ĝi mortas, ĝi donas multe da frukto.
അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി, ധാന്യബീജം മൃത്തികായാം പതിത്വാ യദി ന മൃയതേ തർഹ്യേകാകീ തിഷ്ഠതി കിന്തു യദി മൃയതേ തർഹി ബഹുഗുണം ഫലം ഫലതി|
25 Kiu amas sian vivon, tiu ĝin perdas; kaj kiu malamas sian vivon en ĉi tiu mondo, tiu ĝin konservos ĝis eterna vivo. (aiōnios g166)
യോ ജനേ നിജപ്രാണാൻ പ്രിയാൻ ജാനാതി സ താൻ ഹാരയിഷ്യതി കിന്തു യേ ജന ഇഹലോകേ നിജപ്രാണാൻ അപ്രിയാൻ ജാനാതി സേനന്തായുഃ പ്രാപ്തും താൻ രക്ഷിഷ്യതി| (aiōnios g166)
26 Se iu min servas, tiu sekvu min; kaj kie mi estas, tie ankaŭ estos mia servanto; se iu min servas, tiun la Patro honoros.
കശ്ചിദ് യദി മമ സേവകോ ഭവിതും വാഞ്ഛതി തർഹി സ മമ പശ്ചാദ്ഗാമീ ഭവതു, തസ്മാദ് അഹം യത്ര തിഷ്ഠാമി മമ സേവകേപി തത്ര സ്ഥാസ്യതി; യോ ജനോ മാം സേവതേ മമ പിതാപി തം സമ്മംസ്യതേ|
27 Nun maltrankviliĝas mia animo; kaj kion mi diru? Patro, savu min el ĉi tiu horo. Sed por tio mi venis ĝis ĉi tiu horo.
സാമ്പ്രതം മമ പ്രാണാ വ്യാകുലാ ഭവന്തി, തസ്മാദ് ഹേ പിതര ഏതസ്മാത് സമയാൻ മാം രക്ഷ, ഇത്യഹം കിം പ്രാർഥയിഷ്യേ? കിന്ത്വഹമ് ഏതത്സമയാർഥമ് അവതീർണവാൻ|
28 Patro, gloru Vian nomon. Tiam voĉo venis el la ĉielo: Mi jam gloris ĝin kaj denove gloros.
ഹേ പിത: സ്വനാമ്നോ മഹിമാനം പ്രകാശയ; തനൈവ സ്വനാമ്നോ മഹിമാനമ് അഹം പ്രാകാശയം പുനരപി പ്രകാശയിഷ്യാമി, ഏഷാ ഗഗണീയാ വാണീ തസ്മിൻ സമയേഽജായത|
29 Do la apudstaranta homamaso, aŭdinte, diris, ke tondris; aliaj diris: Anĝelo parolis al li.
തച്ശ്രുത്വാ സമീപസ്ഥലോകാനാം കേചിദ് അവദൻ മേഘോഽഗർജീത്, കേചിദ് അവദൻ സ്വർഗീയദൂതോഽനേന സഹ കഥാമചകഥത്|
30 Jesuo respondis kaj diris: Ne por mi venis tiu voĉo, sed por vi.
തദാ യീശുഃ പ്രത്യവാദീത്, മദർഥം ശബ്ദോയം നാഭൂത് യുഷ്മദർഥമേവാഭൂത്|
31 Nun estas la juĝo de ĉi tiu mondo; nun la estro de ĉi tiu mondo estos elpelita.
അധുനാ ജഗതോസ്യ വിചാര: സമ്പത്സ്യതേ, അധുനാസ്യ ജഗത: പതീ രാജ്യാത് ച്യോഷ്യതി|
32 Kaj mi, se mi estos suprenlevita de sur la tero, altiros al mi ĉiujn homojn.
യദ്യഈ പൃഥിവ്യാ ഊർദ്വ്വേ പ്രോത്ഥാപിതോസ്മി തർഹി സർവ്വാൻ മാനവാൻ സ്വസമീപമ് ആകർഷിഷ്യാമി|
33 Tion li diris, per aludo montrante, per kia morto li mortos.
കഥം തസ്യ മൃതി ർഭവിഷ്യതി, ഏതദ് ബോധയിതും സ ഇമാം കഥാമ് അകഥയത്|
34 La homamaso respondis al li: Ni aŭdis el la leĝo, ke la Kristo restados por ĉiam; kaj kiel vi diras: La Filo de homo devas esti suprenlevita? Kiu estas ĉi tiu Filo de homo? (aiōn g165)
തദാ ലോകാ അകഥയൻ സോഭിഷിക്തഃ സർവ്വദാ തിഷ്ഠതീതി വ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ശ്രുതമ് അസ്മാഭിഃ, തർഹി മനുഷ്യപുത്രഃ പ്രോത്ഥാപിതോ ഭവിഷ്യതീതി വാക്യം കഥം വദസി? മനുഷ്യപുത്രോയം കഃ? (aiōn g165)
35 Jesuo do diris al ili: Ankoraŭ mallongan tempon estas la lumo kun vi. Iradu, dum vi havas la lumon, por ke la mallumo ne venu sur vin; ĉar tiu, kiu iradas en mallumo, ne scias, kien li iras.
തദാ യീശുരകഥായദ് യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് അൽപദിനാനി ജ്യോതിരാസ്തേ, യഥാ യുഷ്മാൻ അന്ധകാരോ നാച്ഛാദയതി തദർഥം യാവത്കാലം യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം ജ്യോതിസ്തിഷ്ഠതി താവത്കാലം ഗച്ഛത; യോ ജനോഽന്ധകാരേ ഗച്ഛതി സ കുത്ര യാതീതി ന ജാനാതി|
36 Dum vi havas lumon, kredu al la lumo, por ke vi fariĝu filoj de lumo. Tion parolis Jesuo, kaj li foriris, kaj sin kaŝis for de ili.
അതഏവ യാവത്കാലം യുഷ്മാകം നികടേ ജ്യോതിരാസ്തേ താവത്കാലം ജ്യോതീരൂപസന്താനാ ഭവിതും ജ്യോതിഷി വിശ്വസിത; ഇമാം കഥാം കഥയിത്വാ യീശുഃ പ്രസ്ഥായ തേഭ്യഃ സ്വം ഗുപ്തവാൻ|
37 Sed kvankam li jam faris tiom da signoj antaŭ ili, tamen ili ne kredis al li;
യദ്യപി യീശുസ്തേഷാം സമക്ഷമ് ഏതാവദാശ്ചര്യ്യകർമ്മാണി കൃതവാൻ തഥാപി തേ തസ്മിൻ ന വ്യശ്വസൻ|
38 por ke plenumiĝu la vorto de la profeto Jesaja, kiun li parolis: Ho Eternulo, kiu kredis nian raporton? Kaj super kiu malkaŝiĝis la brako de la Eternulo?
അതഏവ കഃ പ്രത്യേതി സുസംവാദം പരേശാസ്മത് പ്രചാരിതം? പ്രകാശതേ പരേശസ്യ ഹസ്തഃ കസ്യ ച സന്നിധൗ? യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനാ യദേതദ് വാക്യമുക്തം തത് സഫലമ് അഭവത്|
39 Pro tio ili ne povis kredi, ĉar Jesaja diris plue:
തേ പ്രത്യേതും നാശൻകുവൻ തസ്മിൻ യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദി പുനരവാദീദ്,
40 Li blindigis iliajn okulojn kaj sensentigis ilian koron, Por ke ili ne vidu per siaj okuloj, kaj ke ili ne komprenu per sia koro, Kaj ke ili ne konvertiĝu, Kaj ke Mi ilin ne sanigu.
യദാ, "തേ നയനൈ ർന പശ്യന്തി ബുദ്ധിഭിശ്ച ന ബുധ്യന്തേ തൈ ർമനഃസു പരിവർത്തിതേഷു ച താനഹം യഥാ സ്വസ്ഥാൻ ന കരോമി തഥാ സ തേഷാം ലോചനാന്യന്ധാനി കൃത്വാ തേഷാമന്തഃകരണാനി ഗാഢാനി കരിഷ്യതി| "
41 Tion diris Jesaja, ĉar li vidis lian gloron kaj parolis pri li.
യിശയിയോ യദാ യീശോ ർമഹിമാനം വിലോക്യ തസ്മിൻ കഥാമകഥയത് തദാ ഭവിഷ്യദ്വാക്യമ് ഈദൃശം പ്രകാശയത്|
42 Tamen eĉ el la regantoj multaj kredis al li; sed pro la Fariseoj ili ne konfesis lin, por ke ili ne estu elpelitaj el la sinagogo;
തഥാപ്യധിപതിനാം ബഹവസ്തസ്മിൻ പ്രത്യായൻ| കിന്തു ഫിരൂശിനസ്താൻ ഭജനഗൃഹാദ് ദൂരീകുർവ്വന്തീതി ഭയാത് തേ തം ന സ്വീകൃതവന്തഃ|
43 ĉar ili ŝatis la laŭdon de homoj pli, ol la gloron de Dio.
യത ഈശ്വരസ്യ പ്രശംസാതോ മാനവാനാം പ്രശംസായാം തേഽപ്രിയന്ത|
44 Kaj Jesuo kriis kaj diris: Kiu kredas al mi, tiu kredas ne al mi, sed al Tiu, kiu min sendis.
തദാ യീശുരുച്ചൈഃകാരമ് അകഥയദ് യോ ജനോ മയി വിശ്വസിതി സ കേവലേ മയി വിശ്വസിതീതി ന, സ മത്പ്രേരകേഽപി വിശ്വസിതി|
45 Kaj kiu vidas min, tiu vidas ankaŭ Tiun, kiu min sendis.
യോ ജനോ മാം പശ്യതി സ മത്പ്രേരകമപി പശ്യതി|
46 Mi venis lumo en la mondon, por ke ĉiu, kiu kredas al mi, ne restadu en mallumo.
യോ ജനോ മാം പ്രത്യേതി സ യഥാന്ധകാരേ ന തിഷ്ഠതി തദർഥമ് അഹം ജ്യോതിഃസ്വരൂപോ ഭൂത്വാ ജഗത്യസ്മിൻ അവതീർണവാൻ|
47 Kaj se iu aŭdas miajn dirojn kaj ne plenumas ilin, mi lin ne juĝas; ĉar mi venis, ne por juĝi la mondon, sed por savi la mondon.
മമ കഥാം ശ്രുത്വാ യദി കശ്ചിൻ ന വിശ്വസിതി തർഹി തമഹം ദോഷിണം ന കരോമി, യതോ ഹേതോ ർജഗതോ ജനാനാം ദോഷാൻ നിശ്ചിതാൻ കർത്തും നാഗത്യ താൻ പരിചാതുമ് ആഗതോസ്മി|
48 Tiu, kiu forrifuzas min kaj ne akceptas miajn dirojn, havas juĝonton; la vorto, kiun mi parolis, juĝos lin en la lasta tago.
യഃ കശ്ചിൻ മാം ന ശ്രദ്ധായ മമ കഥം ന ഗൃഹ്ലാതി, അന്യസ്തം ദോഷിണം കരിഷ്യതി വസ്തുതസ്തു യാം കഥാമഹമ് അചകഥം സാ കഥാ ചരമേഽൻഹി തം ദോഷിണം കരിഷ്യതി|
49 Ĉar mi ne parolis de mi mem; sed la Patro, kiu sendis min, mem ordonis al mi, kion mi parolu, kaj kion mi diru.
യതോ ഹേതോരഹം സ്വതഃ കിമപി ന കഥയാമി, കിം കിം മയാ കഥയിതവ്യം കിം സമുപദേഷ്ടവ്യഞ്ച ഇതി മത്പ്രേരയിതാ പിതാ മാമാജ്ഞാപയത്|
