Johano 10
1 Vere, vere, mi diras al vi: Kiu eniras en la ŝafejon ne tra la pordo, sed aliloke suprengrimpas, tiu estas ŝtelisto kaj rabisto.
“En verdad, en verdad, os digo, quien no entra por la puerta en el aprisco de las ovejas, sino que sube por otra parte, ese es un ladrón y un salteador.
2 Sed kiu eniras tra la pordo, tiu estas la paŝtisto de la ŝafoj.
Mas el que entra por la puerta, es el pastor de las ovejas.
3 Al tiu la pordisto malfermas; kaj la ŝafoj aŭskultas lian voĉon, kaj li alvokas laŭ nomoj siajn proprajn ŝafojn, kaj elkondukas ilin.
A este le abre el portero, y las ovejas oyen su voz, y él llama por su nombre a las ovejas propias, y las saca fuera.
4 Kaj kiam li kondukis eksteren siajn ŝafojn, li iras antaŭ ili, kaj la ŝafoj lin sekvas, ĉar ili konas lian voĉon.
Cuando ha hecho salir todas las suyas, va delante de ellas, y las ovejas le siguen porque conocen su voz.
5 Kaj fremdulon ili ne sekvos, sed forkuros de li, ĉar ili ne konas la voĉon de fremduloj.
Mas al extraño no le seguirán, antes huirán de él, porque no conocen la voz de los extraños”.
6 Tiun alegorion Jesuo diris al ili; sed ili ne komprenis, kiajn aferojn li parolas al ili.
Tal es la parábola, que les dijo Jesús, pero ellos no comprendieron de qué les hablaba.
7 Jesuo do diris denove al ili: Vere, vere, mi diras al vi: Mi estas la pordo de la ŝafoj.
Entonces Jesús prosiguió: “En verdad, en verdad, os digo, Yo soy la puerta de las ovejas.
8 Ĉiuj, kiuj venis pli frue ol mi, estas ŝtelistoj kaj rabistoj; sed la ŝafoj ne aŭskultis ilin.
Todos cuantos han venido antes que Yo son ladrones y salteadores, mas las ovejas no los escucharon.
9 Mi estas la pordo; se iu tra mi eniras, tiu estos savita; kaj li eniros kaj eliros, kaj trovos paŝtaĵon.
Yo soy la puerta, si alguno entra por Mí, será salvo; podrá ir y venir y hallará pastos.
10 La ŝtelisto ne venas, krom por ŝteli kaj buĉi kaj pereigi; mi venis, por ke ili havu vivon, kaj havu ĝin abunde.
El ladrón no viene sino para robar, para degollar, para destruir. Yo he venido para que tengan vida y vida sobreabundante.
11 Mi estas la bona paŝtisto; la bona paŝtisto demetas sian vivon por la ŝafoj.
Yo soy el pastor, el Bueno. El buen pastor pone su vida por las ovejas.
12 La dungito, kaj tiu, kiu ne estas paŝtisto, kies propraĵo la ŝafoj ne estas, ekvidas la lupon venanta kaj lasas la ŝafojn kaj forkuras; kaj la lupo ilin kaptas kaj dispelas;
Mas el mercenario, el que no es el pastor, de quien no son propias las ovejas, viendo venir al lobo, abandona las ovejas y huye, y el lobo las arrebata y las dispersa;
13 li forkuras tial, ke li estas dungito kaj ne zorgas pri la ŝafoj.
porque es mercenario y no tiene interés en las ovejas.
14 Mi estas la bona paŝtisto, kaj mi konas la miajn, kaj la miaj min konas
Yo soy el pastor bueno, y conozco las mías, y las mías me conocen,
15 tiel same, kiel la Patro min konas, kaj mi konas la Patron; kaj mi demetas mian vivon por la ŝafoj.
—así como el Padre me conoce y Yo conozco al Padre— y pongo mi vida por mis ovejas.
16 Kaj aliajn ŝafojn mi havas, kiuj ne estas de ĉi tiu gregejo; ilin ankaŭ mi devas alkonduki, kaj ili aŭskultos mian voĉon; kaj estos unu grego, unu paŝtisto.
Y tengo otras ovejas que no son de este aprisco. A esas también tengo que traer; ellas oirán mi voz, y habrá un solo rebaño y un solo pastor.
17 Pro tio la Patro min amas, ke mi demetas mian vivon, por ke mi ĝin reprenu.
Por esto me ama el Padre, porque Yo pongo mi vida para volver a tomarla.
18 Neniu ĝin forprenas de mi, sed mi ĝin demetas memvole. Mi havas la rajton ĝin demeti, kaj mi havas la rajton ĝin repreni. Ĉi tiun ordonon mi ricevis de mia Patro.
Nadie me la puede quitar, sino que Yo mismo la pongo. Tengo el poder de ponerla, y tengo el poder de recobrarla. Tal es el mandamiento que recibí de mi Padre”.
19 Denove fariĝis malkonsento inter la Judoj pro tiuj diroj.
Y de nuevo los judíos se dividieron a causa de estas palabras.
20 Kaj multaj el ili diris: Li havas demonon kaj estas freneza; kial vi lin aŭskultas?
Muchos decían: “Es un endemoniado, está loco. ¿Por qué lo escucháis?”
21 Aliaj diris: Tiuj ne estas diroj de demonhavanto. Ĉu demono povas malfermi la okulojn de blinduloj?
Otros decían: “Estas palabras no son de un endemoniado. ¿Puede acaso un demonio abrir los ojos de los ciegos?”
22 Okazis la festo de inaŭguro en Jerusalem, kaj estis vintro;
Llegó entre tanto la fiesta de la Dedicación en Jerusalén. Era invierno,
23 kaj Jesuo promenis en la templo, en la portiko de Salomono.
y Jesús se paseaba en el Templo, bajo el pórtico de Salomón.
24 La Judoj do ĉirkaŭis lin, kaj diris al li: Ĝis kiam vi tenas en dubo nian animon? Se vi estas la Kristo, diru al ni malkaŝe.
Lo rodearon, entonces, y le dijeron: “¿Hasta cuándo tendrás nuestros espíritus en suspenso? Si Tú eres el Mesías, dínoslo claramente”.
25 Jesuo respondis al ili: Mi diris al vi, kaj vi ne kredas; la faroj, kiujn mi faras en la nomo de mia Patro, atestas pri mi.
Jesús les replicó: “Os lo he dicho, y no creéis. Las obras que Yo hago en el nombre de mi Padre, esas son las que dan testimonio de Mí.
26 Sed vi ne kredas, ĉar vi ne estas el miaj ŝafoj.
Pero vosotros no creéis porque no sois de mis ovejas.
27 Miaj ŝafoj aŭskultas mian voĉon, kaj mi ilin konas, kaj ili min sekvas;
Mis ovejas oyen mi voz, Yo las conozco y ellas me siguen.
29 Mia Patro, kiu donis ilin al mi, superas ĉion; kaj neniu povas ion forkapti el la mano de mia Patro.
Lo que mi Padre me dio es mayor que todo, y nadie lo puede arrebatar de la mano de mi Padre.
30 Mi kaj la Patro estas unu.
Yo y mi Padre somos uno”.
31 Tiam la Judoj denove prenis ŝtonojn, por ŝtonmortigi lin.
De nuevo los judíos recogieron piedras para lapidarlo.
32 Jesuo respondis al ili: Multajn bonajn farojn mi montris al vi de mia Patro; pro kiu el ili vi volas ŝtonmortigi min?
Entonces Jesús les dijo: “Os he hecho ver muchas obras buenas, que son de mi Padre. ¿Por cuál de ellas queréis apedrearme?”
33 La Judoj respondis: Ne pro bona faro ni volas ŝtonmortigi vin, sed pro blasfemo, kaj ĉar vi, estante homo, pretendas esti Dio.
Los judíos le respondieron: “No por obra buena te apedreamos, sino porque blasfemas, y siendo hombre, te haces a Ti mismo Dios”.
34 Jesuo respondis: Ĉu ne estas skribite en via leĝo: Mi diris: Vi estas dioj?
Respondioles Jesús: “¿No está escrito en vuestra Ley: «Yo dije: sois dioses?»
35 Se li nomis dioj tiujn, al kiuj venis la vorto de Dio (kaj la Skribo ne povas esti nuligita),
Si ha llamado dioses a aquellos a quienes fue dirigida la palabra de Dios —y la Escritura no puede ser anulada—
36 ĉu vi diras pri tiu, kiun la Patro konsekris kaj sendis en la mondon: Vi blasfemas; ĉar mi diris: Mi estas Filo de Dio?
¿cómo de Aquel que el Padre consagró y envió al mundo, vosotros decís: «Blasfemas», porque dije: «Yo soy el Hijo de Dios?»
37 Se mi ne faras la farojn de mia Patro, ne kredu al mi.
Si no hago las obras de mi Padre, no me creáis;
38 Sed se mi faras ilin, kvankam vi ne kredas al mi, kredu la farojn, por ke vi sciu kaj komprenu, ke la Patro estas en mi, kaj mi en la Patro.
pero ya que las hago, si no queréis creerme, creed al menos, a esas obras, para que sepáis y conozcáis que el Padre es en Mí, y que Yo soy en el Padre”.
39 Ili denove celis kapti lin, sed li iris for de ilia mano.
Entonces trataron de nuevo de apoderarse de Él, pero se escapó de entre sus manos.
40 Li foriris denove trans Jordanon tien, kie Johano unue baptis, kaj tie li restadis.
Y se fue nuevamente al otro lado del Jordán, al lugar donde Juan había bautizado primero, y allí se quedó.
41 Kaj multaj venis al li, kaj diris: Johano ja ne faris signon; sed ĉio, kion Johano diris pri ĉi tiu, estis vera.
Y muchos vinieron a Él, y decían: “Juan no hizo milagros, pero todo lo que dijo de Este, era verdad”.
42 Kaj tie multaj kredis al li.
Y muchos allí creyeron en Él.
